Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

 Η UNESCO καθιέρωσε την 21η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης κατά την το 1999, για να τιμήσει μία από τις πιο πολύτιμες μορφές πολιτιστικής και γλωσσικής έκφρασης και ταυτότητας της ανθρωπότητας. Η αρχική έμπνευση της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα.

 

Το ποίημα έρχεται από μακριά

Μιχάλης  Γκανάς (1944-2024)

 

Το ποίημα έρχεται από μακριά
δεν ξέρεις αν χορεύει ή παραπατάει.
Μοιάζει ανάρρωση γλυκιά
με απουσίες δικαιολογημένες
μέρα που λείπουν όλοι από το σπίτι
κι οι θόρυβοι ακούγονται αχνά
μέσα και έξω από το σώμα.
Ο ήλιος συνομήλικος και σκασιάρχης
καπνίζει σιωπή
και φυσάει γύρη στο δωμάτιο.
Σιγά σιγά το ποίημα μεγαλώνει
με πόνους με χαρές και λύπες
και ξανά χαρές ώσπου κάποτε
βλέπει τις πρώτες άσπρες λέξεις
και τυφλώνεται.
Με τέσσερις αισθήσεις γυρίζει ή με έξι
ραβδοσκοπώντας φλέβες τ’ ουρανού
ώσπου σκοντάφτει στον προτελευταίο στίχο.
Αυτός ο στίχος είναι αχθοφόρος
που σηκώνει στις πλάτες του το ποίημα
και σταθερός βατήρας για τον τελευταίο στίχο
που παίρνει φόρα και πηδάει στο κενό.
Ο τελευταίος στίχος δεν μένει πάντα τελευταίος.
Κάποτε γίνεται ο πρώτος στίχος ενός ποιήματος
που γράφει κάποιος αναγνώστης.

Μέρες στο Βιβλιοπωλείο Μορισάκι

 (Σατόσι Γιαγκισάβα–Εκδ. Ελληνικά Γράμματα)

 

«…Μετά από καιρό, και, πρωτίστως από περιέργεια, αποφασίζει να διαβάσει ένα βιβλίο. Και τότε, είναι σαν να ανοίγει για εκείνη μια πόρτα που ούτε γνώριζε ότι υπήρχε. Ανακαλύπτει τη χαρά της ανάγνωσης και το διάβασμα γίνεται πια καθημερινή της συνήθεια. Μια αργή μεταμόρφωση συντελείται μέσα της. Είναι σαν να ξεκινάει τώρα η ζωή της. Βλέπει πλέον τη γειτονιά της, τον κόσμο αλλά και τον εαυτό της, με άλλα μάτια. Τα βιβλία τη βοηθούν να διακρίνει κάτι πολύτιμο μέσα της. Να πιστέψει στην αξία της. Να βάλει στόχους και να παλέψει γι’ αυτούς. Αρχίζει να δημιουργεί σχέσεις με ανθρώπους που διαβάζουν, μαθαίνει καινούργια πράγματα, ανακαλύπτει νέους κόσμους. Αισθάνεται και απολαμβάνει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που επικρατεί σε αυτή τη γειτονιά των βιβλίων…»

 

Όταν η νεαρή Τακάκο μαθαίνει ότι ο επί έναν χρόνο σύντροφός της, ο οποίος τυχαίνει να είναι και συνάδελφός της, ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποια άλλη, παραιτείται από τη δουλειά της, για να μην τον συναντά, και αποφασίζει να δεχτεί την πρόταση του θείου της και να εγκατασταθεί στο δώμα πάνω από το οικογενειακό βιβλιοπωλείο. Είναι το βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων βιβλίων που διατηρούσε κάποτε ο παππούς της, και τώρα συνεχίζει τη λειτουργία του ο θείος της...

Βρισκόμενη στον χώρο του βιβλιοπωλείου, σοκάρεται από τον αριθμό των βιβλίων που βρίσκονται στοιβαγμένα παντού, καταλαμβάνοντας κάθε σημείο του οικήματος. Αρχικά, καθαρίζει κι οργανώνει τον χώρο διαμονής της και, για μέρες, λόγω της άσχημης ψυχολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της μόνο στον ύπνο. Είναι ο τρόπος της για να μην σκέφτεται, για να κρύβεται από τα συναισθήματά της.

ΠΗΓΗ: https://bookpress.gr/

8 Μαρτίου: Ημέρα της Γυναίκας

Κωστής Παλαμάς στις αρχές του 20ου αιώνα:

«Όσοι φοβούνται πως άμα χειραφετηθούν οι γυναίκες κι έμπουνε κι αυτές με τα όλα τους στον αγώνα της ζωής, θα χάσει η γυναίκα τη χάρη της και την ποίησή της, μου θυμίζουν τα επιχειρήματα του Ruskin και άλλων πως τάχα με τους σιδηροδρόμους και με τον πολιτισμό θα χάσει την ομορφιά η φύση.

Και τι είναι το στρώσιμο και το πέρασμα ενός σιδηροδρόμου στ’ απέραντα του φυσικού κόσμου γύρω του; Αφήνω πως μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως κι ένα τρένο πλουτίζει τη φύση μ’ ομορφιά.

Ανάλογα κι οι φόβοι για τη χειραφετημένη γυναίκα μου φαίνονται ρομαντικοί. Όπως κι αν αποκατασταθούν οι γυναίκες, σε όλα ισότιμες με τον άντρα, η γυναίκα- το αιώνιο “θηλυκό” του ποιητή- δε χάνεται. Πάντα θα ζει, θα ζώνεται και θα ξεζώνεται».

(Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τ. 10, Εκδ. Γκοβόστης)

 

Γεώργιος Σουρής : «Καρναβάλι»

 Το Φεβρουάριο του 1886, σε μια εποχή που εκφράζονταν φιλοπόλεμες διαθέσεις επηρεασμένες από τη φαντασίωση της "Μεγάλης Ιδέας", ο Αστός έγραφε στο Άστυ για τον πόλεμο του Καρναβαλιού (Δημοσιεύθηκε στις 16.02.1886)

               - Ετέλειωσαν τα ψέματα· ο πόλεμος θα γίνει...

- Δε ντρέπεσαι! θα έχουμε παντοτινή ειρήνη!

- Μωρέ θα το βροντήξουμε κι ο κόσμος αν χαλάσει!

- Αϊ! βλέπω έμοιασες και συ του φίλου μου του Βλάση.

Μ' αυτά και άλλα ο καιρός επέρασε και πάει,

Μ' αυτά και πιο χειρότερα και σήμερα περνάει.

Εν τούτοις πριν ο πόλεμος τη μούρη του προβάλει

Ιδού οπού μας έφθασε τρελό το καρναβάλι.

Και τώρα δίχως χρήματα, φτωχοί και φουκαράδες

Εμπρός! Ας γίνουμε λοιπόν και πάλι μασκαράδες.

Εμπρός! Ας το γλεντήσουμε! Αν κι είναι φόβος.... - φρίκη!

Μήπως για πάντα μείνουμε με το μασκαραλίκι!

ΠΗΓΗ: https://homouniversalisgr.blogspot.com/