Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου

 

Το 11ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου, με 15 συγγραφείς από 6 χώρες, πραγματοποιήθηκε στη Χώρα, στον Τριπόταμο και στον Αρνάδο της Τήνου στις 24, 25 και 26 Ιουλίου. Σε εποχές δύσκολες ο πολιτισμός είναι ζωτικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή. H λογοτεχνία φωτίζει τις ζωές μας και μας κάνει να νιώθουμε ότι είμαστε ακόμα εδώ, ζωντανοί.

Τα δέκα μέχρι σήμερα διεθνή λογοτεχνικά φεστιβάλ έθεσαν τις βάσεις για να καταστεί η Τήνος, εκτός από θρησκευτικός τόπος, προορισμός καλλιτεχνικός. Ο φάρος αυτός της λογοτεχνίας που άναψε στην Τήνο το 2010 δεν σβήνει.

Χάρη στην υποστήριξή του κοινού το φεστιβάλ ολοένα μεγαλώνει και διευρύνεται.

 

Φέτος, εκτός από τις καθιερωμένες λογοτεχνικές βραδιές, υπήρξαν δρώμενα σχετικά με τον κινηματογράφο, τη μουσική και τον χορό, ξεναγήσεις, περιηγήσεις, καθώς και απρόσμενες συναντήσεις ποιητών με το κοινό τους στα στενά της Χώρας.

Το κοινό –κάτοικοι και επισκέπτες της Τήνου- είχε την ευκαιρία για τρεις ημέρες να γνωρίσει από κοντά πεζογράφους και ποιητές, μεγάλα ονόματα, μαζί με όχι και τόσο γνωστούς, αλλά εξίσου σημαντικούς δημιουργούς, που ξενάγησαν τους παρευρισκόμενους στον κόσμο της γραφής τους.

 

Δημιουργοί από 6 διαφορετικές χώρες επισκέφτηκαν το νησί και ακούστηκαν 5 διαφορετικές γλώσσες. 

Συμμετείχαν: Γιώργος Αλβέρτης, Καλλιόπη Αναστασάκη, Αναστάσης Βιστωνίτης, Laura Garavaglia (Ιταλία), Δημήτρης Κανελλόπουλος, Λίλα Κονομάρα, Χριστίνα Λιναρδάκη, Χάρης Μαθιόπουλος, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Λάνα Μανδύλα, Ιωάννα Μπουραζοπούλου, Carol Sansour Παλαιστίνη), Νάντια Στυλιανού (Κύπρος), Nicola Verdan (Ελβετία) και Tais Zolotkovska (Ουκρανία).

 

Το Φεστιβάλ διοργάνωσαν το περιοδικό (δε)κατα, ο Δήμος Τήνου και το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού. Μέγας Χορηγός το Υπουργείο Πολιτισμού. Χορηγός ακτοπλοϊκών μεταφορών, η Fast Ferries.

  (Επιμέλεια: Book Press)

BookSyros: Αξιόλογη και επιτυχημένη διαχρονικά πρωτοβουλία των εμπνευστών και οργανωτών του Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου! Ας γίνει παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς δήμους που στο πλήθος των «καλοκαιρινών πολιτιστικών εκδηλώσεών τους» αγνοούν επιδεικτικά το βιβλίο, τους συγγραφείς και τους αναγνώστες!

«Άνθη για τον Μάνο…»

                                         

 

(Σαν σήμερα, στις 22 Ιουλίου του 2018, «έφυγε» για τη γειτονιά των αγγέλων ο Μάνος Ελευθερίου, ο δικός μας Μάνος! Στη μνήμη του δημοσιεύουμε το μικρό αφιέρωμα που έγραψε ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος… )

«ΚΑΘΕ Κυριακή το πρωί, όπως χρόνια το συνήθιζε, ο Μάνος  Ελευθερίου, καλώντας  μεταξύ άλλων φίλων και εμένα στο τηλέφωνο, μας διάβαζε της εβδομάδος που πέρασε, την «λογοτεχνική σοδειά» του», οπότε εγώ, από μια φιλοπαίγμονα διακρινόμενος διάθεση, και κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνω, κάποια φορά , αντί για «εμπρός»,  «ποιος επιχειρεί να παραβιάσει- του είπα- την θύρα του χρηματοκιβωτίου μου;» Και ο Μάνος  ξαφνιασμένος τάχα, «παιδί μου η ώρα είναι δέκα και μισή»
μου απάντησε «οι εκκλησίες έχουν και την δεύτερη λειτουργία τους τελειώσει, και εσύ κοιμάσαι ακόμη και μάλιστα, ονειρεύεσαι  ότι έχεις και χρηματοκιβώτιο; Ούτε πουγκί από δέρμα ποιότητος αισχίστης δεν έχεις, σε χωρίο ορεινό της Καππαδοκίας» .

