Το Βλογημένο Μαντρί

Φώτης Κόντογλου

Κάθε χρόνο ο Άγιος Βασίλης τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς γυρίζει από χώρα σε χώρα κι από χωριό σε χωριό, και χτυπά τις πόρτες για να δει ποιος θα τον δεχτεί με καθαρή καρδιά. Μια χρονιά λοιπόν, πήρε το ραβδί του και τράβηξε. Ήτανε σαν καλόγερος ασκητής, ντυμένος με κάτι μπαλωμένα παλιόρασα, με χοντροπάπουτσα στα ποδάρια του και μ’ ένα ταγάρι περασμένο στον ώμο του. Γι αυτό τον παίρνανε για διακονιάρη και δεν τ’ ανοίγανε την πόρτα. Ο Άγιος Βασίλης έφευγε λυπημένος, γιατί έβλεπε την απονιά των ανθρώπων και συλλογιζότανε τους φτωχούς που διακονεύουνε, επειδής έχουνε ανάγκη, μ’ όλο που αυτός ο ίδιος δεν είχε ανάγκη από κανέναν, κι ούτε πεινούσε, ούτε κρύωνε.
Αφού βολόδειρε(1) από δω κι από κει, κι αφού πέρασε από χώρες πολλές κι από χιλιάδες χωριά και πολιτείες, έφταξε στα ελληνικά τα μέρη, πού ’ναι φτωχός κόσμος. Απ’ όλα τα χωριά πρόκρινε τα πιο φτωχά, και τράβηξε κατά κει, ανάμεσα στα ξερά βουνά που βρισκόντανε κάτι καλύβια, πεινασμένη λεμπεσουριά(2).
Περπατούσε νύχτα κι ο χιονιάς βογκούσε, η πλάση ήτανε πολύ άγρια. Ψυχή ζωντανή δεν ακουγότανε, εξόν από κανένα τσακάλι που γάβγιζε.

«Χριστός γεννάται σήμερον...»

“ΑΝΑΡΧΟΣ Θεός καταβέβηκε/ και εν τη Παρθένω κατώκησεν/ ερουρέμ, ερουρέμ, χέρου-ρερουρέμ/ χαίρε Δέσποινα!/ Βασιλεύς των όλων και Κύριος,/ ήλθες τον Αδάμ αναπλάσασθαι/ ερουμέμ ερουρέμ, χέρου-ρέρου-ρερουρέμ/ Χαίρε Αχραντε!/ Γηγενής σκιρτάτε και χαίρετε,/ τάξεις των Αγγέλων ευφραίνεσθε/ερουρέμ, ερουρέμ, χέρου-ρέρου-ρερουρέμ/ χαίρε Δέσποινα!/ Δέξου Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου Βασιλέα πάντων και Κύριον/ ερουρέμ, ερουρέμ, χέρου - ρέρου - ρερουρέμ/ Χαίρε Δέσποινα!” Βυζαντινά Κάλαντα (Κοτύωρα Πόντου)

 “ΖΕΣΤΑΘΗΚΕ η καρδιά του Θανάση. Άλλαξε όλος ο τόπος γύρα. Η σκοτεινή χούνη σαν να γιόμισε φως. Σαν να την κατοίκησαν άγγελοι κι όχι πια καλικαντζάροι. Έτσι ...ας τρέξει κι αυτός στο χωριό του. Να προφτάσει την εκκλησιά. Ν' ακούσει το «Δόξα εν υψίστοις...»” Γιώργος Αθάνας (από το διήγημα "Τα χριστουγεννιάτικα τσαρούχια")

Και τώρα;
Ποιος θα εξηγήσει στον μικρό Νικηφόρο ποια είναι αυτή η «κρίση» που έχει εγκατασταθεί φαρδιά πλατιά στο σπίτι του τον τελευταίο καιρό, αναστατώνοντας τη ζωή του και προκαλώντας ανησυχία και θλίψη στους γονείς του;
Τι σχέση έχει άραγε με τις ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας και τα παραμύθια της θείας Καίτης; Ο Νικηφόρος θα ξεκινήσει το δικό του «ταξίδι», για να γνωρίσει καλύτερα και να αντιμετωπίσει το «τέρας της κρίσης»!
Μέσα από καθημερινές καταστάσεις θα μάθει, με τρόπους που μόνο τα παιδιά γνωρίζουν, όλα όσα οι μεγάλοι προσπαθούν να του κρύψουν.

Βραβείο Αναγνωστών 2012

Η ψηφοφορία για το μοναδικό βραβείο που δίνει το αναγνωστικό κοινό για το αγαπημένο ελληνικό μυθιστόρημα της χρονιάς, ολοκληρώθηκε.

Φετινός νικητής, η «Κάθετη έξοδος» του Πασχάλη Λαμπαρδή.
Το Βραβείο Αναγνωστών 2012 απονέμεται στο βιβλίο «Κάθετη έξοδος» του Πασχάλη Λαμπαρδή (Εκδόσεις Πατάκη)
Ο Πασχάλης Λαμπαρδής (Σέρρες, 1960) έχει καταθέσει πέντε μυθιστορήματα στη μέχρι στιγμής λογοτεχνική διαδρομή του. Η «Κάθετη έξοδος» είναι μια ψυχολογική περιπέτεια με φόντο το σύγχρονο αστικό περιβάλλον, επικεντρώνοντας στην ανθρώπινη διάσταση – συναισθήματα, στοχαστικές αναζητήσεις, υπερβάσεις εντός της καθημερινότητας, υπαρξιακή διαδρομή προς την αυτογνωσία.

Αγία Μνήμη

Δημήτρης Παπαχρήστος

  Άνθρωποι που πνίγονται στην εκκωφαντική σιωπή και την ερηµιά της πόλης, ζωές λεηλατηµένες στη δίνη της κρίσης. Αναστατώνονται από τις συγκρούσεις στους δρόµους, τους οργισµένους νέους, τον διάχυτο θυµό, κι αποκτούν τη δύναµη να αγωνιστούν.
O έρωτας τους ξεσηκώνει. Τότε το συναίσθηµα και η λογική σπάνε τα καθιερωµένα και τον φόβο της υποταγής και οι µνήµες επιστρέφουν οπλισµένες αντιπαλεύοντας τη φθορά του χρόνου και κάθε µορφή εξουσίας. H επανάσταση χωρίς έρωτα, είναι καταδικασµένη να αποτύχει.
Οι πρωταγωνιστές στο νέο µυθιστόρηµα "Αγία μνήμη" -εκδ.ΤΟΠΟΣ- του γνωστού συγγραφέα ∆ηµήτρη Παπαχρήστου έζησαν τον εξεγερσιακό ∆εκέµβρη του 2008, που τους έκανε να δουν την άλλη πραγµατικότητα, τη δική τους, επιστρέφοντας στο παρελθόν για να εκτιναχθούν στο µέλλον.

Σε πρώτο πρόσωπο…

Βούλα Μάστορη 

 Το Γυναίκα μπονσάι (εκδ.ΠΑΤΑΚΗΣ) άρχισα να το γράφω όταν Το παραμύθι των ψυχών έπαψε να στοιχειώνει τη μνήμη μου, διότι μόνο έτσι μπορώ να προχωρήσω στη γραφή ενός νέου βιβλίου – πρέπει οι χαρακτήρες του προηγούμενου να φύγουν από μέσα μου, ώστε να μπορέσω να ενδυθώ τις ψυχές των χαρακτήρων του επόμενου.
Ωστόσο, οι χαρακτήρες των βιβλίων μου κατά κάποιον μαγικό ή μεταφυσικό τρόπο αυτοδημιουργούνται και αυτονομούνται κατά τη διαδικασία της γραφής.

