Όσο υπάρχουν βιβλία,υπάρχει ελπίδα

 Αγγελική Μαστρομιχαλάκη- Εκπαιδευτικός, συγγραφέας

 

«Μερικές φορές, το πιο όμορφο ταξίδι δεν χρειάζεται εισιτήριο! Χρειάζεται μόνο ένα βιβλίο!

Στο λιμάνι της Χίου, εκεί που ο ουρανός αγγίζει τη θάλασσα, ονειρευόμαστε ξανά ένα μικρό πανηγύρι για το πνεύμα. Μια έκθεση βιβλίου.
Μια συνάντηση ανθρώπων με τις λέξεις. Μια αφορμή για να ξαναθυμηθούμε πως το διάβασμα δεν είναι υποχρέωση. Είναι απόλαυση.
Γύρω από τους πάγκους, πλήθος κόσμου. Παιδιά, γονείς, δάσκαλοι, αναγνώστες. Μυθιστορήματα, νουβέλες, παραμύθια, διηγήματα, λογοτεχνία ελληνική και ξένη – κλασικά, βιβλία γνώσεων και σύγχρονα έργα που ανοίγουν μια βεντάλια γεμάτη συναισθήματα και σκέψεις. Για κάθε ηλικία. Για κάθε διάθεση…
Γιατί το βιβλίο δεν είναι μόνο γνώση. Είναι παρηγοριά. Είναι ψυχαγωγία. Είναι εργαλείο σκέψης και φαντασίας.
Σκεφτείτε το: πώς θα ήταν η Ελλάδα, αν όλοι διάβαζαν περισσότερο; Αν κάθε παιδί μεγάλωνε με την αγάπη για το βιβλίο, όχι από καταναγκασμό, αλλά από γνήσια επιθυμία; Αν στα σχολεία υπήρχαν οργανωμένες βιβλιοθήκες και οι ώρες ανάγνωσης δεν ήταν απλώς ένα διάλειμμα, αλλά γιορτή; Αν οι δάσκαλοι δίδασκαν την απόλαυση της λογοτεχνίας όπως κάποτε δίδασκαν τη μαγεία των μύθων;
…Η έκθεση βιβλίου στο λιμάνι της Χίου μάς προσκαλεί να σταθούμε λίγο. Να κλείσουμε τις οθόνες. Να ανοίξουμε σελίδες…  

Περιμένουμε και φέτος να αγκαλιάσουμε βιβλία στο λιμάνι της Χίου.
Γιατί όσο υπάρχουν βιβλία, υπάρχει ελπίδα. Και όσο διαβάζουμε, δεν είμαστε ποτέ μόνοι».

ΠΗΓΗ: https://www.alithia.gr/

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ: Αλήθεια, θα αξιωθούμε να δούμε και στη Σύρο κάποτε μία έκθεση βιβλίου; Τι λένε οι …υπεύθυνοι;

Παναγία, η ελπίδα των απελπισμένων

 Φώτης Κόντογλου

Σήμερα γιορτάζουμε την ένδοξη Κοίμηση της Παναγίας. Σ’ αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια χτυπούνε οι καμπάνες και ψέλνουνε οι ψαλτάδες. Τα πιο πολλά είναι στης Παναγίας τ’ όνομα και πανηγυρίζουνε την Κοίμηση της Θεοτόκου. Μα αυτή δεν είναι γιορτή θανάτου, είναι γιορτή χαράς και θρίαμβος, γιατί αυτή που κοιμήθηκε είναι η Μητέρα της Ζωής…

 Σήμερα όλη η Ελλάδα μοσχοβολά από το ευωδέστατο σκήνωμα της Παναγίας, που είναι η μητέρα των ορφανεμένων, η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των θλιμμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων. Κι απ’ άκρη σε άκρη της Ελλάδας, στις πολιτείες, στα χωριά, στα μοναστήρια και στις σκήτες, απάνω στα δασωμένα βουνά, στα λαγκάδια, στις σπηλιές, στα γαλανά τα κύματα που δροσοαφρίζουνε από τον πελαγίσιον αγέρα, στα νησιά και στα ρημόνησα, στους κάβους, παντού αντιλαλεί η υμνολογία που ψέλνουνε οι ψαλτάδες για την ταπεινή βασίλισσα που κοιμήθηκε.

Το μελτέμι που φυσά τώρα τον Δεκαπενταύγουστο και δροσίζει τον κόσμο, τα δεντρικά που ‘ναι φορτωμένα με λογής-λογής πωρικά, τα άγρια τα ρουμάνια, με τις αντρειωμένες βαλανιδιές και με τα έλατα και με τα κέδρα, τα άσπρα σύννεφα του αρμενίζουνε στον γαλανό ουρανό, όλα είναι χαροποιά και μακάρια, όλα είναι ιλαρά από την γλυκύτητα της Παναγίας. Στα πέλαγα ταξιδεύουνε λογής-λογής καράβια και καΐκια, πώχουνε γραμμένο απάνω στο μάγουλό τους το γλυκύτατο τ’ όνομά της.     Ω! Αληθινά δική μας είναι η Παναγία, δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον!»

(Απόσπασμα από το βιβλίο «Παναγία & Υπεραγία»-Εκδ. Αρμός)

Νύχτα αυγουστιάτικη – Γ. Δροσίνης

 

Μου φτάνει που σε ξέρω ξάγρυπνη

κι απόμονη, χωρίς λυχνάρι,

κάτω από τ’ άστρα τα τρεμόφωτα

με το Αυγουστιάτικο φεγγάρι.

 

Στ’ απόσκια απόκρυφτη κι αθώρητη-

κι έχω σημάδι σου μονάχο

κάτι σα θρόισμα, σα φτερούγισμα,

σα νεροφλοίσβημα σε βράχο.

 

Γύρω μας όλα ασάλευτα, άφωνα:

τα κοίμισε μαρμαρωμένα

φεγγαρομάτα η νύχτα μάγισσα

κι άφησε μόνο εσέ κι εμένα.-

 

Ξάφνου, σπιθόγενη, αστραπόφτερη.

του αιθέρα ταξιδεύτρα φτάνει

φωνή βιολιού μακρινού, αλλόκοσμου,

που παίζουν ξωτικοί Τσιγγάνοι.

 

Και χύνεται στην Αυγουστιάτικη

τη νύχτα από τη δοξαριά του

λαχτάρα, πόνος, αναγάλλιασμα,

πόθος ζωής, φόβος θανάτου.

 

Κι εγώ, σφαλώντας τα δυο μάτια μου,

και την ψυχή μου ανοίγοντάς σου,

νιώθω το φόβο μήπως σ’ έχασα-

τον πόθο να βρεθώ κοντά σου.

 

(«Φευγάτα χελιδόνια», Άπαντα Γεωργίου Δροσίνη,

εκδ. Σύλλογος προς διάδοσιν ωφέλιμων βιβλίων).

 

(ΠΗΓΗ: ladylike.gr  )

Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου

 

Το 11ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου, με 15 συγγραφείς από 6 χώρες, πραγματοποιήθηκε στη Χώρα, στον Τριπόταμο και στον Αρνάδο της Τήνου στις 24, 25 και 26 Ιουλίου. Σε εποχές δύσκολες ο πολιτισμός είναι ζωτικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή. H λογοτεχνία φωτίζει τις ζωές μας και μας κάνει να νιώθουμε ότι είμαστε ακόμα εδώ, ζωντανοί.

Τα δέκα μέχρι σήμερα διεθνή λογοτεχνικά φεστιβάλ έθεσαν τις βάσεις για να καταστεί η Τήνος, εκτός από θρησκευτικός τόπος, προορισμός καλλιτεχνικός. Ο φάρος αυτός της λογοτεχνίας που άναψε στην Τήνο το 2010 δεν σβήνει.

Χάρη στην υποστήριξή του κοινού το φεστιβάλ ολοένα μεγαλώνει και διευρύνεται.

 

Φέτος, εκτός από τις καθιερωμένες λογοτεχνικές βραδιές, υπήρξαν δρώμενα σχετικά με τον κινηματογράφο, τη μουσική και τον χορό, ξεναγήσεις, περιηγήσεις, καθώς και απρόσμενες συναντήσεις ποιητών με το κοινό τους στα στενά της Χώρας.

Το κοινό –κάτοικοι και επισκέπτες της Τήνου- είχε την ευκαιρία για τρεις ημέρες να γνωρίσει από κοντά πεζογράφους και ποιητές, μεγάλα ονόματα, μαζί με όχι και τόσο γνωστούς, αλλά εξίσου σημαντικούς δημιουργούς, που ξενάγησαν τους παρευρισκόμενους στον κόσμο της γραφής τους.

