Μικρά Αγγλία (απόσπασμα)

Ιωάννας Καρυστιάνη -Εκδ.Καστανιώτης 

 Το διάγγελμα του Γεωργίου Β΄, με την κατάληξη εν τοις Ανακτόροις των Αθηνών, δεν άφησε καμιά αμφιβολία στη Σαλταφέραινα ότι κηρύχτηκε πόλεμος, είχε καθίσει να βουτήσει στον καφέ της και το άκουσε και στο ραδιόφωνο, στις 9:30 το πρωί έγιναν αεροπορικοί βομβαρδισμοί σε Τατόι, Πειραιά, Πάτρα, αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους, πάνω στα σύνορα αυτό, άλλωστε εδώ και ώρα οι καμπάνες όλων των εκκλησιών του νησιού σήμαιναν το κακό νέο, η Σαλταφέραινα με το εξασκημένο αυτί άκουγε τα ντιν νταν κι από τα μακρινά χωριά, τα μακρινά νησιά, τις πόλεις της άνω και κάτω Ελλάδας, μιας Ελλάδας άνω κάτω.
[…]
Η πλατεία πήχτρα στον κόσμο, παιδάκια με τη σχολική ποδιά, γυναίκες με την ποδιά της κουζίνας, αρχοντοκυρές και παραμάνες, ψαρομάλληδες, κοψομεσιασμένοι από την υγρασία, πεσμένοι πάνω στα μπαστούνια, πλάσματα σημαδεμένα από τη σύφιλη, και βέβαια αγόρια και νέοι άντρες που έσπευδαν να καταταγούν, θα έπαιρναν βαπόρι για τη Σύρα, πολλοί κατηφόριζαν ποδαρόδρομο από Βραχνού, Πιτροφό, Στραπουργιές, Στενιές, Αποίκια και την πιο ορεινή Βουρκωτή, σε παρέες, τραγουδώντας, σφυρίζοντας και κάνοντας ένα τρελό κέφι που οι γυναίκες δεν το συμμερίζονταν με τίποτα.
Ο παπα-Φίλιππας, με το χούι της ενέδρας, την είχε στημένη στην αποβάθρα κι όλο ξεφούρνιζε μέσα από τα ράσα του κουτιά με πούρα και κερνούσε τους στρατεύσιμους, ξεχνούσε να τους ευλογήσει με μια χριστιανική ευχή, θυμόταν όμως όλα τα ονοματεπώνυμα, δεκάδες κι εκατοντάδες ονοματεπώνυμα, χάιδευε τα μαλλιά των αγοριών, τους έκλεινε το μάτι, μέχρι που τους φιλούσε και το χέρι.

Γιόαχιμ Φεστ: «Οχι εγώ

Ο ναζισμός μέσα από τα μάτια 
ενός παιδιού» - Εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 

 Ένα βιβλίο-σταθμός, η συγκλονιστική μαρτυρία του δημοσιογράφου και ιστορικού Joachim Fest (Γιόαχιμ Φεστ) για το πώς πέρασε την παιδική του ηλικία στη ναζιστική Γερμανία ως γιος ενός αρνητή του ναζισμού. Το χρονικό της ζωής μιας οικογένειας που δεν συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς, που μάτωσε για να διαφυλάξει τις αρχές και τις αξίες της, συγκρουόμενη με τον κομφορμισμό και τη βαρβαρότητα.
 Ο μικρός Γιόαχιμ θυμάται ότι ο πατέρας του το 1933, λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, όχι μόνο έχασε τη δουλειά του ως πολέμιος του καθεστώτος, αλλά του απαγορεύτηκε εν γένει η οποιαδήποτε εργασία. Από τότε η οικογένεια Φεστ άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, τα γεύματα έγιναν πολύ λιτά, τα ρούχα άρχισαν να μπαλώνονται, οι φίλοι αραίωσαν τις επισκέψεις τους και στο σχολείο αυτός και τα αδέρφια του ήταν δακτυλοδεικτούμενοι – ο ίδιος ο Γιόαχιμ αποβλήθηκε καθώς χάρασσε καρικατούρες του Χίτλερ στο θρανίο του., εκείνος της απάντησε:
«Εμείς δεν είμαστε ο απλός κόσμος. Όχι σε τέτοια ζητήματα!».

