Θεσσαλονίκη, Μάης του 1936. Μια μάνα, καταμεσής του δρόμου,
μοιρολογάει το σκοτωμένο παιδί της. Γύρω της και πάνω της,
βουίζουν και σπάζουν τα κύματα των διαδηλωτών - των απεργών
καπνεργατών. Εκείνη συνεχίζει το θρήνο της...
(Πηγή: SanSimera.gr)
«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,
άνοιξη, γιε, που αγάπαγεςκι ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις,
άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης
Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια,
τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και μου 'λεγες πως όλ' αυτά τα ωραία θα ‘ν' δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας...»
Ακούστε τον ποιητή να απαγγέλλει
και τη Μαρία Φαραντούρη να ερμηνεύει:
Γιάννης Ρίτσος: «Επιτάφιος»
(Πηγή: SanSimera.gr)
«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,
άνοιξη, γιε, που αγάπαγεςκι ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις,
άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης
Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια,
τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και μου 'λεγες πως όλ' αυτά τα ωραία θα ‘ν' δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας...»
Ακούστε τον ποιητή να απαγγέλλει
και τη Μαρία Φαραντούρη να ερμηνεύει:
Γιάννης Ρίτσος: «Επιτάφιος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου