Η Βιρτζίνια Γουλφ –Αγγλίδα μυθιστοριογράφος, πρωτοπόρος και νεωτερίστρια λογοτέχνης του 20ού αιώνα- επισκέφθηκε πρώτη φορά την Ελλάδα το 1906 με την αδελφή της Βανέσα Μπελ και επανήλθε το 1932. Οι εντυπώσεις της αποτυπώθηκαν κυρίως στα γράμματα και στα ημερολόγιά της. «Ποτέ μου δεν είδα τόσα πολλά λουλούδια – στην Αίγινα χτες ολόκληρο το βουνό ήτανε κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες – έκοψα μία, αλλά τα πέταλά της είναι σχεδόν μαραμένα...
»Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος
είναι σχεδόν το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο –εσύ ξέρεις πόσες φορές το ‘χω πει
αυτό– πρόσθεσε και γριές με τα κοφίνια τους. Χτες λοιπόν βουτήξαμε στη θάλασσα
και κολυμπήσαμε στο Αιγαίο, με αχινούς και ανεμώνες – όλα είχαν μεταμορφωθεί,
κόκκινα και κίτρινα κυμάτιζαν κάτω απ’ τα πόδια μας…
Κι ύστερα σήκωσα το κεφάλι μου κι είδα τα βουνά
πέρα απ’ τη θάλασσα, σαν λάμες μαχαιριών, χρωματιστά, και τη θάλασσα ήρεμη. Κι
ένιωσα σαν ένα μαχαίρι να έξυσε ένα αμβλύ όργανο που υπήρχε μέσα μου, γιατί δεν
μπορούσα να βρω κανένα ψεγάδι σ’ αυτή τη λυγερή, αθλητική ομορφιά, τη
βουτηγμένη στο χρώμα…»
(Από το «Ελλάδα και Μάης μαζί», εκδ. Ύψιλον,
μτφ. Μαρίας Τσάτσου, 1996).
Πηγή: Protagon.gr – «Οι ελληνικές
διακοπές των ξένων συγγραφέων»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου