Το τρελοβάπορο

Οδυσσέας Ελύτης
(Ηράκλειο Κρήτης, 2 Νοεμβρίου 1911 
- Αθήνα, 18 Μαρτίου 1996)

Ο ήλιος, είναι για τον Ελύτη, σύμβολο χαράς της ελληνικής ψυχής, είναι η επιβεβαίωση της πίστης του ποιητή στη δύναμη της ζωής, στην παντοτινή λάμψη του ελληνικού πνεύματος. Είναι δύσκολο να πούμε αν ο Ελύτης γράφει ή ζωγραφίζει. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι η ποιητική του φαντασία δίνει εικόνες μαγικές, εικόνες με εξαιρετική ευαισθησία. Εικόνες μέσα από ένα βλέμμα καθαρό, γνήσιο, μέσα από μια παιδική ματιά. Μιλά με σύμβολα απλά, άμεσα, ζωντανά και κατανοητά. Αναζητά όμως και μια λέξη σπάνια και έντονη, που θα βάλει την προσωπική του σφραγίδα και αυτή, στο "Τρελοβάπορο" δεν είναι άλλη από τον"Ήλιο τον Ηλιάτορα" (www.agiazoni.gr/)

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά 
κι αρχίζει τις μανούβρες βίρα μάινα 

Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές 
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυο μεριές 

Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ\' όνειρο 
κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό. 

Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς, 
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς. 

Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ, 
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο, 

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε 
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε 

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, 
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα 
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα! 


Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό όνομα: Οδυσσέας Αλεπουδέλης) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30. Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης.(https://el.wikipedia.org/)
τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα