"Μέρα Μαγιού..."

Γιάννη Ρίτσου:"Επιτάφιος" 

"Μέρα Μαγιού μου μίσεψες 

μέρα Μαγιού σε χάνω 

άνοιξη γιε που αγάπαγες 

κι ανέβαινες απάνω..." 

 Μάιος 1936, οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κηρύττουν απεργία ζητώντας αύξηση των ημερομισθίων(αφιέρωμα Α,Β). Σύντομα και άλλα εργατικά συνδικάτα ενώνονται μαζί τους και η απεργία αποκτά πανεργατικό χαρακτήρα. Οι αστυνομικές αρχές απαγορεύουν στην πορεία των εργατών να πλησιάσει στο κτίριο διοίκησης της πόλης. Στις 9 Μαΐου πραγματοποιούνται σοβαρά επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και τοπικών αρχών που έχουν σαν απολογισμό δεκάδες τραυματίες και 12 νεκρούς. Ο λαός της Θεσσαλονίκης ξεσηκώνεται και η απεργία αποκτά χαρακτήρα εξέγερσης.  Αυτή η μέρα είναι παραπάνω από σημαδιακή όχι μόνο για τα θλιβερά επεισόδια αλλά κυρίως γιατί αποτέλεσε την αφορμή για την ποιητική στροφή ενός ολόκληρου έθνους.

Το τραγούδι της Αννέτας

Της Δήμητρας Ιωάννου 

(Το βιβλίο θα παρουσιάσει η συγγραφέας 
και θα συνομιλήσει με το κοινό
την Κυριακή 3 Μαΐου, 7.30μμ, 
στην αίθουσα του Συλλόγου Ηπειρωτών Σύρου)

Αθήνα, σήμερα
Η Άννα παντρεύεται τον επιχειρηματία Ανάργυρο Σοφιανό, βασικό μέτοχο ενός υπερσύγχρονου ιδιωτικού νοσοκομείου, ενώ παράλληλα αντιστέκεται στην έντονη έλξη που της ασκεί ο γοητευτικός Μενέλαος. Εγκλωβισμένη σε έναν κακό γάμο, ξαφνικά αρρωσταίνει βαριά, πράγμα που προβληματίζει τον περίγυρό της.
Η Άννα, ο Μενέλαος κι οι φίλοι τους έρχονται αντιμέτωποι με έναν ιατρικό κολοσσό που περιφρουρεί καλά τα μυστικά του. Κι αν οι υποψίες τους είναι αληθινές, τότε ίσως όλοι κινδυνεύουν άμεσα, μπλεγμένοι σε ένα κύκλωμα που ξεπερνά και την πιο στρεβλή φαντασία. Επτάνησα, 17ος αιώνας.
Ο Μέλιος Ρενέσης ερωτεύεται παράφορα την κοντεσίνα Αννέτα Οριφερίνα, όμως ο κόντες Νικηφόρος Τεμπέστας, εκβιάζοντας τον πατέρα της, καταφέρνει να τους χωρίσει. Κι ενώ οι δυο νέοι σχεδιάζουν κρυφά μια νέα ζωή μακριά, το νησί πλήττεται από μια σειρά άγριων δολοφονιών, που σπέρνουν τον τρόμο στους κατοίκους του.
Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο μυστηριώδης φονιάς και τι τον συνδέει μαζί τους; Θα καταφέρουν οι δυο νέοι να τον ξεσκεπάσουν ή θα τους σταματήσει η ζοφερή παρουσία του; Ποια είναι αυτά τα πρόσωπα από το παρελθόν που κάνουν επίμονα την εμφάνισή τους στα όνειρα της Άννας; Θα μπορέσουν να τη βοηθήσουν και να της δώσουν τις απαντήσεις που αναζητά;
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία και έρωτα, ζυμωμένο σελίδα σελίδα με τις μαγικές νότες μιας μελωδίας, που τραγουδά γλυκά τον πόνο της αλύτρωτης αγάπης.

Διαβάστε ένα ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ !

 ΠΗΓΗ: http://www.greekbooks.gr/

Γράφω γιατί γράφουν οι άλλοι

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου*

 «Γράφω γιατί γράφουν οι άλλοι. Μπορεί να μοιάζει πατροπαράδοτο, αλλά έτσι είναι. Δεν είμαστε ούτε στην εποχή του Όσκαρ Ουάιλντ που του άρεσε να υπερασπίζεται τον κριτικό ως δημιουργό, ούτε στα χρόνια των λογοτεχνικών θεωριών του 20ού αιώνα που δεν επέτρεπαν στην κριτική να αναγνωρίσει στο λογοτεχνικό κείμενο το οποιοδήποτε δεσμευτικό νόημα. Ακόμα κι αν δεχτούμε πως η λογοτεχνία δεν είναι σε θέση να επινοήσει έναν όντως δικό της κόσμο, αφού πρέπει να ξηλώσει και να ράψει εξ υπαρχής πολλάκις διερευνημένους από την ίδια ως τώρα κόσμους, εγώ οφείλω να ξεκινήσω από κάτι που έχει προϋπάρξει της δουλειάς μου. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ένα λογοτεχνικό κείμενο το οποίο θα επικαλεστεί μια μίνιμουμ πρωτοτυπία δεσμευμένη σ’ ένα έστω και στοιχειωδώς συμφωνημένο νόημα.
Γράφοντας, εν τούτοις, υπό τέτοιες προϋποθέσεις, μπορώ πλέον να κάνω τα πάντα: να περιορίσω έτι περαιτέρω ή και να αμφισβητήσω καθ’ ολοκληρίαν την πρωτοτυπία, αλλά και να διευρύνω, να στενέψω, να μετακυλήσω ή και να αναποδογυρίσω το νόημα, εντοπίζοντας τους δεσμούς του (φίλιους ή αντιθετικούς) με μια δέσμη άλλων νοημάτων: νοήματα τα οποία είτε πηγάζουν από τον πυρήνα του κειμένου που εξετάζω είτε υπόκεινται σε τρία κείμενα, επιζητώντας, αν όχι και προκαλώντας, την ανάμειξή τους μαζί του.

Άι μου Γιώργη Συριανέ…

(Από το βιβλίο του Μιχαήλ Στεφάνου: 

«ΣΥΡΙΑΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ») 

 «Μεγάλη συγκίνηση δοκιμάζει ο Συριανός, όταν τα χείλη του ψελλίζουν με νοσταλγία και ευλάβεια τα τραγούδια του «Καβαλάρη», του νησιού προστάτη Άι Γιώργη!

 «Άι μου Γιώργη φύλακα, απάντα το νησί μας, 

έβγα με τη κοντάρα σου, γιούργαρε τις εχθροί μας.

 Γύρου τριγύρου στο νησί πλανάρουν οι γολέτες 

κι αιφνίδια μας προβαίνουνε και μας πατούν οι κλέφτες. 

Άρωμα από το νοτισμένο χώμα

 Ένα διήγημα του Αλέξη Πανσέληνου στο κλίμα των ημερών. Ανοιξιάτικο υπαίθριο τοπίο, τυπικός νεοελληνικός βίος. Ελλειπτική αφήγηση, κλιμακωτή ένταση, απρόσμενο τέλος. Εν τέλει, ένα λοξό βλέμμα υπέρ σιωπηλών αδυνάτων, μια συγκινητική προσέγγιση στο θυσιαστικό πνεύμα της παράδοσης.   (Μισέλ Φάις)

Ξημερώνει Σάββατο. Η κορυφή του βουνού ξεχωρίζει πιο φωτεινή και το φεγγάρι μισό γέρνει και θα χαθεί σε λίγη ώρα. Το νοτισμένο χώμα αναδίνει το άρωμά του και τα φυλλαράκια της βερικοκιάς βαραίνουν από δροσοσταλίδες. Βαθιά μέσα στο κούφωμα του πέτρινου φράχτη η σκαντζοχοιρίνα κοιμάται αγκαλιά με τα τρία μωρά της. Οι ελιές στέκουν ακίνητες στην απόλυτη ησυχία ντυμένες με τα ασημένια τους φύλλα. Λίγο λίγο το βουνό αλλάζει χρώμα, το φως κατεβαίνει από την κορυφή του για να το φωτίσει ολόκληρο καθώς ο ήλιος ο πατέρας μας ανασηκώνεται πίσω από τα βουνά του απέναντι νησιού. Οι σκιές στο έδαφος μετακινούνται και σκύβοντας το κεφάλι στο έδαφος μπορείς να παρακολουθήσεις τη βιαστική ζωή που από ώρα έχει αρχίσει ανάμεσα στις πέτρες, μέσ’ από τις σχισμές του και κάτω από το χορτάρι που το σκεπάζει.
 Από τη βεράντα του μικρού σπιτιού έρχεται η μυρωδιά φρέσκου καφέ, σε λίγο ενώνεται μαζί και η μυρωδιά του καπνού. Μια καρέκλα σέρνεται έξω από το σαλόνι. Τον βλέπω με τις πιτζάμες του και ένα μπουφάν από πάνω, τα αθλητικά παπούτσια, ντυμένο καλά γιατί ακόμα κάνει ψύχρα. Ρουφά καφέ, φυσάει ψηλά τον καπνό από το τσιγάρο.

Oι φωτογραφίες της ζωής μου

Η πρύτανις της παιδικής λογοτεχνίας ΑΛΚΗ ΖΕΗ παρουσιάζει το άλμπουμ της συναρπαστικής ζωής της … 

«Από τα μικρά μου χρόνια ως σήμερα, ας μην πω με ακρίβεια πόσα είναι γιατί θα τρομάξω κι εγώ η ίδια, έζησα έναν πόλεμο, δύο εμφύλιους πολέμους, δύο δικτατορίες και δύο προσφυγιές. Δεν τα έζησα σαν απλός παρατηρητής, αλλά παίρνοντας ενεργό μέρος κάθε φορά κι έτσι και να ήθελα δεν θα μπορούσε το συγγραφικό μου έργο να μην επηρεαστεί από τα γεγονότα αυτά που συγκλόνισαν τον τόπο μας. Άθελά μου η ζωή μου μπλέχτηκε μέσα στην ιστορία κι έγινα κι εγώ ένα κομμάτι της. Το συγγραφικό μου λοιπόν έργο, θέλω δεν θέλω είναι γεμάτο ιστορία... Αν πέτυχα να κάνω τα παιδιά να την ακούσουν τουλάχιστον, το μέλλον θα δείξει».

 Από την ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ 

Η Άλκη Ζέη είναι μια σταθερή αξία για τη σύγχρονη λογοτεχνία μας. Μπορεί να γράφει κυρίως για παιδιά, όμως απευθύνεται και στους ενήλικες. Μέσα στα έργα της, η συγγραφέας μετατρέπει προσωπικά της βιώματα σε μυθιστορηματικές καταστάσεις, κρατώντας πάντα την απαραίτητη απόσταση από το αυτοβιογραφικό στοιχείο αλλά επιτρέποντας στους ήρωές της να βλέπουν τα πράγματα με τη δική της θεώρηση.

«H Aνάσταση. Kαι γέμισε χαρά,

λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο.

Kι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά,

ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά

γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω.

Aνάσταση. Tα σήμαντρα χτυπούν.

Kι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.

Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν’ αγαπούν

όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν

«Xριστός Aνέστη ετούτη την ημέρα».

Στελιος Σπεραντζας, «Ανασταση»

Ευχετήριες πασχαλινές καρτ ποστάλ

Η αλληλογραφία αποτελεί και αποτελούσε πάντα, ως επικοινωνιακό εργαλείο, ένα κομμάτι της ιστορίας. Μέρος αυτής της ιστορίας κατέχουν και οι καρτ-ποστάλ.
Η ιστορία της καρτ-ποστάλ ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1869, από τον Αυστριακό Εμμανουήλ Χέρμαν.
Στη Ελλάδα, έκαναν την εμφάνισή τους, πρώτα τα ξένα καρτ-ποστάλ, τον Μάιο του 1876.

«Η Παναγιά η Γοργόνα…»

Πώς περιγράφει ο Στρατής Μυριβήλης τον ερχομό της άνοιξης στην αιγαιοπελαγίτικη Σκάλα…

" Στ’ ακρογιάλια του Αιγαίου η άνοιξη βγαίνει από τη θάλασσα. Ένα πρωί ο αγέρας φέγγει πιο γαλάζιος, τα κύματα ξεδιπλώνουν στον άμμο το νέο ρυθμό με κοντές αναπνοές. Το πέλαγο μυρίζει φρεσκάδα, παντού το κεντάνε σύντομες απανωτές αστραψιές. Τότες ανοίγουν πάνω στα τρεμουλιάρικα νερά κύκλοι ασημένιοι, μ’ ένα χρώμα σαν το στήθος του παγονιού. Είναι αμέτρητοι, ο ένας μέσα στον άλλον, ο ένας κυνηγά τον άλλον. Έτσι ως τον ορίζοντα. Από τη μέση, από την καρδιά του ανθού της θάλασσας, βγαίνει η άνοιξη του Αιγαίου. Η Αναδυόμενη. Παντού πεταρίζουν άσπρες, γαλανές φτερούγες. Γιορτάζει ο αγέρας, η στεριά, τα λαφριά σύννεφα κι ο μεταξωτός ουρανός. Τα καράβια μέσα στο λιμάνι ισάρουν όλα τα πανιά να στεγνώσουν, κ’ είναι να κάθεσαι να τα βλέπεις.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται

κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε

ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.Την

καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα

(Ιnternational Board on Books for Young People - ΙΒΒΥ)το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό

τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια

αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να

τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, και

να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για τηνανάπτυξη

και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Τ ο 2015 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι

το Τμήμα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.Το μήνυμα

το έγραψε η Marwa Obaid Rashid Al Aqroubi,συγγραφέας

παιδικών βιβλίων και Πρόεδρος του Τμήματος τωνΗΑΕ

της ΙΒΒΥ, με εξαιρετική δραστηριότητα στην εκτέλεση

προγραμμάτων για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας,

τόσο στη χώρα της όσο και στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε

περιοχές όπου οι πολεμικές συγκρούσεις ή οι φυσικές

καταστροφές έχουν δημιουργήσει τραγικές καταστάσεις

για τα παιδιά με σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή τους.