Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

Ραντεβού στα τυφλά με ένα βιβλίο

Μην κρίνεις ένα βιβλιοπωλείο από το εξώφυλλό του, λένε, όμως πόσο συχνά πέφτουμε όλοι μας σ΄ αυτήν την παγίδα;
Μία βιβλιοπώλισσα σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα βιβλία στην Αυστραλία, το Elizabeth’s bookshop, σκέφτηκε πώς να μας κάνει να δώσουμε μια ευκαιρία σε βιβλία που δεν θα επιλέγαμε ποτέ στο βιβλιοπωλείο κι όμως αξίζουν την προσοχή μας. Τα τύλιξε με χαρτί κι έγραψε απ’ έξω μερικές λέξεις κλειδιά όπως, «Περιπέτεια», «Θρίλερ», «Δεκαετία ’90», «Λατινική Αμερική», «Σασπένς» κλπ.
Έτσι γεννήθηκε το «Ραντεβού στα τυφλά μ΄ένα βιβλίο» (Blind date with a book), μια πρωτοβουλία που αγαπήθηκε από τους αναγνώστες και υιοθετήθηκε από πολλά βιβλιοπωλεία σε όλο τον κόσμο.
Για τους βιβλιοπώλες το να προτείνουν βιβλία στους επισκέπτες, είτε πρόκειται για δώρο είτε όχι, είναι ίσως η πιο συνηθισμένη καθημερινή τους ασχολία.
Tο «Ραντεβού στα τυφλά με ένα βιβλίο» είναι ένας διαφορετικός τρόπος να δημιουργήσουν μια συλλογή από βιβλιοπροτάσεις και, το σημαντικότερο, να τις ντύσουν με μια επιπλέον δόση μυστηρίου που θα τις κάνει πιο δελεαστικές.
Αλλά και για εκείνους τους βιβλιόφιλους που ψάχνουν κάτι καινούριο και πελαγώνουν διαβάζοντας δεκάδες οπισθόφυλλα, είναι μια εναλλακτική επιλογή με ενδιαφέρουσα έκβαση, μιας και σπάνια θα επιλέγαμε από μόνοι μας ένα βιβλίο που δεν μας είναι οικείο το θέμα, το εξώφυλλο ή ο συγγραφέας.
Και βέβαια ας μην υποτιμούμε τη χαρά που δίνει το ξετύλιγμα του βιβλίου, η οποία απαθανατίζεται καθημερινά σε αμέτρητα βίντεο στα social media.

Το «Ραντεβού στα τυφλά μ’ ένα βιβλίο» είναι μια πολύ ωραία ιδέα, ένα παιχνίδι ανάμεσα στους βιβλιοπώλες και τους επισκέπτες που μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα «ιστορία αγάπης».

Ευχόμαστε να το δούμε σύντομα και στα ελληνικά βιβλιοπωλεία!

 ΠΗΓΗ: http://littlebookstores.gr/

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

23 Απριλίου:

Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Η ημερομηνία της 23ης Απριλίου επελέγη για πρώτη φορά το μακρινό 1925 από βιβλιοπώλες της Καταλονίας, επειδή συνέπιπτε με την ημερομηνία θανάτου του Θερβάντες. Το 1995, η Unesco καθιέρωσε την 23η Απριλίου ως ημερομηνία εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου, επειδή συμπίπτει με τον θάνατο και ενός άλλου κλασικού των διεθνών γραμμάτων, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
 Ο Σαίξπηρ και ο Θερβάντες πέθαναν στις 23 Απριλίου του 1616 και το γεγονός αυτό προσδίδει ιδιαίτερη συμβολική βαρύτητα στην Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, που καλεί τους νέους να ανακαλύψουν την απόλαυση της ανάγνωσης, συνειδητοποιώντας το μέγεθος της συμβολής της στην κοινωνική και την πολιτιστική ανάπτυξη της ανθρωπότητας.
Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή εορτάζεται η Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων, μία τοπική παραλλαγή της Γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου. 
Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

Πειρασμός...













"Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Aπρίλη,
Kι' η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Kαι μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Aνάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Nερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Xύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Kαι παίρνουνε το μόσχο της, κι' αφήνουν τη δροσιά τους,
Kι' ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Tρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ' αναβρύζει κι' η ζωή, σ' γη, σ' ουρανό, σε κύμα.
Aλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,
Aκίνητ' όπου κι' αν ιδής, και κάτασπρ' ώς τον πάτο,
Mε μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ' η πεταλούδα,
Που 'χ' ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Aλαφροΐσκιωτε καλέ, για πες απόψε τί 'δες•
Nύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Xωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Oυδ' όσο κάν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,
Mονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Kι' όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του."
(Δ. Σολωμός : «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)

Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

«Με λένε Μαλάλα...»

«Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο κι ένα μολύβι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο!»

  "Κατάγομαι από μια χώρα που δημιουργήθηκε τα μεσάνυχτα. Όταν κόντεψα να πεθάνω, ήταν μεσημέρι..." 

 Όταν οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία στην κοιλάδα Σουάτ του Πακιστάν, ένα κορίτσι τους εναντιώθηκε. Η Μαλάλα Γιουσαφζάι αρνήθηκε την επιβεβλημένη σιωπή και πολέμησε για το δικαίωμά της στην εκπαίδευση.

Την Τρίτη, 9 Οκτωβρίου του 2012, στα δεκαπέντε της χρόνια, η Μαλάλα πυροβολήθηκε στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής ενώ επέβαινε στο σχολικό λεωφορείο, και ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι θα επιβιώσει. Ωστόσο, η θαυματουργή ανάνηψη της Μαλάλα την οδήγησε σ' ένα εκπληκτικό ταξίδι από μια μακρινή κοιλάδα του βόρειου Πακιστάν στις αίθουσες του κτιρίου των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.
Στα δεκαέξι της, έγινε παγκόσμιο σύμβολο ειρηνικής διαμαρτυρίας και η νεότερη υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης στην ιστορία του θεσμού.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2018

Ο τελευταίος πειρασμός

«Ο Χριστός πόνεσε 
κι από τότε ο πόνος άγιασε, 
πολέμησε ως την τελευταία στιγμή 
ο Πειρασμός να τον πλανέψει 
κι ο Πειρασμός νικήθηκε, 
σταυρώθηκε ο Χριστός, 
κι από τότε νικήθηκε ο θάνατος

 «Η δυαδική υπόσταση του Χριστού στάθηκε για μένα πάντα βαθύ, ανεξερεύνητο μυστήριο· η λαχτάρα, η τόσο ανθρώπινη, η τόσο υπεράνθρωπη, να φτάσει ο άνθρωπος ως το Θεό – ή πιο σωστά: να επιστρέψει ο άνθρωπος στο Θεό και να ταυτισθεί μαζί του· η νοσταλγία αυτή, η τόσο μυστική και συνάμα τόσο πραγματική, άνοιγε μέσα μου πληγές και πηγές μεγάλες. 
 Από τη νεότητά μου η πρωταρχική αγωνία μου, από όπου πήγαζαν όλες μου οι χαρές κι όλες μου οι πίκρες, ήταν τούτη: η ακατάπαυτη, ανήλεη πάλη ανάμεσα στο πνέμα και στη σάρκα. Μέσα μου παμπάλαιες ανθρώπινες και προανθρώπινες σκοτεινές δυνάμεις του Πονηρού· μέσα μου παμπάλαιες ανθρώπινες και προανθρώπινες φωτερές δυνάμεις τού Θεού· κι η ψυχή μου ήταν η παλαίστρα όπου οι δύο τούτοι στρατοί χτυπιούνταν κι έσμιγαν. Αγωνία μεγάλη· αγαπούσα το σώμα μου, και δεν ήθελα να χαθεί· αγαπούσα την ψυχή μου, και δεν ήθελα να ξεπέσει· μαχόμουν να φιλιώσω τις δύο αυτές αντίδρομες κοσμογονικές δυνάμες, να νιώσουν πως δεν είναι οχτροί, είναι συνεργάτες, και να χαρούν, να χαρώ κι εγώ μαζί τους, την αρμονία… 
Ποτέ δεν ακολούθησα με τόσο τρόμο την αιματωμένη πορεία του στο Γολγοθά, ποτέ δεν έζησα με τόση ένταση, με τόση κατανόηση αγάπη το Βίο και τα Πάθη τού Χριστού, όσο τις μέρες και τις νύχτες που έγραφα τον Τελευταίο Πειρασμό. Γράφοντας την εξομολόγηση ετούτη της αγωνίας και της μεγάλης ελπίδας του ανθρώπου ήμουν συγκινημένος τόσο που τα μάτια μου βούρκωναν· δεν είχα νιώσει ποτέ με τόση γλύκα, με τόσο πόνο να πέφτει στάλα στάλα το αίμα του Χριστού στην καρδιά μου. 
Γιατί ο Χριστός, για ν' ανέβει στην κορυφή της θυσίας, στο Σταυρό, στην κορυφή της εξαΰλωσης, στο Θεό, πέρασε όλα τα στάδια του αγωνιζόμενου ανθρώπου. Όλα, και γι' αυτό κι ο πόνος του μας είναι τόσο γνώριμος και τον πονούμε, κι η τελική νίκη του μας φαίνεται τόσο και δικιά μας μελλούμενη νίκη. Ό,τι είχε βαθιά ανθρώπινο ο Χριστός, μας βοηθάει να τον καταλάβουμε και να τον αγαπήσουμε και να παρακολουθούμε τα Πάθη του σαν να' ταν δικά μας πάθη. 
Αν δεν είχε μέσα του το ζεστό ανθρώπινο στοιχείο, δε θα μπορούσε ποτέ με τόση σιγουράδα και τρυφερότητα να αγγίξει την καρδιά μας· και δε θα μπορούσε να γίνει πρότυπο στη ζωή μας. 
Αγωνιζόμαστε κι εμείς, τον βλέπουμε κι αυτόν να αγωνίζεται και παίρνουμε κουράγιο· βλέπουμε, δεν είμαστε ολομόναχοι στον κόσμο, αγωνίζεται κι αυτός μαζί μας». 

