ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του «Από την Ιστορία στην πράξη» (που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Αιώρα»), ο Αμερικανός καθηγητής Ιστορίας και συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν, 1922-2010, αναφέρεται στη δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της Δημοκρατίας.
Λέει ότι οι άνθρωποι που έχουν τη δύναμη σε μια χώρα είναι αυτοί που κατέχουν την εξουσία, η επιχειρηματική ελίτ που διαπλέκεται με αυτούς, η στρατιωτική ηγεσία που πάντα επικαλείται έξωθεν κινδύνους για να διατηρεί την ισχύ της και εκείνοι που πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι τον ανίσχυρο για ένα πιάτο φαγητού. Ομως, συνεχίζει, η δύναμη αυτών των ισχυρών ανθρώπων είναι εύθραυστη.
Η δύναμή τους «εξαρτάται από την υπακοή του λαού» και, όπως έλεγε ο Μαχάτμα Γκάντι, ο πρώτος που έκανε πράξη την πολιτική ανυπακοή, όταν εκθέτει ένας λαός την αδικία που υφίσταται, αλλά όχι με βίαιο τρόπο, ούτε αδικώντας άλλες τάξεις εργαζομένων με τη δράση του, τότε η δύναμη των ισχυρών γίνεται αδυναμία και εξαφανίζεται. Ιδού ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ζιν:
«Όταν οι εργαζόμενοι κάνουν απεργία, οι μεγάλες εταιρείες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους, η οποία ξαφνικά εξαφανίζεται. Το ίδιο συμβαίνει όταν οι καταναλωτές μποϊκοτάρουν ένα προϊόν. Συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1960, όταν οι αγρότες της Καλιφόρνιας οργάνωσαν μποϊκοτάζ στα σταφύλια και σ' ολόκληρη τη χώρα οι άνθρωποι σταμάτησαν να τρώνε σταφύλια. Δύσκολο να το κάνεις -είναι τόσο νόστιμα τα σταφύλια- αλλά το έκαναν και το μποϊκοτάζ πέτυχε και οι αγρότες πέτυχαν αρκετά πράγματα, επειδή η δύναμη που είχαν οι μεγάλες εταιρείες αγροτικών προϊόντων εξαρτιόταν από την υπακοή των καταναλωτών που αγόραζαν τα προϊόντα τους. Οταν οι στρατιώτες αρνούνται να πολεμήσουν, οι στρατοί δεν μπορούν να συνεχίσουν τον πόλεμο, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να συνεχίσουν τον πόλεμο».
Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία μιας απεργιακής κινητοποίησης εξαρτάται εν πολλοίς και από τον βαθμό αποδοχής και υποστήριξής της από τη μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων. Το μποϊκοτάζ των αγροτών της Καλιφόρνιας πέτυχε επειδή ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας πείστηκε για το δίκαιο των αιτημάτων τους και με ενθουσιασμό και ευχαρίστηση στερήθηκε, για όσο καιρό χρειαζόταν, το δροσερό και ζουμερό σταφύλι εκείνης της περιοχής...
(Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr, www.bavzer.blogspot.com )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου