«Η ντροπή της Ευρώπης»

Ένα ποίημα του Γκίντερ Γκράς 

 Ένα συγκλονιστικό ποίημα που έγραψε για την κρίση και την αντιμετώπιση της Ελλάδας, ο Γερμανός κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Γκίντερ Γκρας και δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung. Στο ποίημα, με τίτλο "Η ντροπή της Ευρώπης", ο Γκρας σημειώνει: "Εσύ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε".

 «Η ντροπή της Ευρώπης» 

Κοντά στο Χάος, γιατί δεν αρέσει στις Αγορές 
απομακρύνθηκες από τη χώρα που σου δάνεισε την κοιτίδα 

 Ότι έψαχνες με την ψυχή και νόμιζες ότι βρήκες 
τώρα απαξιώνεται και κατατάσσεται σαν παλιοσίδερα 

Σαν οφειλέτης, γυμνή, διαπομπεύεται και υποφέρει 
μια χώρα από την οποία περιμένεις Ευχαριστώ για τα χρέη 

Εκπαιδεύοντας e-συγγραφείς

Ένα εργαστήριο ομαδικής συγγραφής δημιούργησε η ομάδα του bookbook στην ιστοσελίδα τους. Η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου υποδέχεται ιντερνετικά τους μικρούς της φίλους, μαθητές του δημοτικού κυρίως, και τους παροτρύνει να γράψουν την δική τους ιστορία.
 «Η δράση ξεκίνησε την Πρωτομαγιά και η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι αξιοσημείωτη» αναφέρει η κυρία Μιχαλοπούλου.
Παλαιότερα, η ιστοσελίδα bookbook, η οποία αναφέρεται σε δασκάλους και παιδιά, είχε συνεργαστεί με την Σώτη Τριανταφύλλου, με την οποία είχαν δημιουργήσει πάλι μια πλατφόρμα δημιουργικής γραφής, στην οποία συμμετείχαν παιδιά. Στην ιστοσελίδα μπορεί το κάθε παιδί να μπει και να βρει πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορεί να γράψει την ιστορία του, τι θα χρειαστεί να έχει δίπλα του και κάποιες χρήσιμες συμβουλές για να μην χάσει στην πορεία την έμπνευσή του.

Το αμπέλι μας στον Πόντο...

“Τόσοι νομάτοι η οικογένεια του παπα-Χαράλαμπου, ρίξαμε μαύρη πέτρα στη γη που μας ανάθρεψε, και γυρέψαμε μια νέα πατρίδα... Δύσκολος δρόμος, επικίνδυνος, οι Τούρκοι στο κατόπι μας, να κυνηγούν τους άπιστους, να κλέβουν, να βιάζουν τις γυναίκες μας, να μαγαρίζουν εκκλησιές και σύμβολα ελληνικά κι ορθόδοξα... 
Μα εμείς δε χάσαμε ποτέ την ανθρωπιά μας κι όποτε χρειάστηκε, το δείχναμε πως ήμασταν ανώτεροι απ' τον εχθρό μας. Όμως, κι η πατρίδα που αφήσαμε, δε χάνεται ποτέ, δε λησμονιέται, δεν πεθαίνει• έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην ψυχή και το νου μας. Όπως τ' αμπέλια που ριζώνουν στα έγκατα της άνυδρης γης και δίνουν τους καρπούς τους... 
Δύο κληματόβεργες το μόνο βίος των περήφανων Ελλήνων του Πόντου, που κυνηγημένοι εγκαταλείπουν την πατρική γη και παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Δύο κληματόβεργες ακριβή κληρονομιά, έγνοια για κάθε τους ταξίδι και φρέσκο ξεκίνημα για κάθε καινούργιο τόπο. Κάτι πολύτιμο να τους δένει με ο,τι αγαπούν. 

Η 9η διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί από τις 24 έως τις 27 Μαΐου 2012, στις εκθεσιακές εγκαταστάσεις της HELEXPO, με οργανωτές το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) / Υπουργείο Πολιτισμού, την Helexpo και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ).
 Η Έκθεση εδώ και 8 χρόνια είναι το ετήσιο ραντεβού των εκδοτών και των αναγνωστών. Φέτος δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο δύσκολα λόγω της βαθιάς κρίσης που πλήττει τη χώρα. Έξι εκδότες δήλωσαν ότι δεν θα μπορέσουν να είναι παρόντες στο ραντεβού, 60 όμως ήδη, και παρά τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, έχουν κάνει την εγγραφή [εκδόσεις: Πατάκη, Εστία, Μεταίχμιο, Ίκαρος, Gutemberg, Ποταμός, Ιανός, Ίων, Κυριακίδης, Καπόν, Καλέντη, Γαβριηλίδης, Σουσαέτα, Ζήτη, Κίρκη, Παρίκος, Αιώρα, Διάπλαση, Κόκκινο, Εκδοτική Αθηνών κ.λπ.] γιατί θεωρούν ότι η Έκθεση πρέπει να γίνει και ότι αν δεν διοργανωθεί θα «γυρίσουμε 10 χρόνια πίσω».

9 Μαΐου 1945: Το τέλος του πολέμου

Αυτά είναι τα βάσανά μας…

Στο βιβλίο του Τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν «Ο καφές και η δημοκρατία», (εκδόσεις «Θεμέλιο») περιλαμβάνεται ένα διήγημα υπό τον τίτλο «Αυτά είναι τα βάσανά μας». Αναφέρεται σε ένα χωριό της Τουρκίας, του οποίου οι κάτοικοι περιμένουν -παραμονές εκλογών- κάποιους υποψηφίους να τους επισκεφτούν...

 «-Θα ΄ρθουν, όπου να ΄ναι θα ΄ρθουν!
-Ανυπομονούμε να μάθουμε ποιους περιμένετε.
Ο Ρεσίτ αγάς έβαλε μπροστά μας ένα μεταξωτό κεφαλομάντηλο. Το άνοιξε με προσοχή κι έβγαλε από μέσα τέσσερα άδεια πακέτα τσιγάρα. Τα δύο πακέτα ήταν μάρκας «Γιένιτζε», το ένα «Γκελιντζίκ» και το άλλο «Μπογάζιτσι.
 -Εμείς, λέει, περιμένουμε τους κατόχους αυτών των κουτιών. Κι επειδή είναι αμανάτι, το φυλάγουμε με προσοχή.
Μας έδωσε ο Ρεσίτ αγάς τα άδεια κουτιά των τσιγάρων. Σε μένα έτυχε η μάρκα «Γκελιντζίκ». Κοίταξα το πακέτο. Είχε γραμμένους κάτι αριθμούς, διάφορα ακαταλαβίστικα σχέδια…