Συγγραφέας: Μάκης Τσίτας,
εικονογράφηση: Ανδριάνα Ρούσσου,
εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 2019
«Η μεταφορική έφερε την γιγάντια, εντυπωσιακή τηλεόραση που είχε κερδίσει η μαμά σε έναν διαγωνισμό. Τη βάλανε στο σαλόνι και την είχανε συνέχεια ανοιχτή. Εντυπωσιακά ζωντανά όσα έδειχνε, νόμιζες θα απλώσεις το χέρι σου και θα τα ακουμπήσεις στ’ αλήθεια.
Τα πάντα έδειχνε: Πρωινές εκπομπές, ειδήσεις, σίριαλ, ντοκιμαντέρ, ταινίες. Η τηλεόραση είχε γίνει το κέντρο όλης τους της ημέρας τους. Όσοι επισκέπτονταν το σπίτι, από τη θεία με το μωρό της μέχρι τον παππού και τη γιαγιά, στήνονταν με την οικογένεια πέριξ της τηλεόρασης. Ακόμα και όλες οι δραστηριότητές τους, γίνονταν με τη συνοδεία της τεράστιας αυτής οθόνης που σκέπαζε τα πάντα. Η μαμά σιδέρωνε και έβλεπε, ο μπαμπάς έτρωγε ή δούλευε και έβλεπε ενώ ο μικρός γιος της οικογένειας έκανε τα μαθήματά του και… έβλεπε.»
Όλα πήγαιναν εντελώς… τηλεοπτικά μέχρι τη νύχτα που ένα τεράστιο πορτοκαλί κτίριο πήρε φωτιά. Βρίσκονταν λίγα μόλις τετράγωνα από το σπίτι τους και το είχαν δει… στην τηλεόραση…
…Την μεγάλη οθόνη έζησε και ο Μάκης Τσίτας και μέσω αυτής της εμπειρίας προσεγγίζει αυτήν ακριβώς την κυριαρχία της οθόνης στη ζωή μιας οικογένειας. Το κάνει με ακρίβεια, ρεαλισμό και εύρυθμα, δίχως υπερβολές, δίχως δράμα και μελό, δίχως ταλαντεύσεις και εκβιασμένο συναίσθημα. Ο Τσίτας λέει τα πράγματα όπως ήταν και όπως είναι σήμερα με άλλες οθόνες και διευρυμένες επιλογές. Η τηλεόραση σκεπάζει τα πάντα, δίνει τον παλμό, ρυθμίζει τη δραστηριότητα των μελών μιας οικογένειας, καθορίζει τις συνευρέσεις τους, τις συζητήσεις τους, συνοδεύει κάθε τους πράξη ή ακυρώνει την ποικιλία των επιλογών...
Ο Τσίτας αποτυπώνει πολύ όμορφα όλον αυτόν τον κόσμο που αναδύθηκε στην ελληνική κοινωνία από το 90′ και στις πιο δυτικές χώρες 10-20 χρόνια νωρίτερα. Δεν ηθικολογεί, δεν υποδεικνύει, ωστόσο δείχνει έναν δρόμο, έναν δρόμο που δεν ενοχοποιεί την τηλεόραση για όλες τις αμαρτίες, αλλά αναδεικνύει το αδιέξοδο που φέρνει η υπερκυριαρχία της.
ΠΗΓΗ: https://www.elniplex.com/
( Απόστολος Πάππος)
BookSyros: Ένα βιβλίο για …παιδιά, που πρέπει απαραιτήτως να διαβάσουν πρώτα οι «μεγάλοι»!!!
εικονογράφηση: Ανδριάνα Ρούσσου,
εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 2019
«Η μεταφορική έφερε την γιγάντια, εντυπωσιακή τηλεόραση που είχε κερδίσει η μαμά σε έναν διαγωνισμό. Τη βάλανε στο σαλόνι και την είχανε συνέχεια ανοιχτή. Εντυπωσιακά ζωντανά όσα έδειχνε, νόμιζες θα απλώσεις το χέρι σου και θα τα ακουμπήσεις στ’ αλήθεια.
Τα πάντα έδειχνε: Πρωινές εκπομπές, ειδήσεις, σίριαλ, ντοκιμαντέρ, ταινίες. Η τηλεόραση είχε γίνει το κέντρο όλης τους της ημέρας τους. Όσοι επισκέπτονταν το σπίτι, από τη θεία με το μωρό της μέχρι τον παππού και τη γιαγιά, στήνονταν με την οικογένεια πέριξ της τηλεόρασης. Ακόμα και όλες οι δραστηριότητές τους, γίνονταν με τη συνοδεία της τεράστιας αυτής οθόνης που σκέπαζε τα πάντα. Η μαμά σιδέρωνε και έβλεπε, ο μπαμπάς έτρωγε ή δούλευε και έβλεπε ενώ ο μικρός γιος της οικογένειας έκανε τα μαθήματά του και… έβλεπε.»
…Την μεγάλη οθόνη έζησε και ο Μάκης Τσίτας και μέσω αυτής της εμπειρίας προσεγγίζει αυτήν ακριβώς την κυριαρχία της οθόνης στη ζωή μιας οικογένειας. Το κάνει με ακρίβεια, ρεαλισμό και εύρυθμα, δίχως υπερβολές, δίχως δράμα και μελό, δίχως ταλαντεύσεις και εκβιασμένο συναίσθημα. Ο Τσίτας λέει τα πράγματα όπως ήταν και όπως είναι σήμερα με άλλες οθόνες και διευρυμένες επιλογές. Η τηλεόραση σκεπάζει τα πάντα, δίνει τον παλμό, ρυθμίζει τη δραστηριότητα των μελών μιας οικογένειας, καθορίζει τις συνευρέσεις τους, τις συζητήσεις τους, συνοδεύει κάθε τους πράξη ή ακυρώνει την ποικιλία των επιλογών...
Ο Τσίτας αποτυπώνει πολύ όμορφα όλον αυτόν τον κόσμο που αναδύθηκε στην ελληνική κοινωνία από το 90′ και στις πιο δυτικές χώρες 10-20 χρόνια νωρίτερα. Δεν ηθικολογεί, δεν υποδεικνύει, ωστόσο δείχνει έναν δρόμο, έναν δρόμο που δεν ενοχοποιεί την τηλεόραση για όλες τις αμαρτίες, αλλά αναδεικνύει το αδιέξοδο που φέρνει η υπερκυριαρχία της.
ΠΗΓΗ: https://www.elniplex.com/
( Απόστολος Πάππος)
BookSyros: Ένα βιβλίο για …παιδιά, που πρέπει απαραιτήτως να διαβάσουν πρώτα οι «μεγάλοι»!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου