Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Τα βιβλία που ταξιδεύουν...


Οι κινητές επιχειρήσεις δεν είναι καινοφανές φαινόμενο. Όλοι έχουμε δει (ιδιαίτερα παλιότερα και ιδίως στην περιφέρεια) βανάκια που ήταν κινητοί φούρνοι, μανάβικα ή και καταστήματα ειδών ρουχισμού. Το κινητό βιβλιοπωλείο, όμως, είναι, ομολογουμένως πρωτότυπη ιδέα. Και μάλιστα, όταν πρόκειται για βιβλιοπωλείο ειδικά για τουρίστες.
Τον Ιούνιο του 2003, τρεις ευρηματικοί λάτρεις των βιβλίων από τη Λισαβόνα επινόησαν την ιδέα αυτού του περιφερόμενου βιβλιοπωλείου, το οποίο κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης τους με σκοπό να φέρει πιο κοντά στην πορτογαλική λογοτεχνία τους επισκέπτες απ’ το εξωτερικό.
Το Πες μια Ιστορία —έτσι ονομάζεται το φορτηγάκι τους— είναι φορτωμένο με αρκετά δείγματα κλασικής πορτογαλικής λογοτεχνίας μεταφρασμένα σε ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Ισπανικά, κυρίως). Θα βρει κανείς κάτι για όλα τα γούστα: από τους μελαγχολικούς στίχους του Fernando Pessoa μέχρι τις πυκνές και συγκινητικές διηγήσεις του Antonio Lobo Antunes. Το όχημα, ένα όμορφο Renault Estafette του 1975, ξεχωρίζει για το στυλ του, η πραγματική ψυχή, όμως, αυτού του λογοτεχνικού «λεωφορείου» είναι ο οδηγός του, Francisco Antolin, ένας 36χρονος κάτοικος της Λισαβόνας που λατρεύει τα βιβλία και μπορεί να μιλάει ακούραστα γι΄αυτά με τους περαστικούς που σταματάνε γεμάτοι περιέργεια για την πρωτότυπη επιχείρησή του.

«Θέλαμε να παρακινήσουμε τον κόσμο να ανακαλύψει την Πορτογαλία μέσα από τη λογοτεχνία της, καθώς οι ιστορίες είναι ένας έξοχος τρόπος να καταλάβεις έναν πολιτισμό», λέει.
Η ιδέα γεννήθηκε όταν ο ίδιος και οι δύο φίλοι και συνέταιροί του, Domingos Cruz και Joao Correia Pereira, συνειδητοποίησαν πόσο δύσκολο τους ήταν να βρουν στην πόλη τους μεταφρασμένη λογοτεχνία για να δωρίσουν σε φίλους τους από το εξωτερικό. Αρχικά σκέφτηκαν αν ανοίξουν ένα συμβατικό βιβλιοπωλείο, αλλά προτίμησαν να το κάνουν «τροχοφόρο» όταν ο Cruz πήγε στην Κίνα και είδε βανάκια να πουλάνε χαρτικά και σχολικά είδη για παιδιά. Έτσι, 12 μήνες και αναρίθμητα μηνύματα στις τοπικές αρχές αργότερα (για έκδοση της σχετικής άδειας), γεννήθηκε το Πες μια Ιστορία.
 Δεδομένης της οικονομικής κρίσης που γνωρίζει και η Πορτογαλία, η απόφαση τους ήταν θαρραλέα. Θα υπήρχε ενδιαφέρον από τους ξένους; Θα έβρισκαν και ντόπιους που να αγκαλιάσουν το όλο εγχείρημα; Θα τους κάλυπτε η άδεια που είχαν τελικά καταφέρει να εξασφαλίσουν; Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ήταν τελικά καταφατικές.
 Όλο το χρόνο —με εξαίρεση τις πολύ βροχερές μέρες— το φορτηγάκι περικυκλώνουν περίεργοι περαστικοί, από γκρουπ τουριστών, ως ζευγαράκια Πορτογάλων, ως τον περιστασιακό καθηγητή φιλολογίας. «Μαθαίνω κι εγώ πολλά από αυτούς», λέει ο Antolin. «Πολλές φορές έρχονται και με ξαναβρίσκουν για να μου φέρουν κάποιο βιβλίο ή μου λένε κάτι που δεν γνώριζα για κάποιον συγγραφέα».
 Ήδη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν με το Πες μια Ιστορία αλλά το αρχικό τρίο παραμένει προσηλωμένο στον αρχικό του στόχο: «Άμα αρχίσεις να πουλάς t-shirt και κούπες, καταλήγεις ένα ακόμα τουριστικό μαγαζί του σωρού. Δεν το θέλουμε αυτό».
Τ
 Έτσι, αυτό που κάνανε είναι να ξεκινήσουν τον δικό τους εκδοτικό οίκο με το ίδιο όνομα για να στηρίξουν ανερχόμενους συγγραφείς την χώρας τους. Το επόμενο βήμα που σχεδιάζουν είναι η αγορά ενός δεύτερου οχήματος —ίσως λίγο πιο αξιόπιστου από το αγαπημένο τους Estafette που τους αφήνει, από καιρού εις καιρόν— για να ταξιδέψουν με το βιβλιοπωλείο τους εκτός Πορτογαλίας, στην υπόλοιπη Ευρώπη.
 Αν ταξιδέψετε στη Λισαβόνα, αναζητήστε τους. Ποιος ξέρει, βέβαια; Μπορεί να προλάβουν να έρθουν εκείνοι πρώτοι στην Αθήνα.

 Πηγή: http://dimartblog.com/   από το npr.org 

 Για το BookSyros: Αλεξάνδρα Γρ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου