Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Η δημόσια βιβλιοθήκη της Ν.Υόρκης

έστησε εξωτερικό αναγνωστήριο!

 Σε πανέμορφο χώρο στην 5η Λεωφόρο 
-ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι! 

 Ο καιρός στη Νέα Υόρκη αυτό το καλοκαίρι είναι από τους πιο περίεργους των τελευταίων ετών: ζέστη, υγρασία, αλλά και ξαφνικές καταιγίδες συνθέτουν το σκηνικό.
 Όμως παραμένει Καλοκαίρι, οπότε οι κάτοικοι προσπαθούν να κάνουν όσα περισσότερα μπορούν έξω στη φύση. Σύμμαχός τους η δημόσια βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, η οποία για να μαζέψει περισσότερο κόσμο, έστησε ένα υπέροχο αναγνωστήριο έξω, σε ένα πολύ όμορφο χώρο πάνω στη διάσημη 5η Λεωφόρο.
 Ο χώρος θα λειτουργήσει ως τις 22 Αυγούστου και αποτελείται από δύο μεγάλα τραπέζια μοναστηριακού τύπου, διαθέτει δωρεάν wi-fi και μια μικρή βιβλιοθήκη επιλεγμένων βιβλίων.
 Η βιβλιοθήκη προτείνει στους αναγνώστες να βγάζουν "selfie διαβάσματος" με τους ίδιους να διαβάζουν ένα βιβλίο στα αγαπημένα τους μέρη και να την ανεβάζουν στα social media με το hastag #IReadEverywhere.

 Πηγή: www.lifo.gr

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

«Το νησί που ερωτεύτηκε ο θάνατος»

Όταν ο μύθος διδάσκει ιστορία… 
Είναι φορές που κάποια βιβλία σε «κυνηγούν» για να τα διαβάσεις. «Το νησί που ερωτεύτηκε ο θάνατος» είναι ένα μυθιστόρημα που κινείται ανάμεσα στο μύθο και την πραγματική διάσταση της ιστορίας της κατοχικής Σύρας που με «κυνήγησε» από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα του. 


 Μέσα από την κυριαρχία των διαλόγων, την καταιγιστική αφήγηση και τις ανάγλυφες και αληθοφανείς περιγραφές, ο συντοπίτης μας δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Ρουσσουνέλος καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη σύμμαχο και συνοδοιπόρο των ηρώων σε μια αγωνιώδη μάχη επιβίωσης.
Ο χειμαρρώδης λόγος μέσα από μια άψογη γραφή «αιχμαλωτίζει» τον αναγνώστη από την πρώτη κιόλας επαφή. Με μια χαρισματική ομολογουμένως απλότητα, στοιχείο του συγγραφικού ταλέντου του Γιάννη, ταξιδεύουμε νοερά στα χρόνια της Κατοχής στο νησί που επλήγη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Χώρας από τη λαίλαπα της πείνας και της εξαθλίωσης.
Πρόκειται για ένα πνευματικό προσκύνημα στους 8.000 νεκρούς του, σ’ αυτούς που θυσιάστηκαν και έγιναν στάχτη από τη φωτιά της λαίλαπας κατά τη διάρκεια της Ιταλογερμανικής Κατοχής στο νησί.
Για το νέο πνευματικό δημιούργημα του Γιάννη, αποφάσισα να μην αναφερθώ στις λεπτομέρειες της υπόθεσης του βιβλίου προκειμένου να δώσω τη δυνατότητα στους αναγνώστες του να μη χάσει τη μαγεία να ανακαλύψουν μόνοι τους την πλοκή της ιστορίας. Μιας εξαιρετικά ρεαλιστικής ιστορίας που προκαλώντας έντονα συναισθήματα μεταφέρει με καλλιτεχνία τις αρρωστημένες δονήσεις της Γερμανικής κατοχής και του λοιμού στη Σύρο.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Βιβλία για όλους! Πάρε κόσμε!

Το βιβλίο ως αντικείμενο 
διαφημιστικών προσφορών (;) 

 Έχουμε συνηθίσει, εδώ και κάποια χρόνια, οι κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων να διαφημίζουν εκτός από τα «πρακτικής φύσεως δωράκια» και …λογοτεχνικές προσφορές»! Λογοτεχνικές σειρές-άπαντα συγγραφέων και ποιητών, Ελλήνων και ξένων, λιγότερο ή περισσότερο γνωστών και καταξιωμένων, προσφέρονται κάθε Κυριακή στους αναγνώστες!
 Σημείο των καιρών: Οι εφημερίδες κάποτε διαφημίζονταν με φράσεις, όπως «διαβάστε την Κυριακή το άρθρο του δημοσιογράφου… », «αποκλειστική είδηση, μόνο στην εφημερίδα μας…», «αποκαλυπτική έρευνα», «αποκλειστικές δηλώσεις»…
Σήμερα η διαφήμιση των εφημερίδων περιορίζεται στα δώρα-προσφορές ! Και δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο που παρατηρείται στα περίπτερα: Επί τόπου ο αγοραστής, «αναγνώστης» της εφημερίδας, να αφήνει στην άκρη την εφημερίδα και να φεύγει κρατώντας μόνο το «δωράκι» του!

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Γιατί αγοράζουμε διαρκώς νέα βιβλία...

…ενώ έχουμε εκατοντάδες αδιάβαστα; 

 Οι βιβλιόφιλοι αναζητούμε το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσουμε (ή τα βιβλία που θα διαβάσουμε στα επόμενα 40 χρόνια, για να είμαστε ακριβείς) με την προσήλωση, την απληστία και το πάθος που έχουν οι χρυσοθήρες και οι αλιείς μαργαριταριών…
Στις βιβλιοθήκες μου, στο σπίτι ή στις βιβλιο-αποθήκες μου (εκεί όπου άλλοι κρύβουν τις κούτες με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια εγώ φυλάω τους θησαυρούς μου), έχω μαζέψει βιβλία που θα μου έφταναν για μια ολόκληρη ζωή. Μπορεί και για τις δυο επόμενες. Και δεν υπολογίζω αυτά που έχω χαρίσει, δανείσει, ξεχάσει. Γιατί λοιπόν συνεχίζω να αγοράζω κι άλλα βιβλία, ενώ έχω ήδη ένα βιβλιοπωλείο αδιάβαστο στο σπίτι; Είναι κάποιου είδους απληστία ή μονομανία; Είμαστε οι βιβλιοφάγοι εθισμένοι, όπως άλλοι είναι στον τζόγο ή στο αλκοόλ; Θα προλάβουμε άραγε ποτέ να διαβάσουμε όσα θέλουμε; Θα χορτάσουμε αυτή την αβυσσαλέα πείνα μας;

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Παναγία, "η χαρά των Χριστιανών"

Του Φώτη Κόντογλου

 «Ἡ Παναγία εἶναι τό πνευματικό στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιά μᾶς τούς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ' ἡ προστάτρια, πού μᾶς παραστέκεται σέ κάθε περίσταση.
 Σέ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιές καί μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι' ἕνα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στά βουνά, στούς κάμπους καί στά νησιά, μοσκοβολημένα ἀπό τήν παρθενική καί πνευματική εὐωδία της. Μέσα στό καθένα ἀπό αὐτά βρίσκεται τό παληό καί σεβάσμιο εἰκόνισμά της μέ τό μελαχροινό καί χρυσοκέρινο πρόσωπό της, πού τό βρέχουνε ὁλοένα τά δάκρυα τοῦ βασανισμένου λαοῦ μας, γιατί δέν ἔχουμε ἄλλη νά μᾶς βοηθήσει, παρεκτός ἀπό τήν Παναγία, «ἄλλην γάρ οὐκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί πρός Θεόν ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν ἀεί μεσιτείαν, οἱ κατακαμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων πολλῶν». …

Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Κινηματογράφος και Μυθιστόρημα

(Never Judge A Book By Its Movie) 

 Γράφει ο Σωτήρης Πετρίδης

 Από τη γένεση του κινηματογράφου, η μεταφορά έργων από άλλα μέσα ήταν συχνό φαινόμενο. Ένα από αυτά, που κατέχει και το μεγαλύτερο ποσοστό μεταφορών, είναι η λογοτεχνία. Ακόμη και όταν οι ταινίες είχαν διάρκεια περίπου δέκα λεπτών, υπήρχαν διασκευασμένα σενάρια από τη λαϊκή ή την κλασική λογοτεχνία.
Η άντληση ιστοριών από τη λογοτεχνία συνεχίστηκε και τα μετέπειτα χρόνια για να μας δώσει σημαντικά κινηματογραφικά έργα, όπως η Casablanca (Curtiz, 1942), το Όσα παίρνει ο Άνεμος (Fleming, 1939) και η Σιωπή των Αμνών (Demme, 1991). Επίσης, πολλά κινηματογραφικά blockbuster προέρχονται από τη λογοτεχνία, όπως ο Harry Potter και Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Βιβλία με το κιλό (!)

ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΘΕΝΙΤΗ*


 «ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ της δεκαετίας του '80 δούλεψα για ένα φεγγάρι σε ένα βιβλιοπωλείο στην Ιπποκράτους, με μεγάλους πάγκους στο πεζοδρόμιο, που πουλούσε βιβλία με το κιλό, εκτός από τις κανονικές πωλήσεις, με το κομμάτι, στα ενδότερα του μαγαζιού. 
Η αλήθεια είναι ότι ντρεπόμουν κάπως να ζυγίζω και να βάζω σε πλαστικές σακούλες βιβλία, σα να ήταν πατάτες. Ντράπηκα ακόμα περισσότερο όταν είδα πρώτη φορά τον ιδιοκτήτη της ανθούσας επιχείρησης. Ήταν ένας απίθανος τύπος, κοντός, αεικίνητος και στρογγυλός, κάπως σαν το ανθρωπάκι της Μισελέν με κοστούμι, που κυκλοφορούσε με μια θηριώδη μπλε σκούρα Μερσεντές, ένα εύγλωττο έως εκκωφαντικό τεκμήριο της ζηλευτής οικονομικής του κατάστασης και της κοινωνικής του θέσης.

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Καλοκαιρινές αποδράσεις...

«Να μας πάρεις μακριά, 
να μας πας στα πέρα μέρη, 
φύσα θάλασσα πλατιά, 
φύσα αγέρι φύσα αγέρι…» 
(Δ. Σαββόπουλος


 Το σφύριγμα του καραβιού τον βρήκε καθισμένο αναπαυτικά στη ναυτική πολυθρόνα. Ξαφνιάστηκε…Άφησε στα πόδια το βιβλίο, για να στρέψει το νου και το βλέμμα του πέρα μακριά, στον γαλάζιο ορίζοντα όπου… «…γυαλίζει, όλη φως, η θάλασσα του Αιγαίου.Σιλουέτες νησιών προβάλλουν εδώ κι εκεί, πάνω από την επιφάνεια των θαλάσσιων οριζόντων…»*
Ένα ταξίδι ήταν πάντα διακαής πόθος και κρυφή επιθυμία του…
Ένα ταξίδι… Όμως…
«Τι είναι αλήθεια ένα ταξίδι;Τίποτ’ άλλο παρά ένας ακόμη τρόπος να εξερευνούμε και να διαπιστώνουμε τις δυνάμεις που κατέχει η ψυχή και ο νους μας στο να ανταποκρίνεται συνθετικά στα φαινόμενα που αντικρύζει.Τα εξωτικά νησιά, τα μαγικά τοπία είναι μονάχα μια πρόφαση για το ταξίδι. Μέσα μας είναι όλα αυτά τα θαύματα και παίρνουμε το καράβι για να πάμε να τ’ανακαλύψουμε…»**