ΕΚΕΒΙ:«Εργαστήρι του Βιβλίου»

ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ – ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2010 

(11 Οκτωβρίου -17 Δεκεμβρίου)

Με περισσότερους από 2.000 αποφοίτους, 47 από αυτούς έχουν ήδη εκδώσει βιβλία τους, 19 βραβεύθηκαν εντός και εκτός Ελλάδας για το έργο τους (κι επιπλέον άλλοι 9 διακρίθηκαν στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος Μπονζάι του περιοδικού «Πλανόδιον»), ενώ δεκάδες έχουν βρει επαγγελματικό προσανατολισμό σε εκδοτικούς οίκους και περιοδικά έντυπα, το «Εργαστήρι του Βιβλίου» που οργανώνει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) από το Σεπτέμβριο του 2005, εισέρχεται στον έκτο χρόνο λειτουργίας του έχοντας κατακτήσει τον βασικό του στόχο: να αποτελέσει το φυτώριο που αναδεικνύει νέους, ταλαντούχους επαγγελματίες στο χώρο του βιβλίου.

Ηχηρά ονόματα στις προθήκες;

Δυνατά ελληνικά ονόματα θα μπουν το φθινόπωρο στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων. Ηδη οι εκδοτικοί οίκοι αρχίζουν να ανακοινώνουν τον προγραμματισμό τους. Νέα μυθιστορήματα θα εκδώσουν τρεις από τις σημαντικότερες γυναικείες φωνές των Εκδ. Καστανιώτη και της ελληνικής λογοτεχνίας- η Ιωάννα Καρυστιάνη, η Ευγενία Φακίνου και η Αμάντα Μιχαλοπούλου,ενώ συλλογή διηγημάτων θα εκδώσει ο Νίκος Παπανδρέου.

«Λογοτεχνία για γυναίκες»!

"Ποιος ανακάλυψε αυτό τον προσβλητικό για τις γυναίκες όρο,εννοώντας τα κάκιστα «μυθιστορήματα» της παραλογοτεχνίας που σαρώνει τα ταμεία; Εκπονούνται κατά κανόνα από γυναίκες,που μάλιστα επαίρονται ως συγγραφείς! Είναι συγγραφείς,πλην όμως αρλουμπών.
Είναι ντροπή, ωστόσο,να ταυτίζονται όλες οι γυναίκες αναγνώστριες με τις ελαφρόμυαλες (και τους ελαφρόμυαλους)που ομνύουν στην παραλογοτεχνία.

Πρόσωπα - έργα - ρεύματα - όροι

Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Εκδ.ΠΑΤΑΚΗΣ)

Ένα έργο που χρειάστηκε 19 έτη για να ολοκληρωθεί και είναι ενημερωμένο με τα πιο πρόσφατα δεδομένα και εξελίξεις στο χώρο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζονται 106 επιστήμονες: φιλόλογοι, ιστορικοί, δημοσιογράφοι, κριτικοί, ερευνητές, συγγραφείς, θεατρολόγοι, βιβλιογράφοι.
Περιέχει λήμματα για δημιουργούς, λογοτεχνικά έργα που ξεχώρισαν, ρεύματα και σχολές, λογοτεχνικά είδη, όρους της θεωρίας της λογοτεχνίας, περιοδικά, μελετητές της λογοτεχνίας, ιδρύματα, εκδοτικούς οίκους κ.ά., καθώς και ενημερωμένη και αναλυτική βιβλιογραφία.

Σωστά οργανωμένο, πρωτότυπο, χρήσιμο σε όποιον έχει ως ζητούμενό του τη νεοελληνική λογοτεχνία.

Στο Λαύριο γίνεται χορός...

«Γεννήθηκα στην Αθήνα, στον πόλεμο του '40. Δύσκολα χρόνια, αλλά ευτυχισμένα, κι ας μην είχαμε πολλά πράγματα. Οι αλάνες γέμιζαν από παιδιά και οι αυλές ήταν ολάνοιχτες και το κλειδί πάνω στην πόρτα των σπιτιών. Εγινα δασκάλα και γέμισα ήλιους απ' τα μάτια των μαθητών μου».

Για τη Ναννίνα Σακκά-Νικολακοπούλου το βιβλίο της «Επιχείρηση Αστράβη», εκδόσεις Ψυχογιός, είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουν τα παιδιά (αλλά και οι μεγαλύτεροι) την ιστορία του Λαυρίου και να γνωρίσουν τα παλιά μεταλλεία κι όχι μόνο.
Τι δεν θα είναι βαρετό για την Αγάθη, τη Νάνση και τα άλλα έξι παιδιά; Τι είναι οι παράξενοι ήχοι που ακούγονται από την παλιά γαλαρία; Τι συνέβη στη Μυρτώ τη νύχτα της πυρκαγιάς; Οι απαντήσεις θα δοθούν μέσα από την "Επιχείρηση Αστράβη" και το καλοκαίρι αυτό θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη τους. (ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ kiousis@enet.gr)

Αυγουστιάτικη πανσέληνος 2010

Το φεγγαράκι απόψε στο γιαλό

θα πέσει, ένα βαρύ μαργαριτάρι.

Κι απάνω μου θα παίζει το τρελό

τρελό φεγγάρι.

Όλο θα σπάει το κύμα ρουμπινί

στα πόδια μου σκορπίζοντας αστέρια.

Οι παλάμες μου θα 'χουνε γενεί

δυο περιστέρια.

Θ' ανέβουν - ασημένια δυο πουλιά -

με φεγγάρι - δυο κούπες - θα γεμίσουν,

με φεγγάρι τους ώμους, τα μαλλιά

θα μου ραντίζουν.

Το πέλαγο χρυσάφι αναλυτό.

Θα βάλω τ' όνειρό μου σε καΐκι

ν' αρμενίσει. Διαμάντι θα πατώ

λαμπρό χαλίκι.

Το γύρω φως ως θαν τη διαπερνά,

η καρδιά μου βαρύ μαργαριτάρι.

Και θα γελώ. Και θε να κλαίω... Και να,

να το φεγγάρι!Κ.Καρυωτάκης

Διεθνές βραβείο στη Βιβλιοθήκη της Βέροιας

"Το βραβείο αφενός ανασκευάζει εδραιωμένες πεποιθήσεις, όπως λ. χ. ότι οι Ελληνες ή οι μεσογειακοί λαοί δεν διαβάζουν. Για να υποστηρίξει όμως κανείς ότι κάποιος δεν διαβάζει ή δεν επισκέπτεται βιβλιοθήκες θα πρέπει να εξετάσει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών... Το Ιδρυμα Γκέιτς επιβραβεύει τη διάχυση της τεχνολογίας σε απομακρυσμένες περιοχές, την καινοτομία στον τρόπο παροχής υπηρεσιών σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στη γνώση. Ουσιαστικά επιβραβεύει την πορεία μας όλα αυτά τα χρόνια, τον τρόπο με τον οποίο αναπτυχθήκαμε και την ανταπόκριση του κοινού... "(Γιάννης Τροχόπουλος-διευθυντής της Κεντρικής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέροιας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής)

Αύγουστος... παρά δέκα

Σαν σύγχρονος Νώε, η Κρινιώ έχει ετοιμάσει την κιβωτό της. Ένας μαγικός όρμος γι’ αυτούς που θέλουν να γλιτώσουν από το «θανατηφόρο» κατακλυσμό των σύγχρονων πολιτειών.
Η Μυρτώ, από μικρό κοριτσάκι, σε όλες τις δύσκολες στιγμές της αναζητά τη γαλήνη στη μορφή που ξεπηδά από τη φλόγα ενός σπίρτου. Την ίδια γαλήνη ψάχνει να βρει αφήνοντας πίσω την πόλη που την πνίγει. Την πόλη όπου όλοι τη θαυμάζουν για την εξωπραγματική ομορφιά της, αγνοώντας την ψυχή της...

Κυπριακή λογοτεχνία ...

Αφιέρωμα στη λογοτεχνία της Κύπρου παρουσιάζει το περιοδικό «Η Λέξη», στο νέο της τεύχος (αρ. 203-204) με αφορμή τα 50 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας. Κείμενα, ποίηση, πεζά, δοκίμια των Κώστα Μόντη, Αγγελου Σικελιανού, Θανάση Βαλτινού, Δ. Ν. Μαρωνίτη, Βασίλη Βασιλικού, Κρατοσθένη Γ. Καψωμένου, Νάνου Βαλαωρίτη, Χρύσανθου Χρήστου, Παναγιώτη Τέτση, Κυριάκου Χαραλαμπίδη, Γιώργου Γεωργή, Νίκης Μαραγκού κ.ά. (news.kathimerini.gr)

«Μα βέβαια, βυθιζόμεθα κυρία...»

