Έφυγε ο ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης

Έφυγε τα ξημερώματα της Τρίτης 2 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 95 ετών, ο Θεσσαλονικιός ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις 10:00 το πρωί από τον ιερό τής του Θεού Σοφίας.

Αξιοθαύμαστη απλότητα

Σταγόνα-σταγόνα / Λέξη προς λέξη / Φύλλο το φύλλο

Μπουμπουκιάζει / Η αγριοτριανταφυλλιά

Μπουμπουκιάζει / Ο χρόνος

Με τα γαλάζια του χρώματα

Τα κόκκινα / Τα χρυσαφιά

Κι η μέρα / Ένα στέμμα με πορτοκαλάνθια / Φορεί

Αξιοθαύμαστη απλότητα!

Χαρά ιερή!

Σας περιμένω / Με τα χέρια μου ανοιχτά

Όχι πια δάκρυα (1998)

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1916, σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διορίστηκε ως δικηγόρος το 1940. Κατοικούσε στο ίδιο σπίτι σχεδόν από τη γέννησή του, πολύ κοντά στον ιερό τής του Θεού Σοφίας. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1936, στο περιοδικό «Μακεδονικές Ημέρες», και πιο δυναμικά μία δεκαετία αργότερα, όταν εκδόθηκε το περιοδικό «Κοχλίας». Παρέμεινε σε ολόκληρη τη ζωή του αφοσιωμένος στην ποίηση.

Όταν χιονίσει

Στον Τάσο Γιανναρά

Όταν χιονίσει είπε το πουλί

Κάθε φτερό μου θα υψωθεί / Ανάλαφρο στα ουράνια

Όταν χιονίσει είπε η αδελφή

Θ' ανοίξουμε τη θύρα / Στη χλωμή εποχή

Όταν χιονίσει είπε ο άνεμος

Θα φέρω κλωνάρι άστρα / Για τη θλιμμένη μου μνηστή

Όταν χιονίσει είπε η βροχή

Κάθε μου θύμηση θα γίνει / Κι ένας καθρέφτης για την πρώτη πρώτη αυγή

Όταν χιονίσει είπε το λουλούδι

Θα κλείσουμε τα μάτια μας για ν' ανοιχτούν

Καινούργια μάτια πιο βαθιά μέσα στη γη

Όταν χιονίσει αποκρίθηκε η σιωπή

Θα ψάλουμε στο ερημοκλήσι / Μια λειτουργία μυστική

Όταν χιονίσει αποκριθήκαν οι σταυροί

Από τα δάκρυά μας θ' ανθίσει / Μι' αγριοτριανταφυλλιά λευκή

Αλφαβητάριο (1955)

Το έργο του μεταφράσθηκε σε πολλές γλώσσες ενώ και ο ίδιος μετέφρασε Γάλλους, Ισπανούς και λατινοαμερικανούς ποιητές. Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης των Ποιητών και είχε λάβει μέρος σε πολλά φεστιβάλ Ποίησης, ενώ παρευρέθηκε και ως εκπρόσωπος τής Ελλάδας σε παγκόσμια συνέδρια και σε διεθνείς συναντήσεις συγγραφέων. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα, το Α΄Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών, το Βραβείο Ουράνη, το Παγκόσμιο Βραβείο Ποίησης Φερνάντο Ριέλο, τον τίτλο του Ιππότη του Γαλλικού Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών και το ευρωπαϊκό Βραβείο Χέρντερ. Το 1995 εκλέχθηκε μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Μιχαήλ Εμινέσκου, που εδρεύει στην Ρουμανία, και του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο Τιμής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Έργα του:
• «Φύλλα ύπνου», 1949
• «Επιτάφιος», 1951
• «Χειμερινό ηλιοστάσιο», 1955
• «Το ξύλινο άλογο», 1955
• «Αλφαβητάριο», 1955
• «Η γέννηση των πηγών», 1959
• «Το πέπλο και το χαμόγελο», 1963
• «Η μεταμόρφωση», 1971
• «Η φθινοπωρινή σουίτα και άλλα ποιήματα», 1975
• «Ταπεινός αίνος προς την Παρθένο Μαρία», 1977
• «Η Άννα της απουσίας», 1979• «Ενωμένα χέρια», 1980
• «Σύνοψη Α'», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1981
• «Σύνοψη Β'», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1982
• «Καλειδοσκόπιο», 1983
• «Η Ατραπός», 1984
• «Fragmenta ή Η βλάστηση των ορυκτών», 1985
• «Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους μαζί με το Δοξαστικό της Ελευθερίας», 1986
• «Ακόμα ένα καλοκαίρι», 1987
• «Σύνοψη Γ'», εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1989
• «Φαέθων», 1992
• «Η θαυμαστή αλιεία», 1992
• «Νήματα της Παρθένου» (δίγλωσση έκδοση της Παγκόσμιας Οργάνωσης των ποιητών), εκδ. Euroeditor, Λουξεμβούργο, 1995
• «Νήματα της Παρθένου», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1997
• «Άρωμα ενός κομήτη», 1997
• «Όχι πια δάκρυα», 1998
• «Τα δώρα των μάγων», 1999
• «Άτριον», 2000
• «Μικρά ερωτικά εγκώμια», 2002
• «Ποιήματα 1941-2002», εκδ. Καστανιώτη, 2003
• «Οι δρόμοι του ουρανού», 2006

«Είναι καιρός να καλλιεργηθεί η ιδέα ότι η ποίηση -όπως και η τέχνη γενικότερα- είναι ένας σταυρός μαρτυρίου, που τον σηκώνουν μοναχά άνθρωποι σημαδεμένοι από τη μοίρα, μία νόσος εκ γενετής. Με δύο λόγια δημοκρατία, σοσιαλισμός, χριστιανισμός, είναι το τρίπτυχο που αντιπροσωπεύει και συμπυκνώνει την πνευματική μου υπόσταση…» T. B. http://www.oldbooks.gr)