Να έχεις ή να είσαι;

Τι έχει περισσότερη σημασία τελικά; 

 Αποσπάσματα από ένα βιβλίο που γράφτηκε το 1976 και όμως είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. 

Μέσα στο πυρετό των διαβουλεύσεων και των ουρών στα ATM, όπου κρεμόμαστε από τα χείλη των πολιτικών στη προσπάθειά μας να αποκωδικοποιήσουμε το τι μέλλει γενέσθαι, καλό θα ήταν να κάνουμε μια στροφή στην ανθρώπινη φύση. Την ατομική και τη συλλογική. 

Από την Μυρτώ Μπεχράκη
Ψυχολόγο - Ψυχοθεραπεύτρια 

Το 1976, o Έριχ Φρομ (ψυχαναλυτής και φιλόσοφος) έγραψε το βιβλίο "Να Έχεις ή να Είσαι;" προκειμένου να παρακινήσει το αναγνωστικό κοινό προς μια κατεύθυνση λιγότερο υλική και περισσότερο ουσιαστική. Έτσι, στο άρθρο αυτό παρατίθενται αποσπάσματα του βιβλίου αυτού, για να "μάς δούμε"  με λίγο διαφορετικό μάτι…
 Το «έχειν»
Το έχειν φαίνεται μια φυσιολογική λειτουργία της ζωής: για να ζήσουμε πρέπει να έχουμε πράγματα. Ακόμα περισσότερο, αν έχουμε πράγματα για να μπορούμε να τα απολαμβάνουμε. Ποιες είναι οι πηγές της ιδιοκτησίας, δεν έχει καμία σημασία. Η αρχή είναι η ακόλουθη: πώς και από πού απέκτησα τη περιουσία ή το τι κάνω με αυτή, είναι κάτι που αφορά μόνο εμένα και κανένα άλλο. Στο βαθμό που δεν παραβαίνω το νόμο, το δικαίωμά μου αυτό είναι απεριόριστο και απόλυτο.

«Διαμαρτυρία Ελλήνων διανοουμένων

για την επίθεση κατά της Ελλάδος»

Εφημερίδα «Νέα Ελλάς»   
10 Νοεμβρίου 1940

 «Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμήν της. Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωση της φασιστικής βίας, την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών παραδόσεις, χαραγμένες βαθιά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης, με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρώπινης ιστορίας. "
Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός. Σ’ αυτό τον άνισο σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεση: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. 
 "Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν’ απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου και να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθεια τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξει τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.» 

 Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογιάννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης.» 

 ΠΗΓΗ: http://www.in2life.gr/

Η αναγκαιότητα της ανάγνωσης

Συγγραφέας: Νίκος Σιδέρης

Πόσο καλύτερος θα ήταν αυτός ο κόσμος αν διαβάζαμε;
Πόσο καλύτερες θα ήταν αυτές οι εποχές αν, απλά, διαβάζαμε;
Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αν κάθε παιδί είχε γνωριστεί με τον Τομ Σόγιερ, τον Χακλμπέρι Φιν, τη Χιονάτη, τον Μάγο του Οζ, την Αλίκη και τον Αίσωπο;
Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αν οι απανταχού «υπεύθυνοι» φανεροί ή σκιώδεις είχαν διαβάσει Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Θουκυδίδη, Σενέκα, Οβίδιο, Σαίξπηρ, Μολιέρο, Όστεν, Μπέκετ, Φιτζέραλντ, Ντίκενς;
Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αν δικηγόροι, υδραυλικοί, ταξιτζήδες, γιατροί, αγρότες, καθηγητές, δημοσιογράφοι, αν όλοι μας διαβάζαμε κλασική λογοτεχνία;

Η ανάγνωση είναι αέναη και έχει το βλέμμα της στραμμένο στο διηνεκές. Κάθε ανάγνωση γίνεται φορτίο που το κουβαλάει ο αναγνώστης μέσα του για πάντα. Συνειδητά ή όχι, ο αναγνώστης θα ανατρέξει πολλές φορές σε ένα βιβλίο που διάβασε πριν από χρόνια, έστω και αν σήμερα βρίσκεται παρατημένο σε κάποια βιβλιοθήκη.
Και αν ακόμα ένα πέπλο σκόνης τυλίγει το βιβλίο και οι σελίδες του κιτρινίζουν αργά και απρόθυμα, η ανάγνωση για τον αναγνώστη είναι ιερή σπορά. Όταν ολοκληρωθεί η ανάγνωση, ο σπόρος είναι ήδη φυτεμένος βαθιά στο είναι του αναγνώστη και η περίοδος του θέρους θα διαρκέσει για το υπόλοιπο της ζωής του.
 Η ανάγνωση μοιάζει με τη φλόγα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εξελιχθεί σε πυρκαγιά.
Κάθε ανάγνωση αφήνει ένα στίγμα, μια ουλή στην προσωπικότητα του αναγνώστη.

Ας έρθει, λοιπόν, ορμητική και αδυσώπητη η ερώτηση:

«Μπορεί η ανάγνωση να αλλάξει τον κόσμο;» 

 Ένα «ναι» ως απάντηση αρκεί για να χαρακτηριστείς γραφικός ή ηπιότερα ως ρομαντικός.
Ας είναι…

 Ναι ! 

ΠΗΓΗ: https://siderisbooks.gr/

BookSyros: Το βιβλίο του Νίκου Σιδέρη
Η αναγκαιότητα της ανάγνωσης"
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ

George Saunders:Man Booker 2017

(Της Αλεξάνδρας Σαμοθράκη) 

Το βιβλίο του George Saunders, "Lincoln in the bardo" ( Λήθη και Λίνκολν, εκδ, Ίκαρος) που εξιστορεί την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στο κοιμητήριο όπου αναπαύεται ο 11χρονος γιος του και διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας και μόνης νύχτας ,έσπασε την κατάρα των φαβορί να μην καταφέρνουν να κερδίσουν το Booker τα τελευταία χρόνια.
Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του 58χρονου διηγηματογράφου, Saunders, που η Independent χαρακτήρισε "απόλυτα σαγηνευτικό καθώς αποτελεί μοναδική αφήγηση και μυστικιστική ξενάγηση στο βουδιστικό μπάρδο- το μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στον θάνατο και την επόμενη ζωή."  Η Guardian εξήρε την "τον ξεχωριστό συγγραφέα, την πρωτότυπη φόρμα και τις απολαύσεις που προσφέρει στον αναγνώστη".
Ο ίδιος ο Saunders σχολίασε στο περιοδικό TIME ότι "δεν επιθυμούσε να γράψει τόσο για τον ίδιο τον Lincoln, όσο να μεταδώσει την αίσθηση που είχε ο ίδιος χρόνια πριν όταν πρωτοάκουσε για την επίσκεψη του προέδρου στην κρύπτη του γιου του."
Πρόκειται για τον δεύτερο Αμερικανό στη σειρά στον οποίο απονέμεται Booker, μετά τον Paul Beatty που πέρσι κέρδισε το βραβείο με τον "Πουλημένο" του. Το χρηματικό έπαθλο που συνοδεύει το βραβείο ανέρχεται στις 50.000 στερλίνες.
Υπενθυμίζεται πως η εξαμελής κριτική επιτροπή έκανε την αρχική διαλογή από 144 υποβολές.
Το ‘Lincoln in the bardo» αποτελεί το 4ο Booker του εκδοτικού οίκου Bloomsbury και το τρίτο συνεχές Booker σε ανεξάρτητο εκδότη.
Από την Τετάρτη 18/10 μέχρι την Παρασκευή 20/10, το αγγλικό ταχυδρομείο θα σφραγίζει όλα τα δέματα και τα γράμματα που διακινεί με μια ειδική σφραγίδα που θα αναγράφει: "Συγχαρητήρια στον George Saunders, νικητή του Man Booker 2017".