ΚΛΕΙΣΑΜΕ. Και τώρα που τα γράφω όλ’ αυτά, την ημέρα που πληροφορήθηκα το αναπάντεχο φευγιό του από τον κόσμο τούτο, θυμάμαι.

ΜΙΑ συννεφιά ζεστή, καλοκαιρινή επικρατούσε έξω, ενώ στο απέναντι μπαλκόνι, ένα ραδιόφωνο το «αυτές οι ξένες αγκαλιές» και αμέσως μετά, στην συνέχεια, το «έχεις μάτια το φεγγάρι/ κι είναι η νύχτα σπιτικό σου/ μα απ’ αυτά που μου ‘χεις πάρει/ τίποτα δεν είν΄ δικό σου» έπαιζε βασανιστικά, πολύ βασανιστικά, χωρίς να φαίνονται πουθενά, χωρίς να φαίνονται πουθενά άνθρωποι, έπαιζε»

Στην πολυαγαπημένη μου Λιλή Ελευθερίου

Με τις ευχές μου για κάθε καλό

Γιώργος  Μαρκόπουλος

 

 

Η Βιρτζίνια Γουλφ στην Ελλάδα

Η Βιρτζίνια Γουλφ –Αγγλίδα μυθιστοριογράφος, πρωτοπόρος και νεωτερίστρια  λογοτέχνης του 20ού αιώνα- επισκέφθηκε πρώτη φορά την Ελλάδα το 1906 με την αδελφή της Βανέσα Μπελ και επανήλθε το 1932. Οι εντυπώσεις της αποτυπώθηκαν κυρίως στα γράμματα και στα ημερολόγιά της. «Ποτέ μου δεν είδα τόσα πολλά λουλούδια – στην Αίγινα χτες ολόκληρο το βουνό ήτανε κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες – έκοψα μία, αλλά τα πέταλά της είναι σχεδόν μαραμένα...

»Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος είναι σχεδόν το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο –εσύ ξέρεις πόσες φορές το ‘χω πει αυτό– πρόσθεσε και γριές με τα κοφίνια τους. Χτες λοιπόν βουτήξαμε στη θάλασσα και κολυμπήσαμε στο Αιγαίο, με αχινούς και ανεμώνες – όλα είχαν μεταμορφωθεί, κόκκινα και κίτρινα κυμάτιζαν κάτω απ’ τα πόδια μας…

Κι ύστερα σήκωσα το κεφάλι μου κι είδα τα βουνά πέρα απ’ τη θάλασσα, σαν λάμες μαχαιριών, χρωματιστά, και τη θάλασσα ήρεμη. Κι ένιωσα σαν ένα μαχαίρι να έξυσε ένα αμβλύ όργανο που υπήρχε μέσα μου, γιατί δεν μπορούσα να βρω κανένα ψεγάδι σ’ αυτή τη λυγερή, αθλητική ομορφιά, τη βουτηγμένη στο χρώμα…»

(Από το «Ελλάδα και Μάης μαζί», εκδ. Ύψιλον, μτφ. Μαρίας Τσάτσου, 1996).

Πηγή: Protagon.gr – «Οι ελληνικές διακοπές των ξένων συγγραφέων»

Μια αγάπη για το καλοκαίρι…

 

«Το καλοκαίρι, η εποχή της χαλάρωσης και της απόδρασης από την καθημερινότητα, είναι η ιδανική περίοδος για να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στο διάβασμα βιβλίων…

Οι διακοπές, τα Σαββατοκύριακα και οι πιο ήρεμοι ρυθμοί της ζωής μάς επιτρέπουν να αφιερώσουμε περισσότερες ώρες στο διάβασμα…

Το διάβασμα το καλοκαίρι μπορεί να γίνει μια ευχάριστη συνήθεια που συνδυάζεται με τη φύση και την ξεκούραση. Είτε είμαστε στην παραλία, είτε σε ένα βουνό, είτε απλά στην αυλή του σπιτιού μας, η ανάγνωση σε έναν ήρεμο και φυσικό περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει την εμπειρία και να προσφέρει ψυχική ηρεμία. Οι γλυκές ώρες κάτω από τον ήλιο ή στη σκιά ενός δέντρου είναι ιδανικές για να απολαύσουμε ένα καλό βιβλίο…