Αποσπάσματα από τον πρόλογο του Νίκου Καζαντζάκη στο βιβλίο του «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ», εκδ.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ.

Δευτέρα 2 Απριλίου 2018

Το μικρό είναι μεγάλο

μέσα σ’ ένα βιβλίο 

 Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 
 Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα το 1966.
 Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Το 2018 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Λετονίας.
Το μήνυμα με τίτλο «Το μικρό είναι μεγάλο μέσα σ’ ένα βιβλίο» έγραψε η Λετονή συγγραφέας, ποιήτρια, επιμελήτρια βιβλίων και δραστήριο μέλος προγραμμάτων φιλαναγνωσίας Inese Zandere.
Την αφίσα φιλοτέχνησε ο διακεκριμένος καλλιτέχνης Reinis Petersons

 «Οι άνθρωποι τείνουν προς τον ρυθμό και την τάξη με τον τρόπο που η μαγνητική ενέργεια οργανώνει τα μεταλλικά ρινίσματα σ’ ένα πείραμα φυσικής ή όπως μια νιφάδα χιονιού δημιουργεί κρυστάλλους από το νερό. Σ’ ένα παραμύθι ή σ’ ένα ποίημα, τα παιδιά χαίρονται τις επαναλήψεις, τα ρεφρέν, και τα πασίγνωστα μοτίβα, επειδή κάθε φορά τ’ αναγνωρίζουν –βάζουν τάξη σ’ ένα κείμενο. Ο κόσμος αποκτά μια υπέροχη ομαλότητα. Θυμάμαι ακόμα πόσο πάλευα με τον εαυτό μου, όταν ήμουν παιδί, για δικαιοσύνη, συμμετρία και ίσα δικαιώματα για το αριστερό και το δεξί: αν χτυπούσα με τα δάχτυλα έναν ρυθμό στο τραπέζι, μετρούσα πόσες φορές έπαιζε το κάθε δάχτυλο, για να μην αδικηθεί κανένα! Όταν χειροκροτούσα, χτυπούσα τη δεξιά παλάμη πάνω στην αριστερή, μα ύστερα σκέφτηκα πως αυτό ήταν άδικο κι έμαθα να κάνω και το αντίθετο –να χτυπώ την αριστερή παλάμη πάνω στη δεξιά. Αυτή η ενστικτώδης επιθυμία για ισορροπία είναι αστεία βέβαια, δείχνει όμως την ανάγκη να εμποδίσει κανείς τη μονομέρεια στον κόσμο. Κι εγώ είχα την αίσθηση ότι ήμουν προσωπικά υπεύθυνη γι’ αυτή την ισορροπία.