ΠΗΓΗ: http://www.oanagnostis.gr/

«Τα απομεινάρια μιας μέρας»

Καζούο Ισιγκούρο – Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017 
Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 Εντέλει, τι έχουμε να κερδίσουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς το παρελθόν, κατηγορώντας τον εαυτό μας για το γεγονός πως η ζωή μας δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε; 

 Ο Καζούο Ισιγκούρο ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
 Ο Στίβενς, ύστερα από δεκαετίες υπηρεσίας στο Ντάρλινγκτον Χολ, μόνος του μια μέρα στην αγγλική ύπαιθρο, ξεκινά ένα ταξίδι στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον «μεγάλου ηθικού αναστήματος τζέντλεμαν» Λόρδο Ντάρλινγκτον.
 Όμως, στη μνήμη του παραμονεύουν αμφιβολίες για την αληθινή φύση της «μεγαλοσύνης» του Λόρδου Ντάρλινγκτον, και ακόμα μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη φύση της δικής του ζωής.

Σκηνή από την ομώνυμη ταινία

 Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.

 (Διαβάστε τις 30 πρώτες σελίδες από το βιβλίο του Καζούο Ισιγκούρο «Τα απομεινάρια μιας μέρας».)

«Το χαμένο Νόμπελ»

και οι μικρότητες λογοτεχνών 
κατά Καζαντζάκη 

 «Χάρη στις άοκνες προσπάθειες της ελληνικής πολιτείας, των κυβερνήσεων και των φορέων της, ο Καζαντζάκης δεν πήρε το βραβείο Νόμπελ» καταλήγει ο Κώστας Αρκουδέας στο βιβλίο του «Το χαμένο Νόμπελ-μια αληθινή ιστορία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
 Στις 567 σελίδες, εμπλουτισμένες με παραπομπές, παραθέματα και εξαντλητική βιβλιογραφία, ο μυθιστοριογράφος κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, εξιστορώντας τεκμηριωμένα τον επί έντεκα χρόνια αγώνα του μεγάλου συγγραφέα να αποσπάσει το κορυφαίο βραβείο. Και - από την άλλη πλευρά - τον καταχθόνιο συνασπισμό των αντίζηλων συγγραφέων του κατεστημένου της περιόδου 1946-1957, να τον διαβάλουν στην σουηδική επιτροπή με την κατηγορία του άθεου, του κομμουνιστή, του διαφθορέα της νεολαίας.
 Ο συγγραφέας ξεκινάει το βιβλίο σκιαγραφώντας τον ιδρυτή των βραβείων, τον 'Αλφρεντ Νόμπελ (1833-1896) ο οποίος, ως πειραματικός χημικός, εφηύρε την δυναμίτιδα και έχοντας τύψεις -αυτός ο λάτρης της λογοτεχνίας, αλλά μέτριος ποιητής και ο ίδιος- κληροδότησε την περιουσία του στη σουηδική Ακαδημία θεσπίζοντας ετήσια βραβεία για τις επιστήμες, τη λογοτεχνία και την ειρήνη...

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017

Στον Kazuo Ishiguro 
Οι πρώτες δηλώσεις του 

 Έναν "καταπληκτικό έπαινο" χαρακτήρισε ο Καζούο Ισιγκούρο το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2017, με το οποίο και τιμήθηκε. Ο γεννημένος στην Ιαπωνία Βρετανός συγγραφέας τόνισε πως "είναι μια υπέροχη τιμή, κυρίως επειδή σημαίνει πως βρίσκομαι στα ίχνη των μεγαλύτερων συγγραφέων"
Ο Καζούο Ισιγκούρο προσέθεσε πως ελπίζει ότι το βραβείο Νόμπελ θα είναι μια δύναμη για το καλό. «Ο κόσμος βρίσκεται σε μια πολύ αβέβαιη στιγμή και ελπίζω πως όλα τα βραβεία Νόμπελ θα είναι μια δύναμη για κάτι θετικό στον κόσμο, όπως είναι αυτή τη στιγμή». 
«Θα με συγκινούσε πολύ αν μπορούσα με κάποιο τρόπο να συνεισφέρω σ’ ένα κλίμα που θα συμβάλει σε μια θετική ατμόσφαιρα στους πολύ αβέβαιους καιρούς μας», τόνισε ακόμη ο νομπελίστας. Σίγουρα πάντως φαίνεται να το… απολαμβάνει περισσότερο από τον προκάτοχό του, Μπομπ Ντίλαν.

Γιατί βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 
Ο Καζούο Ισιγκούρο είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Τα απομεινάρια μιας μέρας» που έγινε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία.
Τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017 επειδή όπως ανακοίνωσε η Σουηδική Ακαδημία: «αποκάλυψε στα μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης μυθιστορήματά του την άβυσσο κάτω από την ψευδαίσθησή μας ότι είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο».
Πάντως και χρηματικά δεν είναι και… αδιάφορο, καθώς συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ).
Η βράβευσή του σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια πιο παραδοσιακή ερμηνεία της λογοτεχνίας. Αυτό, καθώς το βραβείο για το 2016 είχε δοθεί στον αμερικανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν, που δεν φάνηκε να… ψήνεται και ιδιαίτερα.

Στη Λέσχη Ανάγνωσης Ερμούπολης

ο Σεβ/τατος Επίσκοπος 
π.Φραγκίσκος Παπαμανώλης 

 Γράφει η Σπ. Δουράτσου 

 Ιδιαίτερη έκπληξη, ίσως, προκάλεσε στα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Ερμούπολης, κατά την πρώτη εναρκτήρια συνάντηση για φέτος, η παρουσία του Σεβ/τατου Επισκόπου πρώην Σύρου π. Φραγκίσκου Παπαμανώλη ο οποίος συνοδευόταν και από τους τρεις Καπουκίνους Ιερομόναχους που ζουν στο Μοναστήρι της Παναγιάς στην Άνω Σύρο.
Την Παρασκευή το βράδυ 29 Σεπτεμβρίου, όπως ήταν προγραμματισμένο, συναντήθηκαν τα μέλη της Λέσχης στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης κάνοντας την έναρξη της νέας Αναγνωστικής χρονιάς, έχοντας θέσει ως μελέτη για τη συγκεκριμένη βραδιά το πολυσυζητημένο βιβλίο του γνωστού Έλληνα συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη «Ο Φτωχούλης του Θεού» το οποίο αναφέρεται στη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.

Όπως ήταν γνωστό στον περισσότερο κόσμο μέχρι σήμερα, ο Νίκος Καζαντζάκης είχε αφοριστεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία λόγω των ανατρεπτικών ιδεών και απόψεων περί της Εκκλησίας και εξ αιτίας της κριτικής που ασκούσε μέσα από τα γραπτά του, όμως τελικά εκεί ακούσαμε ότι δεν ισχύει αυτό, καθώς την τελευταία στιγμή παρενέβησαν κάποιοι πιο ψύχραιμοι εκ των έσω της Εκκλησίας και ο αφορισμός του δεν προχώρησε. Περισσότερα για το θέμα του αφορισμού μπορείτε να διαβάσετε εδώ .
 Ο Σεβ/τατος π. Φραγκίσκος, ο οποίος είναι γνωστό ότι προέρχεται από την μοναχική κοινότητα των Πατέρων Καπουκίνων, μαζί με τους άλλους τρείς Πατέρες, συμμετείχαν στην συζήτηση για το συγκεκριμένο βιβλίο, αφού ο Άγ. Φραγκίσκος είναι ο Ιδρυτής του τάγματός τους. Ο πρώην Επίσκοπος Σύρου, έδωσε διευκρινίσεις για συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου αλλά και αντάλλαξε απόψεις με τα υπόλοιπα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης πάνω στη ζωή και το πνεύμα φτώχιας του μεγάλου αυτού Αγίου της Καθολικής Εκκλησίας.

Όπως τόνισε, ο Άγ. Φραγκίσκος. αυτό που πίστευε και έζησε σε όλη του τη ζωή, ήταν η αρχή του «να μην έχω εγώ περισσότερα από όσα έχει ο άλλος» γι’ αυτό και όλη του η ζωή ήταν μέσα στην λιτότητα και την απλότητα με κυρίαρχο το αίσθημα της ελευθερίας στις επιλογές της ζωής.

ΠΗΓΗ: https://episkopisyrou.gr/