Βραβείο Αναγνωστών 2012

Είστε βιβλιόφιλος; Πάρτε μέρος στον διαγωνισμό για το μυθιστόρημα της χρονιάς!

 Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), σε συνεργασία με την ΕΡΤ, ξεκινά τη διαδικασία ψηφοφορίας για το Βραβείο Αναγνωστών 2012, δίνοντας την ευκαιρία στο αναγνωστικό κοινό να αναδείξει το αγαπημένο ελληνικό μυθιστόρημα της χρονιάς.
Σύμφωνα με τη διαδικασία του βραβείου, οι Λέσχες Ανάγνωσης, ως υπεύθυνες για την κατάρτιση της «βραχείας λίστας», έλαβαν από το ΕΚΕΒΙ τον κατάλογο των 399 μυθιστορημάτων που κυκλοφόρησαν την περίοδο 1/10/2011 – 30/9/2012 (όπως προκύπτουν από τα στοιχεία της βάσης δεδομένων της Βιβλιονέτ).
Η «βραχεία λίστα» περιλαμβάνει 19 μυθιστορήματα, 4 περισσότερα από τις προηγούμενες χρονιές του βραβείου, εξαιτίας της ισοψηφίας που προέκυψε στην καταμέτρηση.

Στα χρόνια της ομίχλης...

Χίος, 1822. Σε χρόνους παλιούς και δύσκολους, η οικογένεια του Ισίδωρου σκορπά και χάνεται μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του νησιού από τους Τούρκους. Στη Σύρο, όπου έχουν καταφύγει αυτός και οι αδερφές του, χάρη στις φροντίδες μιας καθολικής καλόγριας κι ενός Ψαριανού μπουρλοτιέρη καταφέρνουν να επιβιώσουν και να γυρίσουν πίσω στον τόπο τους, σ' ό,τι έχει απομείνει όρθιο, για να ξεκινήσουν και πάλι από την αρχή.

Χρόνια μετά, στο ίδιο κυκλαδίτικο νησί, ο Νικόλας, ο ανιψιός του Ισίδωρου, θα γνωρίσει την αγάπη στο πρόσωπο της Ιάσμης, μιας κοπέλας που η αύρα του μυστηρίου την αγκαλιάζει ολόκληρη. Οι δυο νέοι θα ζήσουν τον απόλυτο έρωτα, ενάντια στη μοίρα που παραφυλά σκληρή κι αμείλικτη.

του Γιάννη Παλαβού*

 Καμιά φορά σκέφτομαι, μισοαστεία-μισοσοβαρά, ότι για μένα που δε θρησκεύομαι οι βιβλιοθήκες είναι ό,τι πλησιέστερο σε ναό. Είναι ένας χώρος όπου είμαι καλοδεχούμενος ανεξαρτήτως τού ποιος ή πώς είμαι, ένας χώρος όπου βρίσκω ησυχία, όπου ανοίγω εσωτερικό διάλογο με φωνές υπερβατικές. Όπως και να ’χει, στις βιβλιοθήκες οφείλω την επαφή μου με τη λογοτεχνία, με την ανάγνωση και τη γραφή ως αισθητικά γεγονότα και τρόπους αυτοκατανόησης.
Μεγαλώνοντας σ’ ένα σπίτι όπου δεν υπήρχαν βιβλία, περνούσα πολλά απογεύματα στην «Παιδική και Εφηβική Βιβλιοθήκη» του Βελβεντού, της κωμόπολης όπου γεννήθηκα κι έζησα μέχρι να φύγω για σπουδές. Δεν αποκλείεται να βρέθηκα εκεί από ένα αίσθημα δειλίας, αδυναμίας ν’ ανταποκριθώ στις απαιτήσεις τού όντως (δηλαδή: συγκρουσιακού) κόσμου. Αλλά πάλι δεν ξέρω. Μπορεί απλώς να προβάλλω στην παιδική μου ηλικία θέματα που αντιμετωπίζω τώρα ως ενήλικας.
 Ένα είναι σίγουρο: στη βιβλιοθήκη άρχισα ν’ ανακαλύπτω έναν κόσμο με πολλαπλές δυνατότητες για γνώση και διασκέδαση∙ άρχισα να κοινωνικοποιούμαι, να γίνομαι δραστήριος. Βιβλία, κόμικς, άτλαντες, παιχνίδια, σκάκι, δίσκοι, συζητήσεις, εκδρομές, επαφή με άγνωστα πράγματα –διψούσα για όλ’ αυτά και η βιβλιοθήκη μού τα πρόσφερε.

Αξίζει το φετινό Νόμπελ;

Ευτυχώς υπάρχουν και τα Νόμπελ. Και η απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας, όποτε συμπίπτει χρονικά με τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης, είναι πάντα μια ευχάριστη στιγμή.
Η είδηση της απονομής του φετινού Νόμπελ στον Κινέζο Μο Γιαν με βρήκε στο περίπτερο ενός ισπανικού εκδοτικού οίκου. Χειροκροτήματα, αγκαλιές, η επιβράβευση για έναν εκδότη είναι πάντα μερικές αναπάντεχες χιλιάδες πωλήσεις των βιβλίων του βραβευμένου συγγραφέα. Φέτος, στην Ελλάδα, τυχερές ήταν οι Εκδόσεις Καστανιώτη που διαθέτουν το μοναδικό βιβλίο του Μο Γιαν που έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, το «Οι μπαλάντες του σκόρδου» (μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος).

«Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΗ»

Τοῦ Κώστα Οὐράνη
(Περιοδικὸν «Νέα Ἑστία», ἔτος ΚΓ' - 1949, τόμος 49ος, τεῦχος 536, Ἀθῆναι, 1 Νοεμβρίου 1949, σελ. 1374-1375)

Θυμᾶμαι πάντα, κι ἔτσι σὰν νὰ τὶς ζῶ στὸ ἐνεστώς, τὶς στιγμὲς ἐκεῖνες τοῦ πρωϊνοῦ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ποὺ ξύπνησα ξαφνισμένος ἀπὸ τοὺς διάτορους γόους τῆς σειρήνας γιὰ νὰ πληροφορηθῶ ἀπὸ τὸ γέρο θυρωρό μου, σὰν μοῦ ἀνέβασε τὴν ἐφημερίδα, ὅτι ἡ Ἰταλία μᾶς εἶχε κηρύξει τὸν πόλεμο. Ἄκουσα τὴν εἴδηση, διάβασα τὶς λεπτομέρειες στὴν ἐφημερίδα - κι᾿ ἀπόμεινα σιωπηλός. Ὄχι ἀποσβολωμένος. Σιωπηλὸς - καὶ ἀκίνητος, καὶ μὲ τὰ μάτια στυλωμένα στὸ πρωινὸ φῶς.

Κάθετη Έξοδος…

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις… Έχω αφιερώσει με ιδιαίτερη χαρά τη ζωή μου στη Λογοτεχνία και την έρευνα γιατί αυτή ήταν η σημαντικότερη προτεραιότητά μου.
Δεν κάνω συχνά δηλώσεις και δεν θεωρώ ότι έχω άποψη για τα πάντα γιατί πιστεύω ότι ο συγγραφέας δεν είναι πιο ειδικός από τους άλλους μόνο και μόνο επειδή η πένα του έχει την ιδιότητα να μεταδίδει στο κοινό του αυτό που πιστεύει, έτσι διατηρώ το δικαίωμα του λάθους.
Βέβαια, τα λάθη ακόμα και στην επιστήμη, είναι πολύτιμα γιατί επισπεύδουν την αλλαγή της μεθόδου. Παλαιότερα διατηρούσα μια σιγουριά ότι όλοι είμαστε ικανοί να μαθαίνουμε απ’ αυτά.

Το διάβασμα προστατεύει την υγεία!

Ναι καλά διαβάσατε, το διάβασμα ωφελεί σημαντικά στην υγεία και κυρίως την ψυχική. Ειδικά αυτές τις μέρες της οικονομικής κρίσης, όπου μια απλή έξοδος για ένα φαγητό, ή ποτό στοιχίζει, ανοίξτε ένα βιβλίο και διαβάστε. Και φθηνότερα θα σας έρθει και κάνει καλό και στην υγεία. Εξάλλου μην ξεχνάτε όσο περισσότερο διαβάζουμε και βάζουμε το μυαλό μας να λειτουργεί, τόσο πιο πολύ θωρακιζόμαστε απέναντι σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως το Αλτσχάιμερ... 

 Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από επιστημονικές μελέτες, οι οποίες εξέτασαν εάν και πως επηρεάζει το ψυχαγωγικό διάβασμα την ψυχή και το σώμα μας. Οι μελέτες λοιπόν έδειξαν τα εξής:
- Το διάβασμα βοηθά στη διεύρυνση της προσοχής. Η νευροεπιστήμονας, Σούζαν Γκρίνφιλντ, επίτιμη καθηγήτρια Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, λέει πως το διάβασμα μας βοηθά να συγκεντρωνόμαστε καλύτερα επειδή διευρύνει την προσοχή. “Τα μυθιστορήματα έχουν αρχή, μέση και τέλος – μία δομή η οποία ενθαρρύνει τον εγκέφαλό μας να σκέφτεται σε μία σειρά και να συσχετίζει τις αιτίες, τις συνέπειες και την σημασία τους”, εξηγεί.

64η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης

21 εκδότες συμμετέχουν στο Εθνικό Περίπτερο της Ελλάδας στην 64η Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης (10-14 Οκτωβρίου 2012)

 Παρά τη βαθιά κρίση που πλήττει τον κόσμο του βιβλίου ως αντανάκλαση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα, 21 εκδότες μας θα συμμετάσχουν στο Εθνικό Περίπτερο που οργανώνουν το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στην 64η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης, το μεγαλύτερο παγκόσμιο ραντεβού για τους επαγγελματίες του βιβλίου (10 -14 Οκτωβρίου, με τιμώμενη χώρα τη Νέα Ζηλανδία).
Το Εθνικό Περίπτερο, μισό σε έκταση σε σχέση με πέρυσι για προφανείς λόγους οικονομίας (96 τ.μ.), βρίσκεται στον ίδιο χώρο (Hall 5.1 No D 970) και έχει δώσει έμφαση στο πρακτικό σκέλος προκειμένου να διευκολύνει τα επαγγελματικά ραντεβού των εκδοτών ενώ κρατήθηκε η ίδια δυναμική αισθητική γραμμή .

Λέξεις...

(Της Ελένης Χωρεάνθη)

 Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού. Και, φυσικά, ακολουθούν τη μοίρα των θηλυκών και υφίστανται τις συνέπειες του γένους στο οποίο ανήκουν: πιέζονται, καταπιέζονται, βιάζονται και παραβιάζονται, χλευάζονται, αμφισβητούνται, σύρονται, δέσμιες των εκάστοτε συνθηκών, σε δικαστήρια και διασύρονται δημόσια, πομπεύονται ένθεν κακείθεν, διαπομπεύονται, εξηγούνται και παρεξηγούνται, πορεύονται στις εποχές και συμπορεύονται με το πνεύμα και τις απαιτήσεις των καιρών, αλλάζουν έμβλημα, ετυμολογούνται και παρετυμολογούνται, βάλλονται και μεταβάλλονται εξωτερικά, ενίοτε και εσωτερικά, και ως προς τη λειτουργικότητά τους, πάσχουν, υποφέρουν και πονούν!

Γ.Φιλιππίδης : «Κρατάς μυστικό;»

«Η Ελλάδα κινδυνεύει        να γίνει μια εγκαταλελειμμένη Κούβα»

 (Συνέντευξη στον ΚΥΡΙΑΚΟ ΚΟΥΖΟΥΜΗ για την εφημ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ)
 Ο ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό -που τον στηρίζει και τον ακολουθεί χρόνια- συγγραφέας Γιάννης Φιλιππίδης, γλαφυρός και κατανοητός σαν την πένα του, μιλά  για τις συγγραφικές του ανησυχίες και για το μέλλον του βιβλίου.

Το μυθιστόρημα «Κρατάς μυστικό;» υπερασπίζεται την ιδέα πως κάποιες αλήθειες είναι προτιμότερο να μένουν μυστικές. Υιοθετείς κάτι τέτοιο ή πιστεύεις πως κάθε αλήθεια οφείλει να βγαίνει στο φως, όσο επώδυνη και σκληρή κι αν είναι; 

Η αλήθεια είναι η πιο ακριβή μας αξία και αξίζει να λέγεται. Προσωπικά, την αποφεύγω μονάχα όταν πληγώνει χωρίς να φέρνει αποτέλεσμα. Αλλά στο «Κρατάς μυστικό;» η αποκάλυψη της αλήθειας ανατρέπει την τρέχουσα «φυσιολογική» ζωή δυο γυναικών, όχι απαραίτητα με ευχάριστα αποτελέσματα. Ωστόσο ο ψεύτης -κατά τη γνωστή μας παροιμία- χαίρεται μια δυο φορές, το πολύ. Μετά, τον ρόλο αναλαμβάνει το φως της ειλικρίνειας!

Νέο ξεκίνημα...

Ήταν Μάιος του 2009, όταν μια παρέα φίλων του βιβλίου συναντήθηκαν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης και δημιούργησαν τη Λέσχη Ανάγνωσης Ερμούπολης.
Αναγνώστες από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, με κοινό γνώρισμα την αγάπη προς το βιβλίο, συμφώνησαν να συναντιούνται μία φορά κάθε μήνα και να συζητούν, να σχολιάζουν ένα λογοτεχνικό βιβλίο που εκ των προτέρων θα έχουν επιλέξει.
Για 4 συνεχείς «αναγνωστικές» περιόδους άλλοτε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, άλλοτε σε κάποιο «café», τα μέλη της Λέσχης σε τακτική μηνιαία βάση εξακολουθούν και συναντιούνται συζητώντας πάντα –για τι άλλο;- για βιβλία!
Την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου, στις 7μμ, στο φιλόξενο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ερμούπολης, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση γνωριμίας και προγραμματισμού για τη νέα αναγνωστική περίοδο.
Καλούμε όσες και όσους αγαπούν το βιβλίο και το διάβασμα, παλαιά και νέα μέλη, να παρευρεθούν στην πρώτη φετινή συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης!
Η χαρά μας θα είναι μεγάλη, εάν στα παλαιά μέλη προστεθούν και νέα, διευρύνοντας την παρέα μας!

Μετίν Αρντιτί

Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη για το diastixo.gr 

Ο Μετίν Αρντιτί ανήκει στην κατηγορία των συγγραφέων που πέρα από τη συγγραφή έχουν και πλούσια πολιτιστική δράση. Είναι πρόεδρος της Ορχήστρας της Ρωμανικής Ελβετίας, διευθύνει δύο ιδρύματα που έχουν σχέση με τη μουσική κι έχει ιδρύσει το ίδρυμα Αρντιτί που χορηγεί υποτροφίες σε αποφοίτους του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Με τη συγγραφή ασχολείται πολλά χρόνια και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία. Το Τουρκάκι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη, αναφέρεται σε ένα προικισμένο αγόρι που γοητεύεται από την καλλιγραφία και τον χρωματικό πλούτο των εκκλησιών. Είναι μεγάλο ταλέντο και έχει το χάρισμα να αναπαριστά με ευκολία ό,τι θέλει να σχεδιάσει. Οι εβραϊκές καταβολές του όμως του εμποδίζουν οποιαδήποτε ενασχόληση και έτσι επιλέγει τη φυγή. Από την Κωνσταντινούπολη το 1531 ταξιδεύει στη Βενετία. Εκεί δουλεύει σκληρά και εξελίσσεται σε έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της πόλης. Μια παράνομη ερωτική σχέση αποκαλύπτει το μεγάλο του μυστικό. Μια τοιχογραφία εποχής, πλημμυρισμένη από ομορφιά, χρώματα, πάθη και μηχανορραφίες, τη μαγεία της Ανατολής και την ανυπέρβλητη τέχνη της βενετσιάνικης Αναγέννησης.

Ζάπειο: 41ο Φεστιβάλ βιβλίου

Άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό, το 41ο Φεστιβάλ βιβλίου στον υπαίθριο χώρο του Ζαππείου, το οποίο θα φιλοξενηθεί εκεί από τις 7 εώς τις 23 Σεπτεμβρίου. Τη έναρξη του Φεστιβάλ κήρυξε ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.
Το Φεστιβάλ διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου, σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF και τον Οργανισμό Πολιτισμού Άθλησης και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.) και σ' αυτό συμμετέχουν 150 Έλληνες εκδότες με 130 περίπτερα και περισσότερους από 50.000 τίτλους,ενώ σε ειδικό χώρο εκτίθενται βραβευμένα και σπάνια βιβλία από το 1956 έως σήμερα.

Ποιος ήταν ο Γεώργιος Νέγρος;

ΑΝΤΙ ΣΥΣΤΑΣΕΩΝ & ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

 Αγαπητοί φίλοι, επισκέπτες, αναγνώστες του ιστολόγιου,

Οδηγήθηκα στη συγγραφή ενός βιβλίου για τη ζωή των πειρατών έχοντας κατά νου τη γοητεία που είχαν ασκήσει πάνω μου, σαν παιδί, οι περιπέτειες αυτών των ανθρώπων της θάλασσας και που φάνταζαν στα μάτια μου σαν ένα ταξίδι προς την Ελευθερία.

Ο πειρατής Γεώργιος Νέγρος ήταν πρόσωπο υπαρκτό. Γεννήθηκε το 1807 στο Βαθύ Σάμου και έδρασε στο Αιγαίο από το 1840 μέχρι το 1851 οπότε τον ξεκάνανε. Για το γράψιμο του βιβλίου χρειάστηκαν έρευνες πολλές και άπειρα διαβάσματα και στοχασμοί, ώσπου να κατανοήσω και να συμπεράνω κάτι που ίσως όλοι εσείς το ξέρατε από την αρχή. Ότι η προσωπική και η κοινωνική απελευθέρωση μπορεί να είναι τα ζητούμενα αλλά και γω σαν έλλογο ον δεν δύναμαι να εξωραΐζω και να εγκωμιάζω τη βία και το έγκλημα.

Συνοδεία Εγχόρδων

Η σύντομη νουβέλα του ζωγράφου Τάκη Τζίφα με τον τίτλο «Συνοδεία εγχόρδων» (εκδ. Το ροδακιό) ακτινοβολεί από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα μια Ελλάδα που έχει προ πολλού «φύγει» και που όμως επιβιώνει ακόμη ερήμην της Ιστορίας και της πολιτικής οικονομίας. Ως μίτος της πλοκής λειτουργεί η μύηση του νεαρού αφηγητή, κάπου στα χρόνια της Δικτατορίας, στα τελετουργικά και τα «κόλπα» του λαϊκού τραγουδιού, μέσα από παρέες, ξενύχτια σε ακρογιαλιές, αυτοσχέδια γλέντια, το ξύπνημα της επιθυμίας για το γυναικείο κορμί. Στην πυκνή και ασύμμετρη ιστορία των 60 σελίδων, με γλώσσα που εκρήγνυται, θρυμματίζεται κι ανασυντάσσεται διαρκώς, κυριαρχεί η αγωνία της μνήμης να διατρέξει αξιόπιστα το παρελθόν, τα πρόσωπα και τις ιστορίες που το στοιχειώνουν, καθόσον η αφήγηση μοιάζει έτοιμη να παραλύσει μπροστά στον τρόμο που προκαλεί η επερχόμενη φθορά και ο θάνατος (το «περιούσιο και άχραντο γαλάζιο» της τελευταίας φράσης).

Μαύρη μπίρα...

Το αστυνομικό μυθιστόρημα «ΜΑΥΡΗ ΜΠΙΡΑ» (Καστανιώτης) του Βασίλη Δανέλλη είναι το Βιβλίο του Μήνα που επιλέξαμε για τον Αύγουστο.
Ο Αντρέας, ο πλανόδιος μουσικός που ζητά την προσοχή του αναγνώστη στο πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα, θα μπορούσε να έχει την τύχη που έχουν οι ειδήσεις στα ψιλά των εφημερίδων. Να περάσει απαρατήρητος, μέχρι να χαθεί, μια για πάντα, σε κάποια σκοτεινή γωνιά της πόλης.
 Η διαλεύκανση μιας δολοφονίας και η περιπλάνηση του ήρωα, από τις γειτονιές με τις αφρικανές πόρνες μέχρι τα βόρεια προάστια, επιτρέπουν στον συγγραφέα να συνθέσει, με έναν απόκοσμο ρεαλισμό, το παζλ μιας ολόκληρης πόλης. Οι ταπεινές ανθρώπινες ιστορίες, οι απογοητεύσεις, και οι απώλειες, παντός είδους, στον καιρό της κρίσης, στοιχειώνουν την ιστορία του.
Οι μηχανισμοί του εγκλήματος και η μαφία των νυχτερινών κέντρων είναι δύο μόνο από του σκοτεινούς μικρόκοσμους του άστεως, που ο συγγραφέας καταγράφει με αξιοθαύμαστη πειστικότητα.

Διαγωνισμός διηγήματος

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία πολιτισμού Artspot (company.artspot.gr) διοργανώνει για 3η συνεχή χρονιά το διαγωνισμό διηγήματος «ΛόγωΤέχνης», με την υποστήριξη των Εκδόσεων Καλέντη, έχοντας επιτύχει να καθιερωθεί ως λογοτεχνικός θεσμός στο ελληνικό διαδίκτυο.
Η μεγάλη επιτυχία των δύο πρώτων διαγωνισμών διηγήματος «ΛόγωΤέχνης», απέδειξε πως υπάρχει μια ισχυρή δημιουργική δυναμική στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο.
 Η Κριτική Επιτροπή:
 • Ελένη Γκίκα, Συγγραφέας – Κριτικός βιβλίου
• Κώστας Μουρσελάς, Συγγραφέας
 • Γιάννης Ξανθούλης, Συγγραφέας
 • Χρήστος Οικονόμου, Συγγραφέας
• Γιάννης Φαρσάρης, Υπεύθυνος διοργάνωσης του διαγωνισμού
Διάρκεια του διαγωνισμού: Ημερομηνία έναρξης του Διαγωνισμού είναι η 15η Ιουλίου και ημερομηνία λήξης η 15η Σεπτεμβρίου 2012.
Θέμα του διαγωνισμού: Το θέμα του διαγωνισμού είναι ελεύθερο, όμως οι συμμετέχοντες θα πρέπει να συμπεριλάβουν στην πλοκή του διηγήματός τους έντεκα συγκεκριμένες αινιγματικές λέξεις, όπως αυτές αναγράφονται στον δικτυακό τόπο http://logotexnis.artspot.gr

Ιστορίες καθημερινών ανθρώπων...

«Κάθεται και λιάζεται σ’ ένα παγκάκι στην παραλία, κοντά στον Πύργο. Είναι ώρες δειλινού, εκεί που σμίγουν τα χρώματα της μέρας με τις ορμήνειες της νύχτας. Εμπιστεύεται την ψυχή του σ’ ένα γλάρο κι αυτός την ταξιδεύει στη ρέμβη του Θερμαϊκού. Ώρες περίεργες όπου οι ήχοι της πόλης αρχίζουν να χωνεύονται και να γίνονται σουρντίνα, ήχος μακρόσυρτος και μυστήριος. Ώρες που η Θεσσαλονίκη ζει στην εποχή μιας αλλόκοτης ηδονής, για όσους έχουν κάποια ευαισθησία να τη νιώσουν. Οι άλλοι τρέχουν πανικόβλητοι να απολαύσουν το βίντεό τους, να χωνευτούν σε μια καφετέρια, σ’ ένα σουβλατζίδικο... Αυτός περιμένει το γλάρο να φέρει την ψυχή του από τις παραλίες...» 

Δεκαέξι διηγήματα-ιστορίες περιλαμβάνει το πρόσφατο βιβλίο του Αντώνη Δελώνη, αυτού του «αιώνιου έφηβου» που δεν σταματά να μάς εκπλήσσει ευχάριστα συνεχίζοντας ακάματα να γράφει και να εκδίδει.
Λένε για το καλό κρασί πως με τον καιρό γίνεται καλύτερο. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς διαβάζοντας τη συλλογή διηγημάτων «ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΙΔΕΩΝ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΝΕΟΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ. Διαβάζεις τις ιστορίες και γουλιά γουλιά απολαμβάνεις το «μεθυστικό κρασί» της γραφής του Αντώνη Δελώνη.

Έκθεση Βιβλίου στην Ερμούπολη

Ξεκίνησε και φέτος η υπαίθρια έκθεση βιβλίου στο χώρο μπροστά από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης. Πιστοί στο ετήσιο ραντεβού τους με τους αναγνώστες οι υπεύθυνοι των βιβλιοπωλείων ΣΕΛΕΦΑΪΣ και Ρ. ΚΑΜΠΕΛΗΣ προσφέρουν στους φίλους του βιβλίου, παραθεριστές στο νησί ή κατοίκους της "Αρχόντισσας του Αιγαίου", την ευκαιρία να ενημερωθούν για παλιές και νέες εκδόσεις, να ξεφυλλίσουν τα βιβλία και να αγοράσουν αυτό ή αυτά που επιθυμούν, για να «γεμίσουν» το χρόνο των διακοπών τους.
Για άλλη μια χρονιά η ανταπόκριση των «εραστών της ανάγνωσης» είναι μεγάλη. Πολλοί είναι αυτοί που επισκέπτονται καθημερινά την υπαίθρια έκθεση βιβλίου.

Λέσχη Λογοτεχνών Σύρου

 Την Τρίτη, 24 Ιουλίου 2012, στο Ξενοδοχείο «Ερμής», έγινε η εναρκτήρια συνάντηση και σύσταση της Λέσχης Λογοτεχνών Σύρου.
Την πρωτοβουλία ίδρυσης της ΛΛΣ πήραν 5 Ερμουπολίτες, οι οποίοι θα δράσουν και δουλέψουν ως ο αρχικός πυρήνας που θα αγκαλιάσει όλους τους λογοτέχνες, παλιούς και νέους της Σύρου, αλλά και τους επίδοξους.
Ο πυρήνας αποτελείται από τον κ. Ανάργυρο Δεναξά, συγγραφέα και ποιητή, τον κ. Ευάγγελο Βουτσίνο, στιχουργό, την κα Αγγελική Δούκα, συγγραφέα, τον κ. Ξαγοράρη Ιωάννη, σκιτσογράφο και τον κ. Εμμανουήλ Τελώνη, συγγραφέα – ιστορικό.

Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου

19 συγγραφείς και ποιητές από 14 χώρες

  Σε εποχές κρίσης όπως η σημερινή ο πολιτισμός αναδεικνύεται σε ζωτικό παράγοντας για την κοινωνική συνοχή. Το Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2010 με πρωτοβουλία της Κοινωνίας των (δε)κάτων, έθεσε τις βάσεις για την σύνθεση μιας πολυεθνικής λογοτεχνικής γιορτής, με απώτερο σκοπό και μακροπρόθεσμο στόχο να καταστεί η Ελλάδα, και συνεπακόλουθα η Τήνος, τόπος και προορισμός πνευματικού / καλλιτεχνικού τουρισμού.
 Φέτος το Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου που ήδη έχει συγκεντρώσει πολλούς φίλους, θα πραγματοποιηθεί για 3η φορά το τριήμερο από 26 έως 28 Ιουλίου 2012. Στο φετινό φεστιβάλ θα συμμετάσχουν 19 συγγραφείς και ποιητές από 14 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, οι οποίοι διαβάζουν στη γλώσσα τους. Οι μεταφράσεις των κειμένων θα είναι διαθέσιμες στα Ελληνικά και στα Αγγλικά.

Συνάντηση Ιουλίου...

Καφεδάκι, συζήτηση για  βιβλία  και...ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !

ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ : Tα mustήρια των αρι8μών

Το βιβλίο «Τα mustήρια των αρι8μών» (Εκδόσεις Τραυλός) του πιο «επικοινωνιακού» μαθηματικού της εποχής, Μarcus du Sautoy, είναι το Βιβλίο του Μήνα που επιλέξαμε για τον Ιούλιο.
Πρόκειται για ένα αταξινόμητο, διαδραστικό βιβλίο που προσεγγίζει πέντε από τα δυσκολότερα προβλήματα στην ιστορία των μαθηματικών (Υπόθεση Ρίμαν, Υπόθεση Πουανκαρέ, Υπόθεση Μπερτς και Σουίνερτον – Ντάιερ, Εξίσωση Νέιβιερ–Στόουκς, Πρόβλημα P v. NP ), στα οποία ο συγγραφέας αφιερώνει ισάριθμα κεφάλαια, ζητώντας από τους αναγνώστες να προσπαθήσουν να τα λύσουν για να γίνουν εκατομμυριούχοι!

Ένα βιβλίο αναζητά αναγνώστη ...

Ο Όμιλος UNESCO Νομού Πειραιώς και Νήσων διοργανώνει, μια ακόμη χρονιά, καμπάνια με τίτλο «Βιβλίο Αναζητεί Αναγνώστη», με στόχο την προώθηση του βιβλίου και την προσέλκυση νέων αναγνωστών. Η καλοκαιρινή αυτή εξόρμηση, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012.

 Εθελοντές του Ομίλου UNESCO Νομού Πειραιώς και Νήσων θα αφήσουν βιβλία σε παγκάκια, σε πάρκα, σε στάσεις λεωφορείων, τρένων και σε πεζόδρομους Αυτός που θα το βρει θα ανοίξει την πρώτη σελίδα, θα διαβάσει τις οδηγίες και αυτόματα, αν επιθυμεί, γίνεται μέλος του προγράμματος «Ένα Βιβλίο Αναζητά Αναγνώστη». Όσοι λοιπόν βρουν σκορπισμένα, «αδέσποτα» βιβλία, σε κάποιο δημόσιο χώρο, ας μην ξαφνιαστούν αλλά αντίθετα να τα πάρουν και να περιπλανηθούν στον κόσμο της γνώσης. Έτσι, ενισχύουν την προσπάθεια να τονωθεί το ενδιαφέρον των νέων αναγνωστών και να γίνει πιο εύκολη η προσέγγιση ανθρώπων, που δεν εντάσσουν στα ενδιαφέροντα τους την ανάγνωση ενός βιβλίου.

Συνέντευξη με την Ιστορία…

«Αυτούς τους γυρισμούς δεν μπορείς να τους αποφύγεις. Στα συκοφαντημένα ως αθώα αυτά χρόνια, ενώ ήσαν πάντα τα πιο σκληρά...» 

