Γράφει η Μαρία Κρόντη
Κάθε βιβλίο, κι ένα ταξίδι...Πράγματι η αναζήτηση, η επαφή με ιδέες και αξίες, η επικοινωνία με το συγγραφέα, αλλά και μεταξύ μας, κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο-συνήθως το ίδιο ή του ίδιου συγγραφέα, σ΄ ένα αφιέρωμα γι’ αυτόν, είναι σημαντική. Χρησιμοποιούμε ο κάθε ένας μας, το δικό του αισθητήριο, για να σχολιάσει με τον δικό του τρόπο, ό,τι τον εντυπωσίασε ή ό,τι τον απογοήτευσε ίσως, κατά την ανάγνωση. Κρατώντας ή όχι σημειώσεις, από το κάθε τι, μαθαίνουμε.
Βλέποντας από διαφορετική οπτική γωνία, το ίδιο πράγμα, αυτό αποκτά ένα πρόσθετο ενδιαφέρον, γιατί βοηθάει να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα, να καταλάβουμε το συγγραφέα καλύτερα, να διαπιστώσουμε και κάτι, που για μας μπορεί να είναι διαφορετικό, αλλά ίσως ενδιαφέρον, αν μάλιστα είναι κάτι που δεν το έχουμε σκεφτεί. Όταν μοιραζόμαστε απόψεις και σκέψεις για ό,τι κάθε φορά διαβάζουμε, μας δίνει χαρά, γιατί ανακαλύπτουμε μέσα από αυτό το διάβασμα, ό,τι μέχρι τώρα δεν ξέραμε, ό,τι καινούργιο μάθαμε.
Πολύ σημαντική εξάσκηση γίνεται και στο διάλογο, για τον οποίο δεν είμαστε ιδιαίτερα φημισμένοι, εμείς οι έλληνες. Δεν έχουμε μάθει να κουβεντιάζουμε ήρεμα, χωρίς να πεταγόμαστε, ούτε έχουμε μάθει να ακούμε προσεκτικά τη διαφορετική άποψη του άλλου, προτιμώντας να βρισκόμαστε στο «σκοτάδι» της δικής μας άποψης και μόνο αυτής.
Το να ακούμε είναι κάτι, που κι εμείς προσπαθούμε να το πετύχουμε. Δεν το πετυχαίνουμε πάντα, γιατί διακόπτουμε, χωρίς να έχουμε την υπομονή να αφήσουμε τον άλλο να ολοκληρώσει τη σκέψη του, όποια κι αν είναι, έστω κι αν τη μαντεύουμε. Μιλάμε μεταξύ μας, όταν μιλάει ο άλλος, κι έτσι χάνουμε πολλές φορές σημαντικές πληροφορίες και σκέψεις. Σ’ αυτό βέβαια, όλοι πάσχουμε, αλλά δεν είναι κρίμα να μην μπορούμε να εφαρμόσουμε απλούς κανόνες σεβασμού για τον άλλο, απλά πράγματα …δηλαδή(;)
Όμως, άλλη μια αναγνωστική χρονιά αρχίζει και μας υπόσχεται πολλά ταξίδια …πιο κοντά στον εσωτερικό εαυτό μας, που σημαίνει περισσότερη γνώση, αυτογνωσία, επίγνωση, μόρφωση, εσωτερική γαλήνη, φως, σοφία …Και κάθε ταξίδι είναι μοναδικό, τόσο συναρπαστικό ή λιγότερο συναρπαστικό, ανάλογα με το πόσο ο κάθε συγγραφέας μπορεί να «μιλήσει μέσα μας» , να μας συνεπάρει, να μας γοητεύσει, να μας κερδίσει...
Κι όλα αυτά μ’ ένα βιβλίο, μέσα από τον ξεχωριστό τρόπο που θέλει να μας «δώσει»… ο συγγραφέας και από το πόσο καλά το καταφέρνει αυτό, με την τέχνη του λόγου του, τη δύναμη του μυαλού του, την παρατηρητικότητά του. Για να φτάσουμε να τον θαυμάσουμε, θα ξεπεράσει τη δική μας, θα μας «νουθετήσει» μ’ ένα τρόπο μαγικό. Άλλοτε, θα μας «ξεσκεπάσει», αφήνοντας μας να δούμε καθαρά, αλήθειες ή θα μας συγκινήσει με την έξυπνη προσέγγιση του κόσμου γύρω μας, την πλοκή, τις ανατροπές...
Μέσα απ’ τους χαρακτήρες των μυθιστορημάτων, οι μεγάλοι ψυχογράφοι, φωτίζουν τους εαυτούς μας. Το βλέπουμε καθαρά σε ποιους μοιάζουμε, ανατριχιάζοντας με περιγραφές ψυχής και πτυχών της, που κι εμείς οι ίδιοι μπορεί να κρύβουμε μέσα μας, είτε γνωρίζουμε, είτε δεν γνωρίζουμε, ότι τις έχουμε, γιατί μπορεί και να τις έχουμε. Κι η ομορφιά της λογοτεχνίας δεν σταματά μόνο εκεί…
Για όποιον έχει αποφασίσει να την ανακαλύψει και να τη γευτεί η λογοτεχνία έχει να του δώσει θησαυρούς. Καταπληκτικές περιγραφές της φύσης, σκέψεις και συναισθήματα ιχνογραφημένα με ποιητικό τρόπο, χρώματα, ατμόσφαιρες, μυρωδιές, θαρρείς παρμένα από έναν κόσμο ονειρικό…
Αξίες βγαλμένες με μεράκι και πόνο ψυχής, τέτοιες που δίνουν στη γραφή δύναμη απαράμιλλη, διαχρονική. Αυτή η γλώσσα, ανάλογα με το πώς θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να κάνει θαύματα. Λογοτεχνικές δημιουργίες μοναδικές και αθάνατες στο διάβα των καιρών, ιστορικές και μνημειώδεις, υπάρχουν για να τις ανακαλύψουμε. Και τότε τα μάτια μας βλέπουν καλύτερα, γιατί καθαρότερα βλέπει το μυαλό, γιατί καθαρότερα βλέπει κι η …ψυχή με τα δικά της μάτια!
Πολλοί είναι οι λόγοι που μας κάνουν να θαυμάζουμε, να ξεχωρίζουμε κάποιους συγγραφείς, να αγαπάμε τα βιβλία τους τόσο, ώστε να θέλουμε, όχι μόνο να τους διαβάσουμε, άλλα, όταν τους διαβάσουμε, να είναι τα βιβλία τους στη βιβλιοθήκη μας, να υπάρχουν δίπλα μας, σαν φωτεινοί σηματοδότες στο μεγαλύτερο απ’ όλα… το ταξίδι της ζωής μας!
Πόσο συναρπαστικό αλήθεια είναι να μπορείς να δεις πιο πέρα από σένα, να πάρεις πληροφορίες για τόπους, που ίσως δεν θα μπορέσεις να δεις ποτέ από κοντά, αλλά όμως, έχεις την μεγάλη τύχη να μπορείς να τους δεις μέσα απ’ τα μάτια ενός καλού συγγραφέα…
Άραγε, γιατί μας πιάνει όλους τέτοια υστερία, για όλο και περισσότερα ταξίδια; Τα μυθιστορήματα, ανάλογα με το περιεχόμενό τους- μας ταξιδεύουν παντού, μας δίνουν πληροφορίες εντυπωσιακές και τα πιο πετυχημένα, μας ταξιδεύουν στον τόπο, που μας περιγράφουν, σαν να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι εκεί, σαν να βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια την ομορφιά τους, ομορφιά που συγκίνησε τόσο, ώστε να αποτελέσει ανάγκη του συγγραφέα να την περιγράψει και να μας τη μεταφέρει ιδωμένη καμιά φορά και καλύτερη απ’ ότι ίσως, τα δικά μας μάτια θα την έβλεπαν. Άλλωστε, όπως είπε κάποιος, μεγάλο προσόν για έναν συγγραφέα, και «εργαλείο» θα πρόσθετα… είναι η παρατηρητικότητά του.
Η ευαισθησία του να αντιλαμβάνεται και η ικανότητα του να την κάνει λέξεις με δύναμη και σοφία, μας βοηθά επίσης να αποκτήσουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία και εξυπνάδα, ακόμα κι αν δεν την έχουμε τόσο καλλιεργήσει, ώστε να μπορούμε να δούμε και να ανακαλύψουμε πράγματα, που διαφορετικά δεν θα ανακαλύπταμε, με κανένα τρόπο, ίσως ποτέ, στο διάβα της ζωής μας.
Πιο πλούσιοι σε γνώσεις και πιο σοφοί γινόμαστε διαβάζοντας, κι αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Το διάβασμα απαιτεί βέβαια, και κόπο και χρόνο! Όταν θέλει όμως κανείς, οργανώνει έτσι, τη ζωή του και τις συνήθειές του, ώστε να ζει, διαβάζοντας και να διαβάζει «ζώντας»! Τότε, το διάβασμα γίνεται τρόπος ζωής, ανάγκη, βίωμα και μάλιστα πολύ ισχυρό, δεύτερη ζωή!
Τίποτα άλλωστε, δεν χαρίζεται, θέλει κόπο. Το ίδιο κι ένα βιβλίο. Μπορεί να σε κερδίσει από την αρχή, στη μέση ή στο τέλος, στο σύνολό του ή στο μεγαλύτερο μέρος του. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή, να το ανακαλύψεις... Να και κάτι άλλο που ασκείται με το διάβασμα, η σοφή υπομονή, η δυσεύρετη, κυρίως, στην εποχή μας…
Το διάβασμα μέσα από τη λογοτεχνία είναι και χαλάρωση. Ρουφούν τα μάτια μας ό,τι διαβάζουμε, γαληνεύει η ψυχή στο ταξίδι της το μοναχικό… Γι’ αυτό δε λένε, το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος... Είναι σαν τον καλό φίλο. Αφοσιωμένος και πιστός, του δείχνεις κατανόηση, τον ακούς προσεκτικά- κάτι που δεν κάνουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας – τον έχεις και σε έχει ανάγκη, επικοινωνείς, χαίρεσαι μαζί του, γελάς, κλαις… κι αυτός σε «ακούει», θέλει να σε κάνει καλύτερο, να σου μάθει, να σε κάνει να σκεφτείς και σε δέχεται, όπως είσαι, λέγοντάς σου την αλήθεια, έστω κι αν σε πληγώνει αυτό.
Δυσεύρετοι είναι οι καλοί φίλοι σήμερα, όχι όμως τα βιβλία.
Κάποιοι λένε, «μα είναι ακριβά..» Τα πιο σπουδαία όμως, λογοτεχνικά έργα, όλων των εποχών, βρίσκονται στις βιβλιοθήκες, δωρεάν …όπως όλα τα δωρεάν αγαθά, που είναι τα σημαντικότερα αγαθά, και πολλοί δεν το ξέρουμε, δυστυχώς. Η ευτυχία είπε κάποιος, βρίσκεται στα δωρεάν πράγματα, δεν κοστίζει ακριβά. Δεν είναι εκεί, όπου την αναζητούμε. Την αναζητούμε στα υλικά αγαθά, την αναζητούμε σε λάθος μέρη, ενώ αυτή είναι δίπλα μας...
Καλές αναγνώσεις και για το 2015, σε όλους όσους αγαπούν το βιβλίο κι ας ευχηθούμε να το αγαπήσουν περισσότεροι, γιατί αξίζει.
Το βιβλίο είναι δρόμος… πηγαιμός, ταξίδι, ελευθερία, πέταγμα, όνειρο μέσα στα όνειρα μας, που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν πραγματικότητα, αλλά που πάντα θα μας φωτίζουν, θα μας κάνουν πιο ελεύθερους και δυνατούς…
ΠΗΓΗ: http://www.logotypos.gr/
Κάθε βιβλίο, κι ένα ταξίδι...Πράγματι η αναζήτηση, η επαφή με ιδέες και αξίες, η επικοινωνία με το συγγραφέα, αλλά και μεταξύ μας, κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο-συνήθως το ίδιο ή του ίδιου συγγραφέα, σ΄ ένα αφιέρωμα γι’ αυτόν, είναι σημαντική. Χρησιμοποιούμε ο κάθε ένας μας, το δικό του αισθητήριο, για να σχολιάσει με τον δικό του τρόπο, ό,τι τον εντυπωσίασε ή ό,τι τον απογοήτευσε ίσως, κατά την ανάγνωση. Κρατώντας ή όχι σημειώσεις, από το κάθε τι, μαθαίνουμε.
Βλέποντας από διαφορετική οπτική γωνία, το ίδιο πράγμα, αυτό αποκτά ένα πρόσθετο ενδιαφέρον, γιατί βοηθάει να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα, να καταλάβουμε το συγγραφέα καλύτερα, να διαπιστώσουμε και κάτι, που για μας μπορεί να είναι διαφορετικό, αλλά ίσως ενδιαφέρον, αν μάλιστα είναι κάτι που δεν το έχουμε σκεφτεί. Όταν μοιραζόμαστε απόψεις και σκέψεις για ό,τι κάθε φορά διαβάζουμε, μας δίνει χαρά, γιατί ανακαλύπτουμε μέσα από αυτό το διάβασμα, ό,τι μέχρι τώρα δεν ξέραμε, ό,τι καινούργιο μάθαμε.
Πολύ σημαντική εξάσκηση γίνεται και στο διάλογο, για τον οποίο δεν είμαστε ιδιαίτερα φημισμένοι, εμείς οι έλληνες. Δεν έχουμε μάθει να κουβεντιάζουμε ήρεμα, χωρίς να πεταγόμαστε, ούτε έχουμε μάθει να ακούμε προσεκτικά τη διαφορετική άποψη του άλλου, προτιμώντας να βρισκόμαστε στο «σκοτάδι» της δικής μας άποψης και μόνο αυτής.
Όμως, άλλη μια αναγνωστική χρονιά αρχίζει και μας υπόσχεται πολλά ταξίδια …πιο κοντά στον εσωτερικό εαυτό μας, που σημαίνει περισσότερη γνώση, αυτογνωσία, επίγνωση, μόρφωση, εσωτερική γαλήνη, φως, σοφία …Και κάθε ταξίδι είναι μοναδικό, τόσο συναρπαστικό ή λιγότερο συναρπαστικό, ανάλογα με το πόσο ο κάθε συγγραφέας μπορεί να «μιλήσει μέσα μας» , να μας συνεπάρει, να μας γοητεύσει, να μας κερδίσει...
Κι όλα αυτά μ’ ένα βιβλίο, μέσα από τον ξεχωριστό τρόπο που θέλει να μας «δώσει»… ο συγγραφέας και από το πόσο καλά το καταφέρνει αυτό, με την τέχνη του λόγου του, τη δύναμη του μυαλού του, την παρατηρητικότητά του. Για να φτάσουμε να τον θαυμάσουμε, θα ξεπεράσει τη δική μας, θα μας «νουθετήσει» μ’ ένα τρόπο μαγικό. Άλλοτε, θα μας «ξεσκεπάσει», αφήνοντας μας να δούμε καθαρά, αλήθειες ή θα μας συγκινήσει με την έξυπνη προσέγγιση του κόσμου γύρω μας, την πλοκή, τις ανατροπές...
Μέσα απ’ τους χαρακτήρες των μυθιστορημάτων, οι μεγάλοι ψυχογράφοι, φωτίζουν τους εαυτούς μας. Το βλέπουμε καθαρά σε ποιους μοιάζουμε, ανατριχιάζοντας με περιγραφές ψυχής και πτυχών της, που κι εμείς οι ίδιοι μπορεί να κρύβουμε μέσα μας, είτε γνωρίζουμε, είτε δεν γνωρίζουμε, ότι τις έχουμε, γιατί μπορεί και να τις έχουμε. Κι η ομορφιά της λογοτεχνίας δεν σταματά μόνο εκεί…
Για όποιον έχει αποφασίσει να την ανακαλύψει και να τη γευτεί η λογοτεχνία έχει να του δώσει θησαυρούς. Καταπληκτικές περιγραφές της φύσης, σκέψεις και συναισθήματα ιχνογραφημένα με ποιητικό τρόπο, χρώματα, ατμόσφαιρες, μυρωδιές, θαρρείς παρμένα από έναν κόσμο ονειρικό…
Αξίες βγαλμένες με μεράκι και πόνο ψυχής, τέτοιες που δίνουν στη γραφή δύναμη απαράμιλλη, διαχρονική. Αυτή η γλώσσα, ανάλογα με το πώς θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να κάνει θαύματα. Λογοτεχνικές δημιουργίες μοναδικές και αθάνατες στο διάβα των καιρών, ιστορικές και μνημειώδεις, υπάρχουν για να τις ανακαλύψουμε. Και τότε τα μάτια μας βλέπουν καλύτερα, γιατί καθαρότερα βλέπει το μυαλό, γιατί καθαρότερα βλέπει κι η …ψυχή με τα δικά της μάτια!
Πολλοί είναι οι λόγοι που μας κάνουν να θαυμάζουμε, να ξεχωρίζουμε κάποιους συγγραφείς, να αγαπάμε τα βιβλία τους τόσο, ώστε να θέλουμε, όχι μόνο να τους διαβάσουμε, άλλα, όταν τους διαβάσουμε, να είναι τα βιβλία τους στη βιβλιοθήκη μας, να υπάρχουν δίπλα μας, σαν φωτεινοί σηματοδότες στο μεγαλύτερο απ’ όλα… το ταξίδι της ζωής μας!
Άραγε, γιατί μας πιάνει όλους τέτοια υστερία, για όλο και περισσότερα ταξίδια; Τα μυθιστορήματα, ανάλογα με το περιεχόμενό τους- μας ταξιδεύουν παντού, μας δίνουν πληροφορίες εντυπωσιακές και τα πιο πετυχημένα, μας ταξιδεύουν στον τόπο, που μας περιγράφουν, σαν να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι εκεί, σαν να βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια την ομορφιά τους, ομορφιά που συγκίνησε τόσο, ώστε να αποτελέσει ανάγκη του συγγραφέα να την περιγράψει και να μας τη μεταφέρει ιδωμένη καμιά φορά και καλύτερη απ’ ότι ίσως, τα δικά μας μάτια θα την έβλεπαν. Άλλωστε, όπως είπε κάποιος, μεγάλο προσόν για έναν συγγραφέα, και «εργαλείο» θα πρόσθετα… είναι η παρατηρητικότητά του.
Η ευαισθησία του να αντιλαμβάνεται και η ικανότητα του να την κάνει λέξεις με δύναμη και σοφία, μας βοηθά επίσης να αποκτήσουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία και εξυπνάδα, ακόμα κι αν δεν την έχουμε τόσο καλλιεργήσει, ώστε να μπορούμε να δούμε και να ανακαλύψουμε πράγματα, που διαφορετικά δεν θα ανακαλύπταμε, με κανένα τρόπο, ίσως ποτέ, στο διάβα της ζωής μας.
Πιο πλούσιοι σε γνώσεις και πιο σοφοί γινόμαστε διαβάζοντας, κι αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Το διάβασμα απαιτεί βέβαια, και κόπο και χρόνο! Όταν θέλει όμως κανείς, οργανώνει έτσι, τη ζωή του και τις συνήθειές του, ώστε να ζει, διαβάζοντας και να διαβάζει «ζώντας»! Τότε, το διάβασμα γίνεται τρόπος ζωής, ανάγκη, βίωμα και μάλιστα πολύ ισχυρό, δεύτερη ζωή!
Τίποτα άλλωστε, δεν χαρίζεται, θέλει κόπο. Το ίδιο κι ένα βιβλίο. Μπορεί να σε κερδίσει από την αρχή, στη μέση ή στο τέλος, στο σύνολό του ή στο μεγαλύτερο μέρος του. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή, να το ανακαλύψεις... Να και κάτι άλλο που ασκείται με το διάβασμα, η σοφή υπομονή, η δυσεύρετη, κυρίως, στην εποχή μας…
Δυσεύρετοι είναι οι καλοί φίλοι σήμερα, όχι όμως τα βιβλία.
Κάποιοι λένε, «μα είναι ακριβά..» Τα πιο σπουδαία όμως, λογοτεχνικά έργα, όλων των εποχών, βρίσκονται στις βιβλιοθήκες, δωρεάν …όπως όλα τα δωρεάν αγαθά, που είναι τα σημαντικότερα αγαθά, και πολλοί δεν το ξέρουμε, δυστυχώς. Η ευτυχία είπε κάποιος, βρίσκεται στα δωρεάν πράγματα, δεν κοστίζει ακριβά. Δεν είναι εκεί, όπου την αναζητούμε. Την αναζητούμε στα υλικά αγαθά, την αναζητούμε σε λάθος μέρη, ενώ αυτή είναι δίπλα μας...
Καλές αναγνώσεις και για το 2015, σε όλους όσους αγαπούν το βιβλίο κι ας ευχηθούμε να το αγαπήσουν περισσότεροι, γιατί αξίζει.
Το βιβλίο είναι δρόμος… πηγαιμός, ταξίδι, ελευθερία, πέταγμα, όνειρο μέσα στα όνειρα μας, που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν πραγματικότητα, αλλά που πάντα θα μας φωτίζουν, θα μας κάνουν πιο ελεύθερους και δυνατούς…
ΠΗΓΗ: http://www.logotypos.gr/
Πιο πλούσιοι σε γνώσεις και πιο σοφοί γινόμαστε διαβάζοντας το...................
ΑπάντησηΔιαγραφή