Ο καλός πρίγκιπας Ιούλιος

«Του Γενάρη το φεγγάρι»- εκδ. ΚΕΔΡΟΣ
 Μάνος Ελευθερίου (12 Μαρτίου 1938 – 22 Ιουλίου 2018) 

«Τον Ιούλη κι οι γριές 

κάνουνε ξετσιπωσιές» 

 
«Στα παλιά και πιο άγρια χρόνια από τα δικά μας, ένας πρίγκιπας που λεγόταν Ιούλιος ανακάλυψε ξαφνικά πως έπρεπε να μάθει μουσική. Κάλεσε τους σοφούς του πατέρα του και τους ρώτησε τι έπρεπε να κάνει.
-Θα ‘πρεπε να ξαναγεννηθείς, του είπε γελώντας ο πιο γέρος. Τώρα, όμως, είναι αργά. Δεν προλαβαίνεις. Ό,τι μάθεις, θα το μάθεις μισό. Αυτό έπρεπε να το σκεφτείς πολλά χρόνια πριν…
-Εσείς έπρεπε να το σκεφτείτε, είπε ο πρίγκιπας απελπισμένος. Εγώ ήμουν πολύ μικρός για να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Τώρα ανακάλυψα την ομορφιά της μουσικής και τώρα βλέπω ότι η γνώση της μουσικής είναι χρέος μου. Αν τύχει και μου ζητήσει ποτέ ο λαός να παίξω μουσική, κάτι πρέπει να παίξω, ένα οποιοδήποτε όργανο. Πρέπει…
-Κανείς δε θα τολμήσει να σου ζητήσει τίποτα. Και πάψε σε κάθε πρότασή σου να αναφέρεις τη λέξη «πρέπει».
-Τότε το χρέος μου, κύριοι, είναι πεπρωμένο. Βοηθήστε με να πεθάνω, σας παρακαλώ!
Και οι σοφοί σύμβουλοι του πατέρα του, που μόνο σοφοί δεν ήταν, αλλά ήξεραν καλά τον άγριο κόσμο, γιατί είχαν δει τα μάτια τους τόσα και τόσα, τον πήγαν σ’ ένα κρυφό μισοσκότεινο δωμάτιο του παλατιού και τον βοήθησαν!

 ***** ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι σοφοί σύμβουλοι που «βοηθούσαν» κάποιον να πεθάνει επειδή ζήτησε να μάθει μουσική, ζούσαν, όπως είπαμε, τα παλιά χρόνια. Τα σκουλήκια, όμως, που τους έφαγαν, ζουν ακόμη ανάμεσά μας. Γι’ αυτό, μάθετε μουσική να ομορφύνετε τον κόσμο. Δεν πειράζει αν μεγαλώσατε. Για τη μουσική ποτέ δεν είναι αργά. Μόνο έτσι το πνεύμα του καλού πρίγκιπα Ιουλίου θα σας ευγνωμονεί αιώνια…»

«Μικρός Ναυτίλος»

 Οδυσσέας Ελύτης

 

Τ’ ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ τα έκανα στο Σχολείο

της θάλασσας. Ιδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:

 

(1) Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου

απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι, κι ένα καράβι. Που σημαί-

νει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

 (2) Το γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα

δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Χριστού.

 (3) Η ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχή-

ματα) και στα αισθήματα (χρώματα). Η ζωή μας κόβεται,

και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματι-

στά χαρτιά του ο Matisse.

 (4) Όπου υπάρχουν συκιές υπάρχει Ελλάδα. Όπου προε-

ξέχει το βουνό απ' τη λέξη του, υπάρχει ποιητής. Η ηδονή

δεν είναι αφαιρετέα.

 (5) Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη

σε τόσο ίσες δόσεις, που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.

 (6) Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι

αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύ-

ναμη κι ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας.

 (7) Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστι-

κά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».

 

 ΠΗΓΗ: https://ikarosbooks.gr/460-o-mikros-naytilos.html

Ήρθε το καλοκαίρι !

(Αφιερωμένο στα παιδιά που από σήμερα

ξεκίνησαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές!)

 

Έστειλε ο χρόνος τον ταχυδρόμο του

όμορφο μήνυμα στη γη να φέρει

κι είπε ο ήλιος με τις ακτίνες του:

«Ήρθε, παιδιά, το καλοκαίρι!»

 

Πήραν το μήνυμα οι μικροί φίλοι του,

ένιωσαν τρέχοντας ζεστό τα’ αγέρι

κι ο τρελοτζίτζικας με το τραγούδι του,

«ήρθε, φωνάζει, το καλοκαίρι!»

 

Βγαίνει επίσκεψη στ’ άνθη η μέλισσα,

φεύγουν οι άνθρωποι απ’ την πόλη!

