Συνεχίζουμε να μιλάμε για βιβλία

 «…διαβάζουμε για την απόλαυση της ανάγνωσης, για τη μαγεία της φράσης στο βάθος του στοχασμού. Διαβάζουμε γυρεύοντας έναν τόπο να ζήσουμε. Διαβάζουμε, γιατί κάθε επόμενη φράση, κάθε επόμενη παράγραφος είναι ένα άλμα στο κενό ή ένα βύθισμα στην ουτοπία που διακαώς νοσταλγούμε…»

 

Τα λόγια του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου από το βιβλίο του «Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη» (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ) αντικατοπτρίζουν αυτό ακριβώς που νιώθουμε κάθε μήνα παλαιά και καινούργια μέλη –εδώ και 18 χρόνια από τότε που –Μάιο του 2007- ξεκίνησε τα λογοτεχνικά της ταξίδια η «Λέσχη Ανάγνωσης Ερμούπολης «Μάνος Ελευθερίου»!

Σε λίγες ημέρες ένα νέο ταξίδι στις «θάλασσες της λογοτεχνίας» ξεκινάει. Πρώτο μας «λιμάνι» η συλλογή διηγημάτων του διεθνώς καταξιωμένου, άξιου εκπροσώπου των ελληνικών γραμμάτων, Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς»!

Καλούμε τα μέλη, τους φίλους και τους «λάτρεις» του βιβλίου στην πρώτη μας συνάντηση, την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου, 7.30μμ, στον πάντοτε ζεστό και φιλόξενο χώρο της «Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ερμουπόλεως».
 Θα μιλήσουμε και πάλι για βιβλία, θα ανταλλάξουμε απόψεις και θα προγραμματίσουμε τις δραστηριότητες της νέας αναγνωστικής περιόδου.
 Μια νέα «περιπέτεια» ξεκινά... Ας διαλέξουμε ένα βιβλίο και ...ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΙΑ!!!

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Νίκος Καζαντζάκης
 

 «Με τα μαγικά πάντα μάτια, με το πολύβουο, γεμάτο μέλι και μέλισσες μυαλό, μ' ένα κόκκινο μάλλινο σκούφο στο κεφάλι και τσαρουχάκια με κόκκινες φούντες στα πόδια, ένα πρωί κίνησα, μισό χαρούμενος, μισό αλαφιασμένος, και με κρατούσε ο πατέρας μου από το χέρι. Η μητέρα μού είχε δώσει ένα κλωνί βασιλικό να τον μυρίζουμαι, λέει, να παίρνω κουράγιο, και μου κρέμασε το χρυσό σταυρουλάκι της βάφτισης μου στο λαιμό.  
 Με την ευκή του Θεού και με την ευκή μου..., μουρμούρισε και με κοίταξε με καμάρι. Ήμουν σαν ένα μικρό καταστολισμένο σφαγάρι κι ένιωσα μέσα μου περφάνια και φόβο, μα το χέρι μου ήταν σφηνωμένο δαδιά μέσα στη φούχτα του πατέρα μου κι αντρειευούμουν. 
Πηγαίναμε, πηγαίναμε, περάσαμε τα στενά σοκάκια, φτάσαμε στην εκκλησιά του Αϊ-Μηνά, στρίψαμε, μπήκαμε σ' ένα παλιό χτίρι, με μια φαρδιάν αυλή, με τέσσερις μεγάλες κάμαρες στις γωνιές κι ένα κατασκονισμένο πλατάνι στη μέση. Κοντοστάθηκα, δείλιασα- το χέρι μου άρχισε να τρέμει μέσα στη μεγάλη ζεστή φούχτα. 
 Ο πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάδεψε- τινάχτηκα- ποτέ δε θυμόμουν να μ' έχει χαδέψει- σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του:  
- Εδώ θα μάθεις γράμματα, είπε, να γίνεις άνθρωπος- κάμε το σταυρό σου.  Ο δάσκαλος πρόβαλε στο κατώφλι- κρατούσε μια μακριά βίτσα και μου φάνηκε άγριος, με μεγάλα δόντια, και κάρφωσα τα μάτια μου στην κορφή του κεφαλιού του να δω αν έχει κέρατα- μα δεν είδα, γιατί φορούσε καπέλο. 
 - Ετούτος είναι ο γιος μου, του 'πε ο πατέρας μου. 
Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παρέδωκε στο δάσκαλο. 
 - Το κρέας δικό σου, του 'πε, τα κόκαλα δικά μου! Μην τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάμε τον άνθρωπο.  
Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη, έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους, είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα... 

 (Ν. Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο, Εκδόσεις Ελένης Ν. Καζαντζάκη) 

ΠΗΓΗ: http://gym-evsch-n-smyrn.att.sch.gr/

Μελισσάνθη " Φθινόπωρο "

Pieter Bruegel the Elder, The Return of the Herd (Autumn) (1565)

Ώρα δειλινού.
Του φθινοπώρου τα νέφη στίβουν το φουστάνι
να στεγνώση τ’ ουρανού
και στου απόβροχου τη σκόλη
βγαίνουν για σεργιάνι
οι σαλίγκαροι όλοι
κάτω απ’ το ξεθωριασμένο παρασόλι
του ήλιου… Τώρα η λάμια
η γη λιάζει τα βρεγμένα της τα χράμια
με των κάμπων τα πλουμίδια
κι από τα χορτάρια
κι από τα ψιλά γρασίδια
οι σταλαματιές γλυστρούνε χάντρες
και μαργαριτάρια
από ουράνια δαχτυλίδια.
Τις μαζώνουν οι νεράιδες οι ανυφάντρες
μες στα υπόγεια τους σεράγια και στ’ ανήλια
πολυέλαιους κι αργυρά καντίλια
σε πλεμμάτια κρυσταλλένιες μπάλλες
μάγισσα γριά κι αράχνη τις κρεμάει μες στυς κουφάλες
και λογής-λογής
ένα-ένα όλα τα ζούδια
ξεφαντώνουν απ’ τη γης
κι απομέσα από τα φλούδια,
κ’ ένας μύρμηκας σκαλώνει σ’ ένα αγκάθι φουντωτό
ν’ αγναντέψη όλο τον κόσμον από τέτοιο λιακωτό!...


 ΠΗΓΗ: http://homouniversalisgr.blogspot.gr/