Ξεκινήσαμε!

Παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, τον «ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ» και τον επερχόμενο ...κυκλώνα «ΖΟΡΜΠΑ», παλιά και νέα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης, ξεκινήσαμε το πρώτο μας ταξίδι στις θάλασσες της Λογοτεχνίας!
Πρώτο «λιμάνι» το αντιπολεμικό βιβλίο -αριστούργημα από τα λίγα της ελληνικής Λογοτεχνίας- «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ»! 
Μέσα σε κλίμα εγκαρδιότητας κι ευχάριστης διάθεσης συζητήσαμε για το μυθιστόρημα του Στράτη Μυριβήλη επισημαίνοντας πολλά από τα υπέροχα αποσπάσματα του βιβλίου. Ενός βιβλίου που αποτέλεσε και αποτελεί καταγγελία του πολέμου και ύμνο στη χαρά της ζωής.
Όσοι δεν το έχουν διαβάσει, ας μη χάνουν χρόνο κι ας τρέξουν είτε σε βιβλιοπωλείο είτε στη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη. Από τις πρώτες σελίδες του θα καταλάβουν γιατί μας ενθουσίασε η ανάγνωσή του.
Επόμενος «προορισμός» μας θα είναι «Ο ΦΑΡΑΩ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ» του πολυδιαβασμένου Μάσιμο Μανφρέντι. 

Η συνάντησή μας θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου, 7μμ, στο γνώριμο και φιλικό χώρο της «Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ερμουπόλεως»!
Η παρουσία και άλλων μελών θα είναι χαρά για όλους μας!

Σεπτέμβριος 2018:

Η περιπέτεια της ανάγνωσης ξαναρχίζει…

«ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ» 

 «Να βρέχει και να ‘σαι μέσα σ’ ένα σπιτάκι. Να τρίζουν τα κούτσουρα της ελιάς στο παραγώνι. Να βλέπεις τη βροχή πίσω από τα τζάμια. Και κοντά σου να ‘ναι η αγάπη. Κι ένα βάζο με φρέσκα λουλούδια. Κι ένα βιβλίο…» (Στρ. Μυριβήλης) 

Την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου, ώρα 7.30μμ, το …βιβλιόπλοιο «ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ» ξεκινάει μια νέα περιπέτεια, ένα νέο ταξίδι στις απέραντες θάλασσες της Λογοτεχνίας.

 Λιμάνι επιβίβασης η «Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμουπόλεως». 

Πρώτος προορισμός το μυθιστόρημα -χρονικό του πολέμου του Στράτη Μυριβήλη «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ». 

Παρακαλούνται οι κ.κ. επιβάτες - παλιοί και νέοι φίλοι του βιβλίου- να προσέλθουν εγκαίρως, διότι το πλοίο είναι έτοιμο προς αναχώρηση!!!

 (Πληροφορίες για τις μηνιαίες συναντήσεις, τις επιλογές βιβλίων και τις άλλες δραστηριότητες της «Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης» θα βρείτε στο ιστολόγιο http://booksyros.blogspot.com/ , στην ομώνυμη σελίδα στο Face Book, καθώς και στη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη.)

Το περιπλοκάδι του πολέμου…

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα 
 «Η ζωή εν τάφω» του Στρ. Μυριβήλη 
Εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»

«Όλη μέρα καθούμαστε κλεισμένοι στο αμπρί μας με το φως αναμμένο για να βλέπει ο ένας τον άλλον. Ο αγέρας είναι ογρός σαν ιδρωμένος, η ανάσα δύσκολη. Το σκοτάδι κολνάει λερό, μυρίζει νοτισμένη μούχλα. Ωστόσο έξω πλημμυράει ο ήλιος! Ο ήλιος του θεριστή που πνίγει τον κόσμο στη λάμψη του και κάνει τη γης να βγάζει σπίθες. (Τέτοιες μέρες στο γιαλό της Λέσβος τα ψάρια τινάζουνται χαρούμενα έξω από το νερό, σαν ασημένιες λεπίδες που τις πιέζεις και κατόπι τις αφήνεις και πηδάν. Πάνω στη θάλασσα το φως χορεύει με γαλάζιες κι ασημένιες σπαθιές)… 
Κι εμείς εδώ, από πολεμιστές, χερομέχοι κατάδικοι, σκάβουμε και βάζουμε σύρματα. Χιλιάδες μακαράδες από σύρματα γεμάτα αγκύλια. Λόφοι ολάκεροι από δαύτους ξεφορτώνονται αδιάκοπα. Ξετυλίγουνται και ξετυλίγουνται και σωσμό δεν έχουν. Βγαίνουμε τη νύχτα, βγαίνουν χιλιάδες, μιλιούνια άνθρωποι κάθε νύχτα κι απλώνουν αγκαθωτά σύρματα. Δένουν τα βουνά, τις λαγκαδιές και τους ατέλειωτους κάμπους. Η υδρόγειο έγινε πια ένα κουβάρι αγκαθωτό σύρμα. 

Είναι ο αγριόβατος που φύτρωσε από τον πόλεμο και τύλιξε την οικουμένη. Είναι ένα σιδερένιο φιδόχορτο, ένα περιπλοκάδι δίχως φύλλα, όλο νύχια και δόντια. Ποτίζεται με ζεστό αίμα, θεριεύει κι απλώνει τις κουλούρες του. Βλασταίνει και κλαδίζει μόνο μέσα στη νύχτα, πιάνεται παντούθε με τις ακατέλυτες κληματίδες του. Τύλιξε τη Γης κ’ είναι ο «ακάνθινος στέφανος του μαρτυρίου» της. Όπου φυτρώνει το συρματόπλεγμα, μαραίνουνται τα λουλούδια, φυλλορροούν τα δέντρα, μαραζώνουν οι ανθισμένες οι μηλιές, οι ροδιές κιτρινίζουν. Είναι τα’ αγκάθι που ριζοβόλησε, κυρίεψε και χέρσωσε τα χωράφια και τις καρδιές. Κ’ εμείς, μιλιούνια κατάδικοι, σκάβουμε όλη τη νύχτα, μπήγουμε τις νέες καταβολάδες κι αδειάζουμε το αίμα της καρδιάς μας για να ποτίσουμε το περιπλοκάδι του πολέμου, να ριζοβολήσει, να ρίξει κι άλλα βλαστάρια.

Όλο σιδερένια νύχια και δόντια. 
Δεν είναι παράξενα όλα αυτά; 
Όμως, έτσι είναι, έτσι είναι πραγματικά…»

Η καινούρια δασκάλα

Συγγραφέας: Dominique Demers 
Μετάφραση: Πόπη Καλούδη – Escayola 
Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ 

 Ένα βιβλίο που γοητεύει αγόρια-κορίτσια. Μαζί και όσους «μεγάλους» δεν ξεχνούν την αθωότητα και την ευαισθησία των παι-δικών τους χρόνων!!! 

 «Μια καινούρια δασκάλα, ηλικιωμένη, πανύψηλη και κοκκαλιάρα, η δεσποινίς Σαρλότ ή αλλιώς το "σκουπόξυλο" εμφανίζεται σε ένα καναδικό σχολείο και φέρνει τα πάνω - κάτω με τις αλλοπρόσαλλες μεθόδους της και τις καταπληκτικές αφηγηματικές της ικανότητες. Σύντομα η τάξη της, παρά τις αντιδράσεις του διευθυντή κυρίου Φωνακλά, απελευθερώνεται και μετατρέπεται σε μια μικρή "αυλή των θαυμάτων". Κάποια περιστατικά ωστόσο ανατρέπουν τις ισορροπίες και τότε έρχεται η ώρα να δοκιμαστούν η ευρηματικότητα και η υπευθυνότητα των μαθητών…»

 Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα, με λαμπερό χιούμορ, γρήγορη πλοκή και ευρηματικά επεισόδια. Διαβάζεται με ευκολία και προσφέρει διασκέδαση αλλά και προβληματισμό. Παρά τις λίγες του σελίδες, ο βασικός χαρακτήρας είναι καλοφτιαγμένος και η γραφή προσεγμένη. Το ίδιο θα λέγαμε και για τη μετάφραση, που μας μεταφέρει το κείμενο γεμάτο ζωντάνια.
 Ένα βιβλίο που μέσα σε λίγες γραμμές καταφέρνει να μας μεταφέρει σε έναν άλλο κόσμο, όπου μια ατμόσφαιρα, ποτισμένη με αγάπη και μαγεία, ανοίγει φτερά στους μαθητές μιας συνηθισμένης κατά τα άλλα τάξης δωδεκάχρονων. Η Ντεμέρ γράφει σαν να κινηματογραφεί, και μάλιστα με σκηνές παραπέμπουν σε ταινίες όπως η Mary Poppins και το Chocolat.
 Από μια άλλη οπτική, οι αντισυμβατικές μέθοδοι που εφαρμόζει η καινούρια δασκάλα είναι πολύ ελκυστικές για έναν εκπαιδευτικό, αλλά δυστυχώς μάλλον ανεφάρμοστες στην πράξη. Και αυτό όχι επειδή ο φωνακλάς διευθυντής (απαραίτητος στην ιστορία μας για να τηρηθούν οι ισορροπίες)
μπορεί να επέμβει και να φέρει τα πάνω κάτω, αλλά ίσως επειδή οι μαθητές δεν έχουν εκπαιδευτεί να ανταποκρίνονται με ωριμότητα σε συνθήκες μεγαλύτερης ελευθεριότητας. 

ΠΗΓΗ: http://paidiki-logotexnia.blogspot.com/