24η Έκθεση Βιβλίου στον Πειραιά...

...αφορμή για πνευματική ευωχία

& αισθητική γιορτή

Γύρω από το Ρολόι, στο Πασαλιμάνι, συναντώνται για ακόμα μία φορά στο ετήσιο ραντεβού τους οι εκδότες και οι βιβλιόφιλοι.Όσο γι' αυτά που βιώνουμε, τα περί κρίσεως και τα συναφή, άκουσα έναν περιπατητή στην πρόσφατη Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο να λέει στη συνοδό του: «Απ' όσο θυμάμαι, εμείς πάντα σε κρίση βρισκόμαστε. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να έχουμε μια πλούσια βιβλιοθήκη με τόμους που γαληνεύουν το πνεύμα και ημερεύουν την ψυχή». Η κοπέλα τον φίλησε στο στόμα κι εγώ σημείωσα τη φράση για να μην τη λησμονήσω.

Ήμασταν μπροστά στον πάγκο ενός εκδότη που με αυταπάρνηση εξυπηρετούσε ο ίδιος τους πελάτες, άγγιζε τα βιβλία του με αγάπη, τους μιλούσε για το περιεχόμενο του πονήματος και για τον συγγραφέα, άκουγε με προσοχή και κατέγραφε τις υποδείξεις και τις προτάσεις των ενδιαφερομένων για θέματα που θα ήθελαν να βρουν και να διαβάσουν. Γιατί μια γιορτή βιβλίου δεν είναι απλώς ένα εκθετήριο, αλλά ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός, όπου επιτυγχάνεται η άμεση επικοινωνία μεταξύ των παραγωγών και των καταναλωτών-συνδημιουργών της λογοτεχνίας.
Συγγραφείς, μεταφραστές, κριτικοί, δημοσιογράφοι και φωτογράφοι, εκδότες και αναγνώστες συγχρωτίζονται με την περιέργεια της αναμονής ενός επικοινωνιακού θαύματος με μια άλλη πτυχή της πραγματικότητας, μια πρωτόφαντη άποψη του επιστητού, που κανένας μέχρι πριν από λίγο δεν είχε αποτυπώσει. Αυτή η έκπληξη, αυτή η μαγεία του καινοφανούς είναι το ζητούμενο σε κάθε νέο βιβλίο που ξεφυλλίζουμε, αλλιώς θα επαναπαυόμασταν στην απαισιόδοξη παραίτηση του τύπου «όλα έχουν ειπωθεί - όλα έχουν γίνει - βουλιάζουμε παθητικά στο κενό αναμένοντας το αναπόφευκτο τέλος».

Φυσικά κι έχουν μιλήσει οι μεγάλοι λογοτέχνες και για τον Θάνατο και για τον Έρωτα, όμως κάθε -μα κάθε- φορά η συνδημιουργική λογοτεχνική πράξη είναι μία, μοναδική και ανεπανάληπτη, ακριβώς όπως είναι και οι έρωτές μας. Έχω προσέξει πώς υπογράφουν τα αντίτυπα του βιβλίου τους κάποιοι συγγραφείς: αργά, προσεκτικά, με μια τελετουργική σοβαρότητα, σαν να στέλνουν το τελευταίο ραβασάκι -ή το πρώτο τους- στο ιδανικό ταίρι της ζωής τους, που, αν δεν στέρξει να τους δεχτεί, ε, τότε θα καταρρεύσουν όλα, ως δια μαγείας. Αυτή η μάχη με το μηδέν, με τη λευκή σελίδα, δεν τελειώνει με την εκτύπωση του λογοτεχνήματος, αλλά συνεχίζεται στο κυνήγι του βλέμματος του υποψήφιου αναγνώστη, προκειμένου να μην προσπεράσει αυτή την ακριβοπληρωμένη κατάθεση ψυχής του επίμονου συγγραφέα. Γιατί υπάρχουν και συγγραφείς που δεν τολμούν να περάσουν το κατώφλι του τυπογράφου. Αυτούς όμως δεν θα τους συναντήσουμε στο Πασαλιμάνι από 11 έως 27 Ιουνίου, από τις 7 το βράδυ μέχρι τις 11. Το προσκλητήριο του Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών και Εκδοτών Πειραιά αποδέχτηκαν 150 εκδοτικοί οίκοι, οι οποίοι θα εκθέσουν τα πνευματικά παιδιά των δημιουργών τους στα φιλόστοργα βλέμματα του κοινού. 17 ολόκληρες βραδιές πνευματικής ευωχίας και αισθητικής πανδαισίας.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 14 Ιουνίου με τη συμμετοχή εκπροσώπων των τοπικών αρχών, καθώς και των συνδικαλιστικών φορέων εκδοτών και συγγραφέων.
Κ. Μπούρας, Βιβλιοθήκη/Enet