Ομολογεί ο Θανάσης Βαλτινός στο τελευταίο μυθιστόρημά του "Ανάπλους", στο οποίο με το μυθοπλαστικό εύρημα μιας προσωπικής συνέντευξης εκμαιεύονται οι θύμισες και τα βιώματα των παιδικών και εφηβικών του χρόνων. Σε χρόνια δύσκολα. Πόλεμος, Κατοχή, Εμφύλιος. Για τον τόπο που μεγάλωσε – Λακωνία και Αρκαδία- και μακελεύτηκε στα χρόνια εκείνα, για τους ανθρώπους της γενιάς του που ανδρώθηκαν με το θάνατο δίπλα τους, για την Ελλάδα ολόκληρη που ακόμα τη στοιχειώνουν οι μνήμες της καταραμένης εποχής. Και φυσικά για τον ίδιο, που έμελλε να γίνει συγγραφέας και να αναλάβει το χρέος να αποτυπώσει όλη την εικόνα που πέρασε μπροστά στα ίδια του τα μάτια.

Αλέξης Σταμάτης, «Words, words, worlds»

«Από το ουδέν οδεύεις στο μηδέν»

 Η in progress πολιτικό-οικονομική αφήγηση που εκτυλίσσεται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και ειδικά στη χώρα μας δολιχοδρομεί με εντυπωσιακή ευελιξία κάθε φορά και από διαφορετικά μονοπάτια.
Σε αυτό το τελευταίο επεισόδιο, η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση της μικρής Ελλάδας αναμένεται να συγκεντρώσει πολύ ενδιαφέρον. Οι πρωταγωνιστές έχουν φωταγωγηθεί πέραν και των πλέον φωτογενών ορίων τους και καλούνται (ακουσία άλλα και εκούσια) να μεγεθύνουν την πράξη τους σε μια τελετουργία υψηλότερης καύσης και ρίσκου.
Όπως και σε κάθε προηγούμενο επεισόδιο η τελετουργία είναι γεμάτη σασπένς και ασφυκτικά διλλήματα ώστε να αναπτυχθούν τα νέα plot points. Τίποτα στην αφήγηση αυτή δεν λειτουργεί δίχως ασφυκτικά όρια.

Οι ...«Χαλασοχώρηδες»

Του Γρηγόρη Τζιοβάρα* 

 «Οι Χαλασοχώρηδες», είναι ο τίτλος του διηγήματος, που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Ακρόπολις» το 1892. Εκεί ένας από τους ήρωες, απογοητευμένος από την συμπεριφορά των πολιτευόμενων της εποχής, λέει, στην καθαρεύουσα που χρησιμοποιούσε ο «κοσμοκαλόγερος» της ελληνικής πεζογραφίας: «Λογίζομαι ως ευτύχημα ότι δεν ανεφάνη τις εκ των λεγομένων επιφανών πολιτευτών εις τα μέρη ταύτα». Και στην απορία του συνομιλητή του για την παράδοξη αυτή άποψη, εξηγεί: «Ενθυμούμαι τι συνέβη προ πολλών ετών, όταν είχε γίνει τις υπουργός, βουλευτής γείτονος επαρχίας. Οι κουρείς έκλεισαν τα κουρεία των, οι καφεπώλαι τα καφενεία των, οι υποδηματοποιοί επώλησαν τα καλαπόδια των. Δεν υπήρξε βοσκός, όστις να μη διωρίσθη τελωνοφύλαξ, ούτε αγρότης, όστις να μη προχειρισθεί εις υγειονομοσταθμάρχην. Τότε είδομεν πρώτην φοράν κι εδώ εις την νήσον λιμενάρχην φουστανελλάν. Ο εκ της γείτονος επαρχίας υπουργός μας τον είχε στείλει ως δείγμα περίεργον υπαλλήλου». 

Ζωρζ Σαρρή...

Μια μαχητική παραμυθού

«Έφυγε» το Σάββατο από τη ζωή σε ηλίκα 87 ετών η συγγραφέας και ηθοποιός Ζωρζ Σαρρή.
Εζησε μια ζωή γεμάτη, απρόβλεπτη, δύσκολη, γοητευτική. Και ήταν παρούσα από νωρίς σε πολλές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Αντίσταση. Στη διάρκεια του Εμφυλίου, ακολούθησε το δρόμο της υπερορίας όπως πολλοί άλλοι και έφυγε για το Παρίσι. Επέστρεψε στην Ελλάδα όταν ξεκινούσε η «χαμένη άνοιξη», το 1962. Για να βιοποριστεί στράφηκε στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μετάφραση. Το παιδικό βιβλίο ήρθε αργότερα, στη διάρκεια της δικτατορίας, στο φιλόξενο γραφείο της Νανάς Καλλιανέση, του «Κέδρου».
«Ο θησαυρός της Βαγίας», το 1969, που ξεκίνησε σαν παιχνίδια με τα παιδιά της και τους φίλους τους, έδειξε και στην ίδια έναν άλλο δρόμο, το δρόμο του παραμυθιού, μέσα από τον οποίον πολύ δύσκολα πράγματα λέγονται σε μικρά παιδιά. Και τον υπηρέτησε με αφοσίωση, αγάπη και όραμα τον δρόμο του παιδικού βιβλίου η Ζωρζ Σαρρή.

Από το στούντιο...

…στο τυπογραφείο!

  "Η σάτιρα έχει την αθωότητα του παιδιού που δεν υπολογίζει τις συνέπειες. Αν αρχίσω να κάνω σκόντο σ' αυτή την αθωότητα, δεν θα κάνω σάτιρα αλλά δελτίο ειδήσεων. Η σάτιρα δεν είναι βασισμένη στις ισορροπίες αλλά στην ανισορροπία. Το χιούμορ είναι φυσικά δημοφιλέστερο από την εξουσία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μεγαλύτερη δύναμη από εκείνην: δεν αποφασίζει για τις ζωές των ανθρώπων, ενώ η εξουσία αποφασίζει, και μάλιστα συχνά αποφασίζει άδικα. Το χιούμορ είναι σαν να κοιτάς τον ουρανό: όποιος κι αν είσαι, αν κοιτάξεις ψηλά, την ίδια ανάταση σου δημιουργεί. Οι άνθρωποι νιώθουν λύτρωση όταν ακούνε δυνατά την ίδια τους τη σκέψη. Μια ελεύθερη σατιρική εκπομπή ξεφοβίζει τον κόσμο. Και μόνο μια κοινωνία που δεν φοβάται μπορεί να δημιουργήσει." Λάκης Λαζόπουλος

Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, αντιδράσαμε, ξεσηκωθήκαμε παρακολουθώντας το "Αλ-Τσαντίρι Νιουζ". Τώρα ο Μήτσος, η Ελενίτσα, η Χρυσούλα και οι άλλοι ήρωες της καθημερινότητάς μας εγκαταλείπουν για λίγο το στούντιο και κάνουν κατάληψη στο τυπογραφείο. Απολαύστε χωρίς τηλεκοντρόλ τα πιο σπαρταριστά και καυστικά κείμενα των τελευταίων χρόνων. Και μαζί τις εξομολογήσεις του Λάκη Λαζόπουλου στον Φώτη Απέργη για παλιά τραύματα και νέα θαύματα. Για τους μαρκαδόρους που λατρεύει και τους μιζαδόρους που παιδεύει. Για ό,τι τον συνεγείρει και ό,τι τον εξεγείρει... (http://www.bibliohora.gr)

«Η ντροπή της Ευρώπης»

Ένα ποίημα του Γκίντερ Γκράς 

 Ένα συγκλονιστικό ποίημα που έγραψε για την κρίση και την αντιμετώπιση της Ελλάδας, ο Γερμανός κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Γκίντερ Γκρας και δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung. Στο ποίημα, με τίτλο "Η ντροπή της Ευρώπης", ο Γκρας σημειώνει: "Εσύ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε".