Άνοιξε διάπλατη αγκάλη η θάλασσα,

πάνω στο κύμα της πέφτουν όλοι!

 

Φρούτα, τραγούδια, μπάνια, χαμόγελα

κι ένα χωνάκι δροσιάς στο χέρι!

Πύργοι στην άμμο, κόκκινα μάγουλα,

«αχ, να μην έφευγε το καλοκαίρι!»

«Ζλάτνα Μόμα- Γλυκό κορίτσι»

 Μαριάννα Κρόντη – Εκδόσεις «Εν Σύρω»

 «Ωχ, μωρέ Μόμω… ωχ, μωρέ Μόμω!» (Ωχ, μωρέ κορίτσι… ωχ, μωρέ κορίτσι!) την έπαιρνε στη ζεστή αγκαλιά της η Ντρόνω, τη μοσχοβολιστή. Τη λάτρευε τη Μόμα κι άμα έκανε καμιά αταξία και τη μάλωνε η Λένω… την έλεγε «Τζότκο! Σιό πραβί;» (Άτακτο! Τι έκανες;). Κι ύστερα πάλι την καλόπαιρνε «Ζλάτνα Μόμα…» (Γλυκό κορίτσι) την έλεγε, «Τζαχανούμ…»

Σκεφτόταν, πόσο όμορφα γίνονται τα χρόνια σαν φύγουν. Οι μυρωδιές, τα χρώματα, όπως τα άφησαν εκεί είχαν μείνει. Στο καλύτερο μέρος της καρδιάς της, γλυκά σαν τη Ζλάτνα Μόμα, ζεστά σαν την αγκαλιά της γιαγιάς Ντρόνας…»

Πρόκειται για μια συλλογή δεκαοχτώ νοσταλγικών διηγημάτων και αφηγημάτων με αυτοβιογραφικό περιεχόμενο κι είναι αφιερωμένη στη Γουμένισσα, την πατρίδα της συγγραφέως, με συχνή αναφορά στους γλωσσικούς ιδιωματισμούς της!

Ένα ταξίδι του πεζού λόγου που περιέχει ανθρώπους και τόπους…

Αξίζει ν’ ακολουθήσουμε την Μαρία Κρόντη σ’ αυτό το ρομαντικό ταξίδι της στο χτες που ζει στην καρδιά όσων αγάπησαν και τον τόπο τους και τους ανθρώπους του! Διότι, όπως σημειώνει η συγγραφέας, «σημασία δεν έχουν τα τοπία ή τα υλικά αγαθά που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Σημασία έχει ο τόπος που θα τους αφήσουμε να ζήσουν, όταν εμείς θα έχουμε φύγει…»

BookSyros: Το βιβλίο της Μαρίας Κρόντη θα γίνει αντικείμενο συζήτησης και σχολίων στην συνάντηση Ιουνίου της Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης «ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ»

 

Συνάντηση με την Μαρίνα Κουτρούλη

  

«…Η ζωή κατηφορίζει χοροπηδώντας ανέμελα ανάμεσα στα φουντωτά θυμάρια στον Σαν Μιχάλη και ξεκουράζεται σε μια κοφτερή γκρίζα πέτρα κάτω από τον ήλιο του απομεσήμερου τρώγοντας ζυμωτό ψωμί με μέλι στην Απάνω μεριά. Πίνει δροσερό νερό στον Σύριγγα και ατενίζει το Αιγαίο πέρα από τον κάβο αρμενίζοντας με λευκό πανί. Ολόγυρα μυρίζει λαμπερή θάλασσα…»

Με τα λόγια αυτά η Μαρίνα Κουτρούλη παίρνει τον αναγνώστη από το χέρι για  μια τσάρκα στις Κυκλάδες του χτες και του σήμερα!

Στις σελίδες του βιβλίου μέσα από σπονδυλωτές αφηγήσεις πρωταγωνιστές είναι οι κάτοικοι των νησιών, οι ναυτικοί και οι συγγενείς τους.

Ο ναυτικός που βολοδέρνει στις θάλασσες και συλλογιέται τη φαμίλια του, οι δικοί του άνθρωποι που ζουν με την αγωνία του πατέρα, του συζύγου, του αδερφού, του γιου που παλεύουν για μήνες με τα κύματα για να μην τους λείψει τίποτε… Όλοι αυτοί είναι οι πραγματικοί «ήρωες-πρωταγωνιστές» των αφηγήσεων, από τις οποίες «δεν ξεπροβάλλουν  μόνο η Σύρος, η Αμοργός, η Κάσος, η Ανάφη, η Τήνος, η Άνδρος, η Χίος, αλλά και τα πλοία στα κύματα των  ωκεανών, όπου ταξιδεύουν οι ναυτικοί μας»!

Μαζί τους «ταξίδεψαν» -όλο τον μήνα Μάιο- τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης «ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ» και είχαν στην κατά μήνα συνάντησή τους, την ευκαιρία μαζί και τη χαρά, να μοιραστούν εντυπώσεις και σχόλια τόσο μεταξύ τους, όσο και με την ίδια τη συγγραφέα Μαρίνα Κουτρούλη.

Η συζήτηση είχε πολύ ενδιαφέρον κι έγινε αφορμή για αναφορά σε συγγενείς, φίλους και γείτονες που υπήρξαν ναυτικοί κι έζησαν όλα αυτά τα «μαρτύρια» που με τρόπο λιτό, συγκινητικό και εύστοχο περιγράφει η συγγραφέας στο βιβλίο της «ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ».

Διάβασμα βιβλίων πριν τον ύπνο;

 

«…Ας δούμε τρεις λόγους για τους οποίους  η ανάγνωση ενός βιβλίου πριν πέσετε στο κρεβάτι, έχει περισσότερα ευεργετικά οφέλη απ’ όσο φαντάζεστε, όχι μόνο για ανακουφιστείτε από το στρες της καθημερινότητας, αλλά και να βελτιώσετε την ποιότητα του ύπνου σας.

Η ανάγνωση  θα βοηθήσει να αποκοιμηθείτε πιο γρήγορα

Παρ’ όλο που κάποια άτομα από τη φύση τους κοιμούνται εύκολα, μερικοί δυσκολεύονται να αποκοιμηθούν γρήγορα, συνεπώς, η ανάγνωση ενός βιβλίου μπορεί να είναι η ιδανική λύση για να προωθήσετε την χαλάρωση του μυαλού σας.

Ωστόσο, προτιμήστε το έντυπο βιβλίο και όχι τα e- books, ούτως ώστε να μην αντιμετωπίσετε προβλήματα με τον ύπνο σας.

H ανάγνωση μπορεί να μειώσει το άγχος

Η ανάγνωση μόνο έξι σελίδων μπορεί να μειώσει το άγχος κατά 68%.

Δεδομένου ότι η μέση ταχύτητα ανάγνωσης είναι μία σελίδα ανά λεπτό, δεν χρειάζεται να διαβάσετε ένα ολόκληρο κεφάλαιο για να απολαύσετε τα οφέλη που προσφέρουν τα βιβλία. Παράλληλα, η ανάγνωση αποτελεί μια εξαιρετική μορφή χαλάρωσης που σας επιτρέπει να καταπολεμήσετε τις σκέψεις που σας προκαλούν στρες.

Η ανάγνωση μπορεί να ενισχύσει τη γνωστική λειτουργία

Επιπρόσθετα, η ανάγνωση είναι μια εξαιρετική άσκηση μορφή άσκησης του εγκεφάλου, όπως η συμπλήρωση ενός παζλ ή των κενών για την επίλυση ενός σταυρόλεξου. Συγκεκριμένα, η ανάγνωση ενδυναμώνει την μνήμη, ενισχύει την δημιουργικότητα και συμβάλλει στην τόνωση της συνολικής γνωστικής λειτουργίας, διατηρώντας το μυαλό σε εγρήγορση…»

ΠΗΓΗ: https://www.newsit.gr/lifestyle/

 

Η μικρότερη βιβλιοθήκη στην Ιταλία!

 

 «Χωρίς βιβλίο, το παιδί είναι μόνο», λέει ο Antonio La Cava, ο συνταξιούχος δάσκαλος που μετέτρεψε το τρίτροχο φορτηγό του σε κινητή βιβλιοθήκη, το Bibliomotocarro. Οδηγώντας τους λόφους και τα βουνά της Basilicata της Ιταλίας, ο La Cava είναι σε θέση να προσεγγίσει παιδιά σε απομακρυσμένα χωριά όπως το San Paolo Albanese, το οποίο έχει μόνο δύο παιδιά δημοτικού.

 

«Ανησυχούσα έντονα που γερνάω σε μια χώρα μη αναγνωστών». Ο La Cava πιστεύει ότι είναι σημαντικό να διαδώσουμε τη χαρά της λογοτεχνίας σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά: «η συγκεκριμένη δράση έχει αξία, όχι μόνο κοινωνική, όχι μόνο πολιτιστική, αλλά έχει μεγάλη ηθική σημασία!»

 

Ο La Cava ελπίζει ότι το Bibliomotocarro του φέρνει το μήνυμα ότι ο πολιτισμός δημιουργείται από όλους και για όλους, όχι μόνο σε προνομιούχους λίγους.

ΠΗΓΗ:  https://www.thessalonikiartsandculture.gr/