Οδυσσέας Ελύτης

40 χρόνια από τη βράβευσή του 
με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 

 
Στις 18 Οκτωβρίου 1979, πριν  από σαράντα χρόνια, ο Οδυσσέας Ελύτης τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για την ποίησή του.
Το σκεπτικό της βράβευσης ήταν πολύ εύγλωττο: «Η ποίηση του Ελύτη, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα».
 Στις 10 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ο Ελύτης παρέστη στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου, παραλαμβάνοντάς το από τα χέρια του βασιλιά Γουστάβου. Τον επόμενο χρόνο κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη, ενώ ακολούθησαν πλήθος ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις: απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς του Νιού Τζέρσεϊ, απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.

Καλύτεροι άνθρωποι όσοι διαβάζουν

«Το διάβασμα μάς κάνει πιο καλούς και ευγενικούς ανθρώπους, σύμφωνα με τους ερευνητές»

 Αν είστε μπροστά στο δίλημμα του να διαβάσετε ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή να παρακολουθήσετε την αγαπημένη σας τηλεοπτική σειρά, προτιμήστε το πρώτο.
 Νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Kingston University στο Λονδίνο έδειξε ότι "όσοι αγαπούν το διάβασμα με τον καιρό γίνονται πιο ευγενικοί, φιλικοί και συναισθηματικοί άνθρωποι συγκριτικά με όσους δείχνουν προτίμηση στο «χαζοκούτι». 
Στην έρευνα συμμετείχαν 123 ενήλικες διαφόρων ηλικιών. Αρχικά κλήθηκαν να απαντήσουν ποια βιβλία και θεατρικά έργα τους αρέσουν, αλλά και τι βλέπουν στην τηλεόραση και ακολούθως εξετάστηκε η συμπεριφορά τους στις διαπροσωπικές σχέσεις (π.χ. πόσο λαμβάνουν υπόψη τους τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων και πόσο πρόθυμοι είναι να βοηθήσουν τους γύρω τους).
 Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι οι «βιβλιοφάγοι» διέθεταν μεγαλύτερη ευαισθησία και ενσυναίσθηση σε σχέση με όσους όσοι προτιμούσαν να παρακολουθούν τηλεόραση.

 «Ακούμε συχνά πως οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να διαβάζουν από νεαρή ηλικία, ώστε να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν το λεξιλόγιό τους. Η παρούσα μελέτη καταδεικνύει ότι η ανάγνωση κάνει τους ανθρώπους να σκέπτονται βαθύτερα τους χαρακτήρες των βιβλίων και αυτό φαίνεται ότι μπορεί να επηρεάσει τη συναισθηματική τους συμπεριφορά», εξήγησε η Rose Turner, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Kingston, η οποία ηγήθηκε της μελέτης.

(BookSyros: Γι’ αυτό, λοιπόν, μην ξεχνάτε:
Διαβάστε… Διαβάστε… Διαβάστε…)

ΠΗΓΗ: https://www.vita.gr/

«Ο γενναίος ιππότης

και η χαμογελαστή βασίλισσα»

Συγγραφέας: Μάκης Τσίτας  
Εικονογράφος: Κώστας Θεοχάρης 
Εκδόσεις Καλέντη 

«Η δική μου βασίλισσα δεν είναι όπως οι άλλες. Είναι ευγενική, γλυκομίλητη και γενναιόδωρη. Έχει πάντα μια ωραία ιστορία να πει, να δώσει μια πολύτιμη συμβουλή, να πάρει μια απόφαση σωστή. 
Κι εγώ έδωσα τον λόγο της τιμής μου να τη φροντίζω και να την προστατεύω. Γιατί είμαι ο ιππότης της κι εκείνη είναι η… χαμογελαστή βασίλισσα!» 

 Το νέο βιβλίο του βραβευμένου συγγραφέα Μάκη Τσίτα (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2014), με ήρωα έναν ιππότη της καθημερινότητας.
Ένα μικρό αγόρι μιλά για τη «βασίλισσά» του, που στο τέλος αποκαλύπτεται ότι δεν είναι άλλη από την αγαπημένη του γιαγιά.
Ο Μάκης Τσίτας, συγγραφέας με εμπειρία και παρουσία στην παιδική λογοτεχνία, με τον ξεχωριστό, ευθύβολο τρόπο της γραφής του, που διαθέτει πάντα αμεσότητα συνδυαστικά με την ευρηματικότητα, αφηγείται μια ιστορία που αγγίζει τις καρδιές των παιδιών αλλά και των μεγαλύτερων. 
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του συγγραφέα μάς παίρνει –μικρούς και μεγάλους– από το χέρι για να γλιστρήσουμε στο «βασίλειο» του μικρού ήρωα, το οποίο αποτυπώνει εμπνευσμένα η εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη.
Η ελκυστική αυτή έκδοση επιβεβαιώνει στα μάτια των μικρών αναγνωστών τα όμορφα συναισθήματα μιας τρυφερής σχέσης. Θυμίζει όμως και σ’ εμάς τους ενήλικες τη σπουδαία σχέση με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας, μία σχέση απαραίτητη, που τροφοδοτεί το παιδί με μια διά βίου αγάπη.
Το βιβλίο επίσης μπορεί να γίνει ένα όμορφο δώρο, μια χειρονομία ευχαριστίας προς τα αγαπημένα αυτά πρόσωπα που είναι τόσο σημαντικά για την παιδική αλλά και την ενήλικη ζωή μας.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη και απευθύνεται σε παιδιά (για να το διαβάσουν και στους παππούδες τους), σε παππούδες (για να το διαβάσουν στα εγγόνια τους), αλλά και σε κάθε ενήλικα που δεν ξεχνά ότι υπήρξε κάποτε παιδί!

«Στον ∆άσκαλο»

Του Κωστή Παλαµά 

 Σµίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές! 

 Κι ό,τι σ' απόµεινε ακόµη στη ζωή σου, 

 μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου! 

 Χτίσ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ! 

 Κι αν λίγη δύναµη µεσ' το κορµί σου µένει, 

μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωµένη. 

 Θέµελα βάλε τώρα πιο βαθειά, 

 ο πόλεµος να µη µπορεί να τα γκρεµίσει. 

 Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησµονήσει; 

 Θα θυµηθούνε κάποτε κι αυτοί 

τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη, 

 Υποµονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

"Στις 5 Οκτωβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Γιορτάζουν οι άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι επαγγελματίες που δίνουν καθημερινά την ψυχή τους στο απαιτητικό έργο της εκπαίδευσης της νέας γενιάς. 

Εξήντα εκατομμύρια δάσκαλοι σε όλον τον κόσμο αγωνίζονται αυτή τη στιγμή, και συχνά κάτω από πάρα πολύ αντίξοες συνθήκες, να κάνουν τα σχολεία έναν φιλόξενο χώρο μάθησης και δημιουργικής δραστηριότητας, όπου όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως θα ενθαρρύνονται να αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους, μέσα σε περιβάλλον σεβασμού προς την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου. 

Ενωμένοι ας είμαστε εμείς το ελπιδοφόρο παράδειγμα συμβάλλοντας στη διάπλαση των αυριανών πολιτών, και, κατ’ επέκταση, στην ανάπτυξη των κοινωνιών μας. 

Ας βάλουμε τα δυνατά μας να εφοδιάσουμε τα παιδιά μας με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον. (http://www.sch.gr/)