«Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο
σαν ένα είδος βιβλιοθήκης» - J.L.Borges
«Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Ερμούπολης υπήρξε τόπος συνάντησης των νεανικών μας χρόνων! Συνηθίζαμε, μετά το διάβασμα ή το παιχνίδι , να κατεβαίνουμε παρέα ή συναντιόμαστε στην πλατεία κι από κει, επίσκεψη στη βιβλιοθήκη. Η κ.Σουλτάνα μάς υποδεχόταν πάντοτε χαμογελαστή κι εμείς «ορμούσαμε» στα ράφια με τα βιβλία αναζητώντας αυτό που θα μας συντρόφευε τις επόμενες ημέρες. Ήταν, μαζί με τα παιχνίδια στις αλάνες, η διασκέδασή μας. Τηλεόραση δεν υπήρχε,πότε πότε όταν είχαμε χαρτζιλίκι πηγαίναμε στο ΣΙΝΕΑΚ της Κυριακής. Για αγορά βιβλίων ούτε λόγος! Δύσκολες εποχές...Βρίσκαμε, λοιπόν, καταφύγιο στην πλατεία για λίγο παιχνίδι και μετά...βιβλιοθήκη! Όχι όλοι, βέβαια, αλλά ήμαστε αρκετοί οι «πιστοί» της δημοτικής βιβλιοθήκης, ιδιαίτερα όταν η απόσταση από το σπίτι δεν ήταν απαγορευτική...Σήμερα, μεγάλος πια, μπορεί να μην πηγαίνω συχνά, όμως εξακολουθώ να νοσταλγώ εκείνα τα χρόνια...»
σαν ένα είδος βιβλιοθήκης» - J.L.Borges
«Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Ερμούπολης υπήρξε τόπος συνάντησης των νεανικών μας χρόνων! Συνηθίζαμε, μετά το διάβασμα ή το παιχνίδι , να κατεβαίνουμε παρέα ή συναντιόμαστε στην πλατεία κι από κει, επίσκεψη στη βιβλιοθήκη. Η κ.Σουλτάνα μάς υποδεχόταν πάντοτε χαμογελαστή κι εμείς «ορμούσαμε» στα ράφια με τα βιβλία αναζητώντας αυτό που θα μας συντρόφευε τις επόμενες ημέρες. Ήταν, μαζί με τα παιχνίδια στις αλάνες, η διασκέδασή μας. Τηλεόραση δεν υπήρχε,πότε πότε όταν είχαμε χαρτζιλίκι πηγαίναμε στο ΣΙΝΕΑΚ της Κυριακής. Για αγορά βιβλίων ούτε λόγος! Δύσκολες εποχές...Βρίσκαμε, λοιπόν, καταφύγιο στην πλατεία για λίγο παιχνίδι και μετά...βιβλιοθήκη! Όχι όλοι, βέβαια, αλλά ήμαστε αρκετοί οι «πιστοί» της δημοτικής βιβλιοθήκης, ιδιαίτερα όταν η απόσταση από το σπίτι δεν ήταν απαγορευτική...Σήμερα, μεγάλος πια, μπορεί να μην πηγαίνω συχνά, όμως εξακολουθώ να νοσταλγώ εκείνα τα χρόνια...»