Χωρίς την πίεση του σχολείου, της δουλειάς ή άλλων υποχρεώσεων, μπορούμε να πειραματιστούμε με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας, να διαβάσουμε βιβλία που ίσως δεν θα επιλέγαμε υπό άλλες συνθήκες και να επεκτείνουμε τους αναγνωστικούς μας ορίζοντες…

Μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου μπορούμε να εμπνευστούμε για νέες ιδέες, να δούμε τη ζωή με μια φρέσκια οπτική και να ανακαλύψουμε νέους στόχους. Αυτός ο πνευματικός και ψυχικός εμπλουτισμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός, καθώς μας προετοιμάζει για τη νέα χρονιά που έρχεται, γεμίζοντάς μας με θετική ενέργεια και κίνητρο…

Συνοψίζοντας, το καλοκαίρι είναι η ιδανική εποχή για να ανακαλύψουμε ή να επαναπροσδιορίσουμε την αγάπη μας για το διάβασμα. Με περισσότερο χρόνο, ένα χαλαρωτικό περιβάλλον και την ευκαιρία γ ια πνευματική ανανέωση, η ανάγνωση βιβλίων αυτή την εποχή μπορεί να γίνει μια από τις πιο ουσιαστικές και ευχάριστες εμπειρίες μας…»

ΠΗΓΗ: https://avant-garde.com.cy/

Ο καλός πρίγκιπας Ιούλιος

«Του Γενάρη το φεγγάρι»- εκδ. ΚΕΔΡΟΣ
 Μάνος Ελευθερίου (12 Μαρτίου 1938 – 22 Ιουλίου 2018) 

«Τον Ιούλη κι οι γριές 

κάνουνε ξετσιπωσιές» 

 
«Στα παλιά και πιο άγρια χρόνια από τα δικά μας, ένας πρίγκιπας που λεγόταν Ιούλιος ανακάλυψε ξαφνικά πως έπρεπε να μάθει μουσική. Κάλεσε τους σοφούς του πατέρα του και τους ρώτησε τι έπρεπε να κάνει.
-Θα ‘πρεπε να ξαναγεννηθείς, του είπε γελώντας ο πιο γέρος. Τώρα, όμως, είναι αργά. Δεν προλαβαίνεις. Ό,τι μάθεις, θα το μάθεις μισό. Αυτό έπρεπε να το σκεφτείς πολλά χρόνια πριν…
-Εσείς έπρεπε να το σκεφτείτε, είπε ο πρίγκιπας απελπισμένος. Εγώ ήμουν πολύ μικρός για να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Τώρα ανακάλυψα την ομορφιά της μουσικής και τώρα βλέπω ότι η γνώση της μουσικής είναι χρέος μου. Αν τύχει και μου ζητήσει ποτέ ο λαός να παίξω μουσική, κάτι πρέπει να παίξω, ένα οποιοδήποτε όργανο. Πρέπει…
-Κανείς δε θα τολμήσει να σου ζητήσει τίποτα. Και πάψε σε κάθε πρότασή σου να αναφέρεις τη λέξη «πρέπει».
-Τότε το χρέος μου, κύριοι, είναι πεπρωμένο. Βοηθήστε με να πεθάνω, σας παρακαλώ!
Και οι σοφοί σύμβουλοι του πατέρα του, που μόνο σοφοί δεν ήταν, αλλά ήξεραν καλά τον άγριο κόσμο, γιατί είχαν δει τα μάτια τους τόσα και τόσα, τον πήγαν σ’ ένα κρυφό μισοσκότεινο δωμάτιο του παλατιού και τον βοήθησαν!

 ***** ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι σοφοί σύμβουλοι που «βοηθούσαν» κάποιον να πεθάνει επειδή ζήτησε να μάθει μουσική, ζούσαν, όπως είπαμε, τα παλιά χρόνια. Τα σκουλήκια, όμως, που τους έφαγαν, ζουν ακόμη ανάμεσά μας. Γι’ αυτό, μάθετε μουσική να ομορφύνετε τον κόσμο. Δεν πειράζει αν μεγαλώσατε. Για τη μουσική ποτέ δεν είναι αργά. Μόνο έτσι το πνεύμα του καλού πρίγκιπα Ιουλίου θα σας ευγνωμονεί αιώνια…»