«Νύχτα Χριστουγεννιάτικη»

 
Ο Γεώργιος Δροσίνης, περιγράφοντας τα γεγονότα της νύχτας της Γέννησης, παρομοιάζει την πορεία προς τη Βηθλεέμ με την πορεία της ζωής, στη διάρκεια της οποίας ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται το φως του άστρου για να μη χάσει τον δρόμο του.

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη λυγούν τα πόδια
και προσκυνούν γονατιστὰ στη φάτνη τους τ᾿ άδολα βόδια.
Κι ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα σταυροκοπιέται
και λέει με πίστη απ᾿ της ψυχής τ᾿ απόβαθα, Χριστὸς γεννιέται!

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη κάποιοι ποιμένες
ξυπνούν από φωνὲς ύμνων μεσούρανες στη γη σταλμένες.
Κι ακούοντας Ωσαννά απ᾿ αγγέλων στόματα στο σκόρπιο αέρα,
τα διαλαλούν σε χειμαδιά λιοφώτιστα με τη φλογέρα.

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη - ποιος δεν το ξέρει; -
των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει τ᾿ αστέρι.
Όποιος το βρει μες στ᾿ άλλα αστέρια ανάμεσα και δεν το χάσει,
σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το μπορεί να φτάσει.

Γεώργιος Δροσίνης