 

Δημιουργοί από 6 διαφορετικές χώρες επισκέφτηκαν το νησί και ακούστηκαν 5 διαφορετικές γλώσσες. 

Συμμετείχαν: Γιώργος Αλβέρτης, Καλλιόπη Αναστασάκη, Αναστάσης Βιστωνίτης, Laura Garavaglia (Ιταλία), Δημήτρης Κανελλόπουλος, Λίλα Κονομάρα, Χριστίνα Λιναρδάκη, Χάρης Μαθιόπουλος, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Λάνα Μανδύλα, Ιωάννα Μπουραζοπούλου, Carol Sansour Παλαιστίνη), Νάντια Στυλιανού (Κύπρος), Nicola Verdan (Ελβετία) και Tais Zolotkovska (Ουκρανία).

 

Το Φεστιβάλ διοργάνωσαν το περιοδικό (δε)κατα, ο Δήμος Τήνου και το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού. Μέγας Χορηγός το Υπουργείο Πολιτισμού. Χορηγός ακτοπλοϊκών μεταφορών, η Fast Ferries.

  (Επιμέλεια: Book Press)

BookSyros: Αξιόλογη και επιτυχημένη διαχρονικά πρωτοβουλία των εμπνευστών και οργανωτών του Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου! Ας γίνει παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς δήμους που στο πλήθος των «καλοκαιρινών πολιτιστικών εκδηλώσεών τους» αγνοούν επιδεικτικά το βιβλίο, τους συγγραφείς και τους αναγνώστες!

«Άνθη για τον Μάνο…»

                                         

 

(Σαν σήμερα, στις 22 Ιουλίου του 2018, «έφυγε» για τη γειτονιά των αγγέλων ο Μάνος Ελευθερίου, ο δικός μας Μάνος! Στη μνήμη του δημοσιεύουμε το μικρό αφιέρωμα που έγραψε ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος… )

«ΚΑΘΕ Κυριακή το πρωί, όπως χρόνια το συνήθιζε, ο Μάνος  Ελευθερίου, καλώντας  μεταξύ άλλων φίλων και εμένα στο τηλέφωνο, μας διάβαζε της εβδομάδος που πέρασε, την «λογοτεχνική σοδειά» του», οπότε εγώ, από μια φιλοπαίγμονα διακρινόμενος διάθεση, και κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνω, κάποια φορά , αντί για «εμπρός»,  «ποιος επιχειρεί να παραβιάσει- του είπα- την θύρα του χρηματοκιβωτίου μου;» Και ο Μάνος  ξαφνιασμένος τάχα, «παιδί μου η ώρα είναι δέκα και μισή»
μου απάντησε «οι εκκλησίες έχουν και την δεύτερη λειτουργία τους τελειώσει, και εσύ κοιμάσαι ακόμη και μάλιστα, ονειρεύεσαι  ότι έχεις και χρηματοκιβώτιο; Ούτε πουγκί από δέρμα ποιότητος αισχίστης δεν έχεις, σε χωρίο ορεινό της Καππαδοκίας» .

ΚΛΕΙΣΑΜΕ. Και τώρα που τα γράφω όλ’ αυτά, την ημέρα που πληροφορήθηκα το αναπάντεχο φευγιό του από τον κόσμο τούτο, θυμάμαι.

ΜΙΑ συννεφιά ζεστή, καλοκαιρινή επικρατούσε έξω, ενώ στο απέναντι μπαλκόνι, ένα ραδιόφωνο το «αυτές οι ξένες αγκαλιές» και αμέσως μετά, στην συνέχεια, το «έχεις μάτια το φεγγάρι/ κι είναι η νύχτα σπιτικό σου/ μα απ’ αυτά που μου ‘χεις πάρει/ τίποτα δεν είν΄ δικό σου» έπαιζε βασανιστικά, πολύ βασανιστικά, χωρίς να φαίνονται πουθενά, χωρίς να φαίνονται πουθενά άνθρωποι, έπαιζε»

Στην πολυαγαπημένη μου Λιλή Ελευθερίου

Με τις ευχές μου για κάθε καλό

Γιώργος  Μαρκόπουλος

 

 

Η Βιρτζίνια Γουλφ στην Ελλάδα

Η Βιρτζίνια Γουλφ –Αγγλίδα μυθιστοριογράφος, πρωτοπόρος και νεωτερίστρια  λογοτέχνης του 20ού αιώνα- επισκέφθηκε πρώτη φορά την Ελλάδα το 1906 με την αδελφή της Βανέσα Μπελ και επανήλθε το 1932. Οι εντυπώσεις της αποτυπώθηκαν κυρίως στα γράμματα και στα ημερολόγιά της. «Ποτέ μου δεν είδα τόσα πολλά λουλούδια – στην Αίγινα χτες ολόκληρο το βουνό ήτανε κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες – έκοψα μία, αλλά τα πέταλά της είναι σχεδόν μαραμένα...

»Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος είναι σχεδόν το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο –εσύ ξέρεις πόσες φορές το ‘χω πει αυτό– πρόσθεσε και γριές με τα κοφίνια τους. Χτες λοιπόν βουτήξαμε στη θάλασσα και κολυμπήσαμε στο Αιγαίο, με αχινούς και ανεμώνες – όλα είχαν μεταμορφωθεί, κόκκινα και κίτρινα κυμάτιζαν κάτω απ’ τα πόδια μας…

Κι ύστερα σήκωσα το κεφάλι μου κι είδα τα βουνά πέρα απ’ τη θάλασσα, σαν λάμες μαχαιριών, χρωματιστά, και τη θάλασσα ήρεμη. Κι ένιωσα σαν ένα μαχαίρι να έξυσε ένα αμβλύ όργανο που υπήρχε μέσα μου, γιατί δεν μπορούσα να βρω κανένα ψεγάδι σ’ αυτή τη λυγερή, αθλητική ομορφιά, τη βουτηγμένη στο χρώμα…»

(Από το «Ελλάδα και Μάης μαζί», εκδ. Ύψιλον, μτφ. Μαρίας Τσάτσου, 1996).

Πηγή: Protagon.gr – «Οι ελληνικές διακοπές των ξένων συγγραφέων»

Μια αγάπη για το καλοκαίρι…

 

«Το καλοκαίρι, η εποχή της χαλάρωσης και της απόδρασης από την καθημερινότητα, είναι η ιδανική περίοδος για να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στο διάβασμα βιβλίων…

Οι διακοπές, τα Σαββατοκύριακα και οι πιο ήρεμοι ρυθμοί της ζωής μάς επιτρέπουν να αφιερώσουμε περισσότερες ώρες στο διάβασμα…

Το διάβασμα το καλοκαίρι μπορεί να γίνει μια ευχάριστη συνήθεια που συνδυάζεται με τη φύση και την ξεκούραση. Είτε είμαστε στην παραλία, είτε σε ένα βουνό, είτε απλά στην αυλή του σπιτιού μας, η ανάγνωση σε έναν ήρεμο και φυσικό περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει την εμπειρία και να προσφέρει ψυχική ηρεμία. Οι γλυκές ώρες κάτω από τον ήλιο ή στη σκιά ενός δέντρου είναι ιδανικές για να απολαύσουμε ένα καλό βιβλίο…

Χωρίς την πίεση του σχολείου, της δουλειάς ή άλλων υποχρεώσεων, μπορούμε να πειραματιστούμε με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας, να διαβάσουμε βιβλία που ίσως δεν θα επιλέγαμε υπό άλλες συνθήκες και να επεκτείνουμε τους αναγνωστικούς μας ορίζοντες…

Μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου μπορούμε να εμπνευστούμε για νέες ιδέες, να δούμε τη ζωή με μια φρέσκια οπτική και να ανακαλύψουμε νέους στόχους. Αυτός ο πνευματικός και ψυχικός εμπλουτισμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός, καθώς μας προετοιμάζει για τη νέα χρονιά που έρχεται, γεμίζοντάς μας με θετική ενέργεια και κίνητρο…

Συνοψίζοντας, το καλοκαίρι είναι η ιδανική εποχή για να ανακαλύψουμε ή να επαναπροσδιορίσουμε την αγάπη μας για το διάβασμα. Με περισσότερο χρόνο, ένα χαλαρωτικό περιβάλλον και την ευκαιρία γ ια πνευματική ανανέωση, η ανάγνωση βιβλίων αυτή την εποχή μπορεί να γίνει μια από τις πιο ουσιαστικές και ευχάριστες εμπειρίες μας…»

ΠΗΓΗ: https://avant-garde.com.cy/