 «Η ντροπή της Ευρώπης» 

Κοντά στο Χάος, γιατί δεν αρέσει στις Αγορές 
απομακρύνθηκες από τη χώρα που σου δάνεισε την κοιτίδα 

 Ότι έψαχνες με την ψυχή και νόμιζες ότι βρήκες 
τώρα απαξιώνεται και κατατάσσεται σαν παλιοσίδερα 

Σαν οφειλέτης, γυμνή, διαπομπεύεται και υποφέρει 
μια χώρα από την οποία περιμένεις Ευχαριστώ για τα χρέη 

Εκπαιδεύοντας e-συγγραφείς

Ένα εργαστήριο ομαδικής συγγραφής δημιούργησε η ομάδα του bookbook στην ιστοσελίδα τους. Η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου υποδέχεται ιντερνετικά τους μικρούς της φίλους, μαθητές του δημοτικού κυρίως, και τους παροτρύνει να γράψουν την δική τους ιστορία.
 «Η δράση ξεκίνησε την Πρωτομαγιά και η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι αξιοσημείωτη» αναφέρει η κυρία Μιχαλοπούλου.
Παλαιότερα, η ιστοσελίδα bookbook, η οποία αναφέρεται σε δασκάλους και παιδιά, είχε συνεργαστεί με την Σώτη Τριανταφύλλου, με την οποία είχαν δημιουργήσει πάλι μια πλατφόρμα δημιουργικής γραφής, στην οποία συμμετείχαν παιδιά. Στην ιστοσελίδα μπορεί το κάθε παιδί να μπει και να βρει πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορεί να γράψει την ιστορία του, τι θα χρειαστεί να έχει δίπλα του και κάποιες χρήσιμες συμβουλές για να μην χάσει στην πορεία την έμπνευσή του.

Το αμπέλι μας στον Πόντο...

“Τόσοι νομάτοι η οικογένεια του παπα-Χαράλαμπου, ρίξαμε μαύρη πέτρα στη γη που μας ανάθρεψε, και γυρέψαμε μια νέα πατρίδα... Δύσκολος δρόμος, επικίνδυνος, οι Τούρκοι στο κατόπι μας, να κυνηγούν τους άπιστους, να κλέβουν, να βιάζουν τις γυναίκες μας, να μαγαρίζουν εκκλησιές και σύμβολα ελληνικά κι ορθόδοξα... 
Μα εμείς δε χάσαμε ποτέ την ανθρωπιά μας κι όποτε χρειάστηκε, το δείχναμε πως ήμασταν ανώτεροι απ' τον εχθρό μας. Όμως, κι η πατρίδα που αφήσαμε, δε χάνεται ποτέ, δε λησμονιέται, δεν πεθαίνει• έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην ψυχή και το νου μας. Όπως τ' αμπέλια που ριζώνουν στα έγκατα της άνυδρης γης και δίνουν τους καρπούς τους... 
Δύο κληματόβεργες το μόνο βίος των περήφανων Ελλήνων του Πόντου, που κυνηγημένοι εγκαταλείπουν την πατρική γη και παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Δύο κληματόβεργες ακριβή κληρονομιά, έγνοια για κάθε τους ταξίδι και φρέσκο ξεκίνημα για κάθε καινούργιο τόπο. Κάτι πολύτιμο να τους δένει με ο,τι αγαπούν. 

Η 9η διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί από τις 24 έως τις 27 Μαΐου 2012, στις εκθεσιακές εγκαταστάσεις της HELEXPO, με οργανωτές το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) / Υπουργείο Πολιτισμού, την Helexpo και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ).
 Η Έκθεση εδώ και 8 χρόνια είναι το ετήσιο ραντεβού των εκδοτών και των αναγνωστών. Φέτος δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο δύσκολα λόγω της βαθιάς κρίσης που πλήττει τη χώρα. Έξι εκδότες δήλωσαν ότι δεν θα μπορέσουν να είναι παρόντες στο ραντεβού, 60 όμως ήδη, και παρά τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, έχουν κάνει την εγγραφή [εκδόσεις: Πατάκη, Εστία, Μεταίχμιο, Ίκαρος, Gutemberg, Ποταμός, Ιανός, Ίων, Κυριακίδης, Καπόν, Καλέντη, Γαβριηλίδης, Σουσαέτα, Ζήτη, Κίρκη, Παρίκος, Αιώρα, Διάπλαση, Κόκκινο, Εκδοτική Αθηνών κ.λπ.] γιατί θεωρούν ότι η Έκθεση πρέπει να γίνει και ότι αν δεν διοργανωθεί θα «γυρίσουμε 10 χρόνια πίσω».

9 Μαΐου 1945: Το τέλος του πολέμου

Αυτά είναι τα βάσανά μας…

Στο βιβλίο του Τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν «Ο καφές και η δημοκρατία», (εκδόσεις «Θεμέλιο») περιλαμβάνεται ένα διήγημα υπό τον τίτλο «Αυτά είναι τα βάσανά μας». Αναφέρεται σε ένα χωριό της Τουρκίας, του οποίου οι κάτοικοι περιμένουν -παραμονές εκλογών- κάποιους υποψηφίους να τους επισκεφτούν...

 «-Θα ΄ρθουν, όπου να ΄ναι θα ΄ρθουν!
-Ανυπομονούμε να μάθουμε ποιους περιμένετε.
Ο Ρεσίτ αγάς έβαλε μπροστά μας ένα μεταξωτό κεφαλομάντηλο. Το άνοιξε με προσοχή κι έβγαλε από μέσα τέσσερα άδεια πακέτα τσιγάρα. Τα δύο πακέτα ήταν μάρκας «Γιένιτζε», το ένα «Γκελιντζίκ» και το άλλο «Μπογάζιτσι.
 -Εμείς, λέει, περιμένουμε τους κατόχους αυτών των κουτιών. Κι επειδή είναι αμανάτι, το φυλάγουμε με προσοχή.
Μας έδωσε ο Ρεσίτ αγάς τα άδεια κουτιά των τσιγάρων. Σε μένα έτυχε η μάρκα «Γκελιντζίκ». Κοίταξα το πακέτο. Είχε γραμμένους κάτι αριθμούς, διάφορα ακαταλαβίστικα σχέδια…

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1936

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,
άνοιξη, γιε, που αγάπαγεςκι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις,
άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια,
τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια

 Και μου 'λεγες πως όλ' αυτά τα ωραία θα ‘ν' δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας...

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ»

Αλέξης Πανσέληνος

Τα αναγνωστικά μου όρια... 

O Αλέξης Πανσέληνος εξηγεί πού βρίσκονται τα αναγνωστικά του όρια, σε σχέση με ορισμένα κλασικά βιβλία της παγκόσμιας και εγχώριας πεζογραφίας. «Λέμε κλασικά τα βιβλία που εξακολουθούν να διαβάζονται και να αρέσουν κι όταν τα χρόνια έχουν περάσει, η εποχή που γράφτηκαν έχει χαθεί και τα ήθη, τα συνήθεια και οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί – αλλά παρ’ όλα αυτά, τα βιβλία για τα οποία μιλάμε μας συγκινούν και μας διδάσκουν, μας παρηγορούν και προσφέρουν στην ψυχή μας την υγρασία που έχει ανάγκη για να αντεπεξέλθουμε στις δοκιμασίες της ζωής, και στη σκέψη μας τη συμπυκνωμένη εμπειρία μιας άλλης πραγματικότητας που δεν ζήσαμε αλλά διαβάζοντας γι’ αυτήν την έχουμε εντάξει στη δικιά μας. Είναι τα βιβλία που μας μαθαίνουν πόσο λίγα πράγματα έχουν στην ουσία αλλάξει μέσα στους αιώνες, πόσο κοντινοί συγγενείς μας παραμένουν εκείνοι οι χαμένοι άνθρωποι, που μιλούσαν άλλες γλώσσες, φορούσαν άλλα ρούχα, μένανε σε άλλα σπίτια και κυκλοφορούσανε σε άλλους δρόμους από τους δικούς μας.

Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

 Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: ο ισπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σέξπιρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.
Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή εορτάζεται η Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων, μία τοπική παραλλαγή της Γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου. Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.

Ο Νίτσε εξηγεί...

...τον ευρωπαϊκό ανθελληνισμό

Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15, ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

D.E.A.R.

Drop Everything And Read

Η 12η Απριλίου, κάθε χρόνο, αποτελεί μία ξεχωριστή ημέρα για τις ΗΠΑ. Είναι η Εθνική Ημέρα D.E.A.R. ,δηλαδή η ημέρα που «υπενθυμίζει» σε μικρούς και μεγάλους : «Άφησε Ο,τιδήποτε Κάνεις Και Διάβασε»!
Την ημέρα αυτή που συμπίπτει με την ημέρα των γενεθλίων της αγαπημένης συγγραφέα Παιδικών-Εφηβικών βιβλίων Beverly Cleary, οι γονείς επιλέγουν από κοινού με τα παιδιά τους και διαβάζουν ένα βιβλίο –κατά προτίμηση της Beverly Cleary!
Αντίστοιχα, στα σχολεία εκπαιδευτικοί και παιδιά αφιερώνουν την ημέρα D.E.A.R. στην από κοινού ανάγνωση βιβλίων.
Η Ramona Quimby, ηρωίδα των βιβλίων της Beverly Cleary είναι το κεντρικό «πρόσωπο» των εκδηλώσεων της ημέρας που παροτρύνει γονείς και παιδιά να διαλέξουν ένα βιβλίο και παρέα να απολαύσουν την ανάγνωσή του!

Η διπλή γιορτή

Την ίδια μέρα γιόρτασαν οι Χριστιανοί τη Λαμπρή τους και οι Τούρκοι το μπαϊράμι τους - έτσι έτυχε.
Η γρηά η κλησάρισσα της Σωτήρας, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, αφού έκαμαν οι Χριστιανοί Ανάσταση κι απόλυσεν η εκκλησιά, κλείστηκε στο κελλί της μέσα, διπλοαμπάρωσε την πορτίτσα της κ’ έβαλε για καλό και για κακό από πίσω και το φορτσέρι της γεμάτο μ’ όλο της το νοικοκυριό, γιατί το τούρκικο ξεφάντωμα μπορούσε να ξεσπάση απάνω της.
Έξαφνα χτυπά τρεις φορές η πόρτα της, τακ, τακ, τακ…
Άλλες τρεις φορές χτύπησε κ’ η καρδιά της κλησάρισσας.
- Αν είσαι Χριστιανός να σε πολυχρονάη ο μεγαλοδύναμος, κι’ αν είσαι Τούρκος πάλι καλώς ώρισες.
- Άνοιξε γλήγωρα γειτόνισσα και μη φοβάσαι, εγώ είμαι.
- Μπα! Εσύ ’σαι γειτόνισσα; Και τι γυρεύεις τέτοιαν ώρα;
…Η πορτίτσα του κελλιού ανοίγει. Το κατάλευκο κούφταλο, η κλησάρισσα, υποδέχεται το κατάμαυρο σκέλεθρο, μια γρηά Αραπίνα, φιλενάδα της, που καθότανε μέσα σ’ ένα χάλασμα της γειτονιάς. Η πορτίτσα ξανάκλεισε. Η Αραπίνα μιλεί πρώτη:

Τακτοποίηση βιβλίων με το…χρώμα!

Είχαμε ακούσει για ταξινόμηση βιβλίων με βάση το συγγραφέα, με βάση το έτος δημοσίευσης, έστω και με βάση το ηλικιακό κοινό. Για ταξινόμηση με βάση το χρώμα όμως;

Δεν ξέρουμε αν οι εμπνευστές είχαν άλλο λόγο πέρα του διακοσμητικού, γιατί προφανώς δε θα είναι και ιδιαίτερα εύκολο να βρεθεί ένα συγκεκριμένο βιβλίο.

*Κάπως σαν τον τρόπο που αντιμετώπιζε η Ντάλια του «Παρά πέντε» τα χρήματα; Το μωβ, το μπεζ, το πράσινο;
Tereza Litsa/ http://www.neolaia.gr

BookSyros: Ο νέος αυτός τρόπος «ταξινόμησης βιβλίων» θυμίζει την νεόπλουτη κυρία που αναζητούσε βιβλία που το χρώμα τους να ταιριάζει στην ...ταπετσαρία του σαλονιού της!

Διαδικτυακή λέσχη ανάγνωσης & γραφής

Το BooKaRoo είναι η νέα Διαδικτυακή λέσχη ανάγνωσης και γραφής με εκατοντάδες μέλη, που αναπτύσσεται δυναμικά τους τελευταίους μήνες σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Απευθύνεται σε ανθρώπους που απολαμβάνουν την ανάγνωση και τη συγγραφή και χαίρονται να μοιράζονται τις δημιουργίες τους.

Συνδυάζει όλα τα πλεονεκτήματα της νέας ηλεκτρονικής εποχής. Επίκεντρο παραμένει η ατομική πνευματική παραγωγή, γύρω από την οποία εκτείνεται ένας διευρυνόμενος κύκλος ανθρώπων, μέσα από διάφορους θεματικούς πυρήνες. Όσοι από εσάς έχετε το μεράκι της συγγραφής, στοΒοoKaRοο θα βρείτε τον ιδανικό χώρο για να δημοσιοποιήσετε τις δημιουργίες σας σε ένα ευρύτατο αναγνωστικό κοινό.
• Στη σελίδα μας διαβάζετε δωρεάν κείμενα κάθε ενδιαφέροντος για λογοτεχνία - μαγειρική- ποίηση- πολιτική- μυστήριο- μουσική- τέχνη.
• Γίνετε μέλη και δημοσιεύστε τα δικά σας κείμενα δωρεάν.

Μια φορά κι έναν καιρό...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που διηγιόταν όλος ο κόσμος. Στην πραγματικότητα δεν ήταν μόνο μια ιστορία, αλλά πολλές και ξεκίνησαν να γεμίζουν τον κόσμο με παραμύθια για ανυπάκουα κορίτσια και κακούς λύκους, για χαμένα γοβάκια και ερωτοχτυπημένους πρίγκηπες, για έξυπνες γάτες και μικρά μολυβένια στρατιωτάκια, για φιλικούς γίγαντες και σοκολατένια εργοστάσια. Γέμισαν τον κόσμο με λέξεις, ευφυΐα, εικόνες και σπάνιους χαρακτήρες. Παρακίνησαν τον κόσμο να γελάσει, να εντυπωσιαστεί, να συνυπάρξει. Του έδωσαν νόημα. Και από τότε, αυτές οι ιστορίες συνέχισαν να πολλαπλασιάζονται, λέγοντάς μας χίλιες και μια φορές το «μια φορά κι ένα καιρό...»
Όταν διαβάζουμε, ακούμε ή διηγούμαστε ιστορίες, εξασκούμε τη φαντασία μας, λες και χρειάζεται εξάσκηση για να παραμείνει σε καλή κατάσταση. Μια μέρα, χωρίς καν να το καταλάβουμε, θα επιστρέψει μια από αυτές τις ιστορίες στις ζωές μας, προσφέροντας δημιουργικές λύσεις στα προβλήματα που συναντάμε.