«Φεβρουάριος»

Κωστής Παλαμάς, 
περιοδικό ΕΣΤΙΑ, 27 Φεβρουαρίου 1883 
(Απόσπασμα)

Απ’ το παράθυρο στα βάθη μακριά, 
ο κάμπος ξεχωρίζει, 
και φαίνεται η αποκριά 
μέσα στο δρόμ’ όλη βοή που τριγυρίζει 
Είν’ ο καιρός όπου τρελή γιορτάζ’ η χώρα, 
και σιέται η μυγδαλιά με κάλλη ανθοφόρα. 

Φτωχός ο κάμπος μας, μα όχι και γυμνός, 
αφού είν’ ασπροντυμένος. 
Μοιάζει με νιο που αχαμνός 
κι απ’ την αρρώστια κάτασπρος ειν’ ο καημένος. 
Στο δρόμο άμαξες, μεθύσι, προσωπίδες, 
και ρίχνει ο ουρανός βροχής ρανίδες. 

 Τι τάχα να είσαι θλιβερή, ψιλή βροχή, 
που αργά κι αγάλι ‘γαλι 
μας έρχεσαι την εποχή 
που τα νυφιάτικα η μυγδαλιά έχει βάλει; 
Η φύσις κλαίει τη χειμωνιά που την παγώνει, 
ή κλαίει από χαρά στο Μάρτη που σιμώνει; 

ΠΗΓΗ: https://itzikas.wordpress.com