Ισίδωρος Ζουργός: «Η αηδονόπιτα»

Εκδόσεις  ΠΑΤΑΚΗ

«…Λίγη ώρα αργότερα γείραμε για να κοιμηθούμε… Εκείνη τη στιγμή έξω στην αυλή ακούστηκε να κελαηδάει ένα αηδόνι. Έβαλε τα γέλια μες στο σκοτάδι. «Τι έπαθες;» τη ρώτησε ο Ελισσαίος ξαφνιασμένος. «Πιάστε μου αυτό το αηδόνι», είπε, «κι αύριο θα σας ψήσω αηδονόπιτα»…

Αύριο κινούμε προς άγνωστη κατεύθυνση. Όλος ο αγώνας των Γραικών φαίνεται τώρα πια μες στο μυαλό μου σαν μια μεγάλη αηδονόπιτα. Τ’ αηδόνια είναι κρυμμένα βαθιά στα φυλλώματα της νύχτας, πώς να τα πιάσει κανείς; Αν εκείνη μου ζητούσε να κατέβω στον κάτω κόσμο, θα γινόμουνα Ορφέας και θα πήγαινα. Εδώ στην Ελλάδα λένε ένα παραμύθι για το αθάνατο νερό- αν το ζητούσε, θα της το ‘φερνα. Τ’ αηδόνι, όμως, πώς να το βρω, πώς να το πιάσω στη χούφτα μου;»

 Ένα βιβλίο, χαρακτηριστικό ιστορικό μυθιστόρημα που  παραθέτει με τρόπο γλαφυρό γεγονότα του Μεγάλου Ξεσηκωμού, είναι «Η αηδονόπιτα» του Ισίδωρου Ζουργού.  Βαθύς γνώστης της ιστορίας ο συγγραφέας συνδυάζει ιδανικά τα ιστορικά γεγονότα με τη μυθοπλασία. Βασικός ήρωας του βιβλίου είναι ένας Αμερικανός που έρχεται στην Ελλάδα το 1821 για να πολεμήσει στο πλευρών των Γραικών και να στηρίξει την προσπάθεια δημιουργίας ελεύθερου ελληνικού κράτους.

Ζητήσαμε από τον Ισίδωρο Ζουργό να μιλήσει για το βιβλίο του και πρόθυμα ανταποκρινόμενος  μάς είπε:

   «Το 2008 εκδόθηκε το μυθιστόρημά μου με τον τίτλο «Η Αηδονόπιτα» που αναφέρεται στο 1821 στην εποχή του ξεσηκωμού.

Βασικός άξονάς του είναι το δίπολο έρωτας - επανάσταση. Μέσα από τις σελίδες του σκιαγραφείται η αίσθηση πως ο έρωτας δεν μπορεί να μην είναι επαναστατικός, αφού αναζητά μια συνάντηση και μια ένωση με οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και με την πλήρη ανατροπή της προηγούμενης τάξης πραγμάτων. Συνακόλουθα κάθε επανάσταση είναι ερωτική αφού προχωρά με τα σώματα το ένα δίπλα στο άλλο και το όνειρο μιας  άλλης καλύτερης ζωής.

  Ο αγώνας των Γραικών για πολιτική ελευθερία και αυτοδιάθεση παρουσιάζεται στο μυθιστόρημα ως όντως μια αηδονόπιτα, ως ένα κυνήγι πίσω από το πιο παράτολμο όνειρο. Είναι όμως και ένα βιβλίο για τα όνειρα που κάποτε βγαίνουν αληθινά.

  Νομίζω πως τελικά για τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος η αξιοποίηση της συλλογικής εμπειρίας, της συλλογικής μνήμης και ταυτότητας είναι ένα πολύ δύσκολο στοίχημα. Ο συγγραφέας καλείται να σπάσει το γυάλινο περίβλημα του ιδιωτικού και να οδηγήσει τους ήρωές του στις μεγάλες συνάξεις, στη γέννηση των εξεγέρσεων και στη βουή της μάχης.

  Τι μπορεί να πει το μυθιστόρημα με το στόμα ενός μόνο ανθρώπου, του συγγραφέα, για τέτοιες συλλογικές αγωνίες; Μπορεί ελάχιστα, ίσως όμως και πάρα πολλά.» 

 ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ»

«Μυρίσαι το άριστον»

Οδυσσέα Ελύτης «ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ» 

Εκδόσεις Ίκαρος

 

“Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές. Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω. Μόνον έτσιόμως έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους συριγμούς, ν’ ακριβολογώ μες στα μυστήρια. 

Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας. Άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα. Άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι. Άλλο τα σπλάχνα κι άλλο τα σωθικά. 

Με καθαρούς τόνους, θέλω να πω, που – αλίμονο – τους αντιλαμβάνονται ολοένα λιγότερο αυτοί που ολοένα περισσότερο απομακρύνονται από το νόημα ενός ουράνιου σώματος που το φως του είναι ο αφομοιωμένος μας μόχθος, έτσι καθώς δεν παύει να επαναστρέφεται κάθε μέρα όλος θάμβος για να μας ανταμείψει. 

Θέλουμε – δε θέλουμε, αποτελούμε το υλικό μαζί και το όργανο μιας αέναης ανταλλαγής ανάμεσα σ’ αυτό που μας συντηρεί και σ’ αυτό που του δίνουμε για να μας συντηρεί: το μαύρο, που δίνουμε, για να μας αποδοθεί λευκό, το θνησιμαίο, αείζωο. 

Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας.”

«Δίκοπη ζωή»

Ο Μάνος Ελευθερίου, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές μας και από τους κορυφαίους στιχουργούς, γεννήθηκε σαν σήμερα, 12 Μαρτίου 1938, στην Ερμούπολη.       

Στη μνήμη του δημοσιεύουμε το ποίημά του      «Δίκοπη ζωή».

 

Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένο
κι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,
σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο
να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο
κι ο πάνω κόσμος να 'ναι οι τροχοί
που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο...

Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό,
για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρι
και πήρες την ελπίδα και τη χάρη,
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη...

Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου...

Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε
οι συμμορίες κι οι βασανιστές
και ψάχνουν μέρα - νύχτα να σε βρούνε,
μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε…

Ακούστε το ποίημα του Μάνου Ελευθερίου «Δίκοπη ζωή» από τη συλλογή «Τροπάρια για φονιάδες» του Θάνου Μικρούτσικου.

 

Συγγραφείς απ' όλον τον κόσμο

καταδικάζουν την εισβολή 

της Ρωσίας στην Ουκρανία

 Επιμέλεια: Book Press

 

Η PEN International, η παγκόσμια ένωση συγγραφέων που στοχεύει στην προάσπιση της ελευθερίας του λόγου, δημοσίευσε επιστολή υπογεγραμμένη από 1.040 συγγραφείς από όλον τον κόσμο, που εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους προς τους συναδέλφους τους, τους δημοσιογράφους, τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους στην Ουκρανία.

Μεταξύ των υπογραφόντων συγκαταλέγονται οι νομπελίστες Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, Ορχάν Παμούκ, Μαρία Ρέσσα και Όλγα Τοκάρτσουκ, καθώς και οι συγγραφείς Μάργκαρετ Άτγουντ, Πολ Όστερ, Σάλμαν Ράσντι, Μαξ Πόρτερ και πολλοί ακόμα... 

 Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

«Προς τους φίλους και συνεργάτες μας στην Ουκρανία,

Εμείς, οι συγγραφείς από όλον τον κόσμο, είμαστε συγκλονισμένοι με τη βία που απλώνεται από τις δυνάμεις της Ρωσίας στην Ουκρανία και απαιτούμε ένα άμεσο τέλος στην αιματοχυσία.

Στεκόμαστε ενωμένοι, καταδικάζοντας έναν παράλογο πόλεμο, ο οποίος προκλήθηκε από την άρνηση του Προέδρου Πούτιν να αποδεχθεί το δικαίωμα του ουκρανικού λαού να αποφασίσει τις μελλοντικές του συμμαχίες και την ιστορία του, χωρίς την παρέμβαση της Μόσχας.

Στεκόμαστε ενωμένοι, υποστηρίζοντας τους συγγραφείς, τους δημοσιογράφους, τους καλλιτέχνες και τον λαό της Ουκρανίας, καθώς βιώνουν τις σκοτεινότερες στιγμές τους. Είμαστε στο πλάι σας και μοιραζόμαστε τον πόνο σας.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στην ειρήνη, το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Ο πόλεμος του Πούτιν είναι μια επίθεση στη δημοκρατία και στην ελευθερία, όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.

Στεκόμαστε ενωμένοι καθώς απαιτούμε την ειρήνη και ένα τέλος στην προπαγάνδα που πυροδοτεί τη βία. Δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη και ασφαλής Ευρώπη δίχως μια ελεύθερη και ασφαλή Ουκρανία. Η ειρήνη πρέπει να επικρατήσει».

ΠΗΓΗ: https://bookpress.gr/