* Πριν από 22 χρόνια τραγουδούσατε “Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον”. Σήμερα; 
Σήμερα το δυστύχημα είναι ότι αυτό το τραγούδι το τραγουδάει και η κόρη μου που είναι 11 χρόνων. Και λέω δυστύχημα γιατί αυτό το τραγούδι θα ήθελα να το καταργήσουν οι καιροί, να το καταργήσουν οι συνθήκες. Δυστυχώς εξακολουθεί να είναι επίκαιρο. Αυτό το διάστημα που ζούμε, πέρα από τη στάση μας που πρέπει να είναι καθαρά πολιτική, πρέπει και η τέχνη μας να ακολουθεί αυτόν τον δρόμο. Το να γράφεις ροζ τραγούδια στις μέρες μας δεν λέει τίποτα. Τούτες τις μέρες τελείωσα τη μελοποίηση 12 ποιημάτων του Σκαρίμπα.

O ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΜΗΝΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

“Σε βλέπω σαν μια αγκαλιά. Μια αγκαλιά που ζητά να με ξαναπεριλάβει. Να χωνευτώ μέσα στη ζέστα σου. Και μετά την τελευταία φορά, ξάπλωσες πάνω στα πόδια μου, απ’ την αντίθετη πλευρά της καρδιάς σου. Τίποτα δεν πρόλεγε πως ήταν η τελευταία. Δεν είχες προλάβει να γεράσεις. Τις πρώτες, τις ελάχιστες άσπρες τρίχες που εμφανίστηκαν στους κροτάφους σου τις αγαπούσες. Το ότι θα σου δινόταν να γεράσεις για σένα ήταν ευτυχία. Γιατί σήμαινε πως θα ζούσες”.

Βασιλικός Βασίλης: O ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΜΗΝΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ- Εκδ. ΛΙΒΑΝΗ

Βλέπεις τον Πόρο μ' άλλα μάτια

«Βλέπεις τον ήλιο με άλλα μάτια», λέει στην «Κίχλη» ο Γιώργος Σεφέρης. 

Διαβάζοντας τη συλλογή διηγημάτων «Ο άνθρωπος που έβλεπε τα πλοία να περνούν» του πρώην υφυπουργού Παιδείας, Γιώργου Καλού, μπορώ κι εγώ να πω: «Βλέπω τον Πόρο με άλλα μάτια». Με τα μάτια που τον είδε και τον αγάπησε και ο ποιητής της «Κίχλης».
«Ο άνθρωπος που έβλεπε τα πλοία να περνούν» (εκδόσεις Κέδρος). Ομορφος τίτλος. Αλλά και ο άνθρωπος (ο Καλός) που βλέπει τους ανθρώπους του Πόρου όχι απλά να περνούν, αλλά να ζουν, να αισθάνονται, να χτυπά η καρδιά τους, να αγαπούν και να πονάνε, να ελπίζουν και να υπομένουν. Ο άνθρωπος που παρατηρεί και καταγράφει με επιμονή και οξυδέρκεια τα όσα τους συμβαίνουν.

Ἀντώνης Σαμαράκης - Ζητεῖται Ἐλπίς

Ὅταν μπῆκε στὸ καφενεῖο, κεῖνο τὸ ἀπόγεμα, ἤτανε νωρὶς ἀκόμα. Κάθισε σ᾿ ἕνα τραπέζι, πίσω ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάμι ποὺ ἔβλεπε στὴ λεωφόρο. Παράγγειλε καφέ.Σὲ ἄλλα τραπέζια, παίζανε χαρτιὰ ἢ συζητούσανε.
Ἦρθε ὁ καφές. Ἄναψε τσιγάρο, ἤπιε δυὸ γουλιές, κι ἄνοιξε τὴν ἀπογευματινὴ ἐφημερίδα.
Καινούριες μάχες εἶχαν ἀρχίσει στὴν Ἰνδοκίνα. «Αἱ ἀπώλειαι ἑκατέρωθεν ὑπῆρξαν βαρύταται», ἔλεγε τὸ τηλεγράφημα.Ἕνα ἀκόμα ἰαπωνικὸ ἁλιευτικὸ ποὺ γύρισε μὲ ραδιενέργεια.«Ἡ σκιὰ τοῦ νέου παγκοσμίου πολέμου ἁπλοῦται εἰς τὸν κόσμον μας», ἦταν ὁ τίτλος μιᾶς ἄλλης εἴδησης.
Ὕστερα διάβασε ἄλλα πράγματα: τὸ ἔλλειμμα τοῦ προϋπολογισμοῦ, προαγωγὲς ἐκπαιδευτικῶν, μιὰ ἀπαγωγή, ἕνα βιασμό, τρεῖς αὐτοκτονίες. Οἱ δυό, γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους. Δυὸ νέοι, 30 καὶ 32 χρονῶ. Ὁ πρῶτος ἄνοιξε τὸ γκάζι, ὁ δεύτερος χτυπήθηκε μὲ πιστόλι.

Τα βιβλία της εβδομάδας

Σύμφωνα με στοιχεία που μάς έδωσε ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου "Σελεφαΐς" Νίκος Κανακάρης, τον οποίο ευχαριστούμε για τη συνεργασία του, την εβδομάδα που πέρασε, τα βιβλία με τη μεγαλύτερη κίνηση (ευπώλητα) ήταν τα εξής:


Το νησί
Χίσλοπ Βικτόρια – Εκδόσεις Διόπτρα 
Ο κουρσάρος της καρδιάς μου 
Πανταζή Φανή - Εκδόσεις Ωκεανίδα 
Η ξυπόλυτη των Αθηνών
Λαπατά Φιλομήλα – Εκδόσεις Καστανιώτης 
Το νησί κάτω από τη θάλασσα
Αλιέντε Ιζαμπέλ – Εκδόσεις Ωκεανίδα
Το τελευταίο τσιγάρο –
Μαντά Λένα – Εκδόσεις Ψυχογιός 

(Κάνοντας κλικ πάνω στον τίτλο θα έχετε περισσότερες πληροφορίες για το κάθε βιβλίο. )

ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ !

Μικρή ερωτική εξομολόγηση...

...στο βιβλίο και στη λογοτεχνία 

Ζείτε με το φόβο μήπως πέσει η βιβλιοθήκη σας και σας πλακώσει ενόσω κοιμόσαστε; Ή υπερβολική συσσώρευση βιβλίων θέτει άραγε σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της οικογένειάς σας; Ταξινομείτε τα βιβλία σύμφωνα με το θέμα τους, τη γλώσσα, τον συγγραφέα, την χρονολογία έκδοσης, το σχήμα τους ή μήπως με ένα εντελώς διαφορετικό κριτήριο που μόνο εσείς το γνωρίζετε;

Tο μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα…

«Η ταπείνωση» ( Φίλιπ Ροθ - Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά- Εκδόσεις: Πόλις )

Όλα έχουν τελειώσει για τον Σάιμον Άξλερ, τον πρωταγωνιστή του συναρπαστικού νέου βιβλίου του Φίλιπ Ροθ.
Κορυφαίος ηθοποιός του αμερικανικού θεάτρου επί δεκαετίες, ανακαλύπτει ότι στα εξήντα του χρόνια έχει απολέσει το ταλέντο του, την αυτοπεποίθησή του, την ικανότητά του να σαγηνεύει. Ο Φάλσταφ, ο Πέερ Γκυντ, ο Βάνιας, όλοι οι μεγάλοι του ρόλοι «έχουν λιώσει κι έγιναν άνεμος, διάφανος άνεμος». Όταν ανεβαίνει στη σκηνή, αισθάνεται σαν παράφρονας και συμπεριφέρεται σαν ηλίθιος. Η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του έχει χαθεί, φαντάζεται ότι το κοινό του τον λοιδορεί και τον χλευάζει, δεν κατορθώνει πια να υποκριθεί πειστικά ότι είναι κάποιος άλλος. «Κάτι θεμελιώδες έχει εξανεμιστεί».

Γιατί διαβάζουμε;

Επειδή μας το επιβάλλουν, επειδή μας αρέσει ή, απλώς, επειδή για ποκίλους και διαφόρους λόγους δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά; Κι αν, πάλι, λατρεύουμε τα βιβλία και τα συγκεντρώνουμε μετά μανίας στα ράφια των βιβλιοθηκών μας, αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκην και ότι τα διαβάζουμε.
Η σχέση με τα βιβλία είναι, όπως κι αν την εξετάσουμε, περίπλοκη. Ο Ουμπέρτο Εκο συνιστά σε όσους δεν έχουν πάψει να τρομάζουν στην ιδέα της ανάγνωσης ενός βιβλίου, να αρχίσουν να διαβάζουν στην τουαλέτα - και τότε δεν αποκλείεται να ανακαλύψουν τα βάθη της ψυχής τους. Οι μελετητές της ιστορίας της ανάγνωσης στον δυτικό κόσμο μάς υπενθυμίζουν ότι κάθε εποχή διαβάζει σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και τις δικές της προσδοκίες τα κείμενα τα οποία της έχουν παραδοθεί. Τέλος, ο Κλαούντιο Μάγκρις, συζητώντας με τον Αλμπέρτο Μανγκουέλ, δεν διστάζει να διακηρύξει ότι οι βιβλιοθήκες αποτελούν ένα μεγάλο ρεύμα ζωής και ελευθερίας.
Ας μη μας διαφύγει, πάντως, το γεγονός πως καμία ανάγνωση δεν είναι αθώα και τυχαία και πως τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη λογοτεχνία, οι αναγνώσεις μπορεί να είναι κάλλιστα υπαγορευμένες ή μεθοδευμένες. Το αναγνωστικό παιχνίδι μοιάζει, έτσι κι αλλιώς, ανεξάντλητο. (archive.enet.gr)

Μυστικά και μυστήρια του Πηλίου

ΚΩΣΤΑΣ ΑΚΡΙΒΟΣ, Ποιος θυμάται τον Αλφόνς; Μυθιστόρημα, εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 307

O Kώστας Ακρίβος είναι ένας συγγραφέας με ιδιαίτερα έντονη συγγραφική δραστηριότητα. Από το 1993, έτος πρώτης εμφάνισής του στα γράμματα, έως σήμερα, έχει καταθέσει δώδεκα λογοτεχνικά βιβλία, έχει συμμετάσχει σε συλλογικά έργα, έχει την διεύθυνση της σειράς «Μια πόλη στη λογοτεχνία» των εκδόσεων «Μεταίχμιο», καθώς και ενεργητική συμμετοχή στη συγγραφή σχολικών βιβλίων σχετικά με την λογοτεχνία…

Άγρια μωρά...

Εφτά συγγραφείς απαντούν για τον ...ρόλο τους (α)

Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος σας ως συγγραφέα σ' αυτήν την εποχή της οικονοµικής - αλλά και κοινωνικής, πολιτισµικής, υπαρξιακής - κρίσης;

Ζυράννα Ζατέλη, (Ελλάδα):
«Αισθάνοµαι ότι σε οποιαδήποτε εποχή και αν ζούσα, η πρωταρχική ανάγκη µου ως συγγραφέα θα ήταν πάντα να πλησιάσω και να αφουγκραστώ τη «βουή» πίσω από τα πράγµατα, τα βαθύτερα ρεύµατα της ύπαρξής µας. Σήµερα, περισσότερο από ποτέ το ανθρώπινο είδος πλήττεται από την ίδια την απληστία και την αλαζονεία του. Θα ρισκάρω να πω, ευλογηµένο αυτό το ταρακούνηµα της κρίσης. Κανένας ανήσυχος άνθρωπος δεν πιάστηκε στον ύπνο και στο κάτω κάτω ό,τι σπουδαίο γεννήθηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν ήταν αποτέλεσµα ευµάρειας αλλά αναζήτησης και στοχασµού πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη. Η κρίση, µε άλλα λόγια, έχει δυναµική αρκεί να τη γραδάρουµε σωστά και έγκαιρα». (ΤΑ ΝΕΑ On-line)

Όταν οι εργαζόμενοι απεργούν

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του «Από την Ιστορία στην πράξη» (που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Αιώρα»), ο Αμερικανός καθηγητής Ιστορίας και συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν, 1922-2010, αναφέρεται στη δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της Δημοκρατίας.

Λέει ότι οι άνθρωποι που έχουν τη δύναμη σε μια χώρα είναι αυτοί που κατέχουν την εξουσία, η επιχειρηματική ελίτ που διαπλέκεται με αυτούς, η στρατιωτική ηγεσία που πάντα επικαλείται έξωθεν κινδύνους για να διατηρεί την ισχύ της και εκείνοι που πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι τον ανίσχυρο για ένα πιάτο φαγητού. Ομως, συνεχίζει, η δύναμη αυτών των ισχυρών ανθρώπων είναι εύθραυστη.