21 Μαρτίου:

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Ντελακρουά: «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση»!

Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
 Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, κατόπιν εισήγησης του Βασίλη Βασιλικού, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
 Με αφορμή αυτή την ημέρα δημοσιεύουμε το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη

 «Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων»* 

 Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι 
 σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί, 
 μαραίνονται οι Βερλέν τους απομένει 
 πλούτος η ρίμα πλούσια κι αργυρή. 
Οι Ουγκό με "Τιμωρίες" την τρομερή 
 των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε. 
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή 
 μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι. 

 Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι 
 και αν οι Μποντλέρ εζήσανε νεκροί, 
 η αθανασία τους είναι χαρισμένη. 
 Κανένας όμως δεν ανιστορεί 
 Και το έρεβος εσκέπασε βαρύ 
 τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε. 
 Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή 
 μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι. 

Μπροστά στην τηλεόραση

Συγγραφέας: Μάκης Τσίτας, 
εικονογράφηση: Ανδριάνα Ρούσσου, 
εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 2019 

 «Η μεταφορική έφερε την γιγάντια, εντυπωσιακή τηλεόραση που είχε κερδίσει η μαμά σε έναν διαγωνισμό. Τη βάλανε στο σαλόνι και την είχανε συνέχεια ανοιχτή. Εντυπωσιακά ζωντανά όσα έδειχνε, νόμιζες θα απλώσεις το χέρι σου και θα τα ακουμπήσεις στ’ αλήθεια. 
Τα πάντα έδειχνε: Πρωινές εκπομπές, ειδήσεις, σίριαλ, ντοκιμαντέρ, ταινίες. Η τηλεόραση είχε γίνει το κέντρο όλης τους της ημέρας τους. Όσοι επισκέπτονταν το σπίτι, από τη θεία με το μωρό της μέχρι τον παππού και τη γιαγιά, στήνονταν με την οικογένεια πέριξ της τηλεόρασης. Ακόμα και όλες οι δραστηριότητές τους, γίνονταν με τη συνοδεία της τεράστιας αυτής οθόνης που σκέπαζε τα πάντα. Η μαμά σιδέρωνε και έβλεπε, ο μπαμπάς έτρωγε ή δούλευε και έβλεπε ενώ ο μικρός γιος της οικογένειας έκανε τα μαθήματά του και… έβλεπε.»

Όλα πήγαιναν εντελώς… τηλεοπτικά μέχρι τη νύχτα που ένα τεράστιο πορτοκαλί κτίριο πήρε φωτιά. Βρίσκονταν λίγα μόλις τετράγωνα από το σπίτι τους και το είχαν δει… στην τηλεόραση…

«Ο καιρός των χρυσανθέμων»

Μάνος Ελευθερίου–Εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 (Σαν σήμερα, 12 Μαρτίου το 1938 γεννήθηκε ο Μάνος Ελευθερίου, ο μεγάλος Συριανός λογοτέχνης. Στη μνήμη του δημοσιεύουμε σήμερα ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το πρώτο του μυθιστόρημα , στο οποίο περιγράφει τη λαμπερή εικόνα του θεάτρου «Απόλλων» της Ερμούπολης του 19ου αιώνα…)

 "Από πολύ νωρίς το θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ» ήταν σημαιοστολισμένο και φωταγωγημένο μέσα κι έξω και στις τρεις μεγάλες πόρτες της εισόδου είχαν καρφωθεί προσεκτικά φύλλα φοινικιά για να υποδεχτούν το κοινό απόψε που δινόταν σε δύο ευεργετικές παραστάσεις της Παρασκευοπούλου η «Φαύστα» του Δημητρίου Βερναρδάκη. .. Διαρκώς κατέφθαναν οι θεατές με άμαξες ή πεζοί όσοι έμεναν κοντά στο θέατρο, και οι κυρίες στέκονταν στη δεξιά μεριά του θεάτρου για ν’ αλλάξουν παπούτσια, γιατί ετούτα τα πρόχειρα που φόρεσαν είχαν γεμίσει λάσπες και τα ‘παιρναν γρήγορα οι μικρές υπηρέτριες, τα τύλιγαν προσεκτικά με πανιά ή εφημερίδες και τρέχανε κι αυτές μέσα στο θέατρο για να στριμωχτούν στο ψηλότερο θεωρείο και πολλές, αν σήκωναν τα χεράκια τους, θα άγγιζαν τα ζωγραφιστά αγγελάκια της κορυφής…

Το θέατρο έλαμπε. Οι τέσσερις της επιτροπής μπαινόβγαιναν ευχαριστημένοι , χαιρετώντας γνωστούς και αγνώστους, προσέχοντας να μη γίνει καμιά παρατυπία στις πωλήσεις των εισιτηρίων, ελέγχοντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων που δούλευαν στο θέατρο, δίνοντάς τους οδηγίες για να ανοίξουν τα παράθυρα των επάνω ορόφων για να φεύγει ο καπνός των τσιγάρων… Οι γυναίκες τους είχαν ήδη θρονιαστεί στο πρώτο θεωρείο, που βρισκόταν πάνω στη σκηνή- και εκείνους πρώτους χαιρετούσαν με βαθιά υπόκλιση οι ηθοποιοί, όταν έκλεινε η αυλαία…

«Αυτό θα πει γυναίκα!»

Ο Νίκος Καζαντζάκης μιλά για τη γυναίκα 

 Στο έργο του «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» είναι φανερή η — νιτσεΐκή στη βάση της — θέση του άντρα απέναντι στη γυναίκα :
 « Όχι, δεν έχει άλλο πράμα στο νου της, αφεντικό. Άκου με εμένα πού είδα κι έπαθα κι έκαμα πολλά κι έβαλα, ας πούμε, γνώση. Η γυναίκα δεν έχει άλλο πράμα στο νου της, είναι άρρωστο πράμα, σου λέω, παραπονιάρικο. Αν δεν της πεις πως την αγαπάς και πως τη θές, αρχίζει τα κλάματα. Μπορεί να μη σε θέλει καθόλου, να σε σιχαίνεται μάλιστα, μπορεί νά σου πει όχι' άλλο πράμα αυτό. Μπορεί. Μα θέλει πάντα όποιος τη δει να την πεθυμήσει. Αυτό θέλει η κακομοίρα, κάμε της λοιπόν το χατίρι!».
«Η γυναίκα είναι μιά πηγή δροσερή, σκύβεις, θωράς το πρόσωπό σου, και πίνεις, πίνεις και τα κόκαλά σου τρί¬ζουν. Κι ύστερα έρχεται ένας άλλος πάλι που διψάει, σκύβει κι αυτός, θωράει το πρόσωπό του και πίνει. Κι ύστερα ένας άλλος... Αυτό θα πει πηγή, αυτό θα πει γυναίκα».

Βιβλίο ή e-book;

11 λόγοι που τα πραγματικά βιβλία 
δεν συγκρίνονται με τα ebook 

 Με την άνοδο των ηλεκτρονικών βιβλίων και την τεχνολογία να εξελίσσεται διαρκώς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν επιθυμήσει τα κλασσικά τυπωμένα βιβλία.
Αυτά τα δερματόδετα με την σκληρή πλάτη που τα ανοίγεις και μπορείς να μυρίσεις το χαρτί από το τυπογραφείο, που τα κρατάς και με τα δύο χέρια, που γυρνάς τις σελίδες και τσαλακώνεις την άκρη για να θυμάσαι που είχες μείνει.
Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αυτά τα βιβλία θα γίνουν, σύντομα, είδος υπό εξαφάνιση και θα αντικατασταθούν από ηλεκτρονικά βιβλία, αλλά σύμφωνα με τους The New York Times, οι πωλήσεις των παραδοσιακών, τυπωμένων βιβλίων παρέμειναν σταθερές το 2015, ενώ οι πωλήσεις των e-book άρχισαν να παρουσιάζουν πτώση.
«Τα ηλεκτρονικά βιβλία κατείχαν πέρυσι το 20% του εμπορίου, ίδιο ποσοστό με τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον οργανισμό των αμερικανικών εκδόσεων, οι πωλήσεις των ηλεκτρονικών βιβλίων έπεσαν κατά 10% του πέντε πρώτους μήνες αυτής της χρονιάς», γράφει η Alexandra Alter στο δημοσίευμα.
Εάν ανήκετε κι εσείς στην κατηγορία των ανθρώπων που τρέμουν την ώρα και τη στιγμή που θα σταματήσουν να κυκλοφορούν τα παραδοσιακά βιβλία στην αγορά, θα συμφωνήσετε σίγουρα με τους παρακάτω 11 λόγους που το να διαβάζεις ένα πραγματικό βιβλίο είναι καλύτερο από το να διαβάζεις κάτι μέσα από ένα tablet.