Τελευταία, όλο και πιο συχνά μου έρχονται στο νου τα λόγια του Χέλντερλιν:
«Προς τι ο ποιητής σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς;».
Αναρωτιέμαι: είναι άραγε οι καιροί μας χειρότεροι από ποτέ;
Και: ήταν ποτέ ο ποιητής χρήσιμος;
Ή απλά τα «πιστεύω» των ανθρώπων παλιά ήσαν πιο κοντά στον Θεό, πιο κοντά στον Λόγο, δηλαδή στην Ποίηση που είναι αδιάρρηκτα δεμένη με τη δημιουργία;
Ο ποιητής, σαν να ήταν εκεί μάρτυρας αυτής της ασύλληπτης πολύπλοκης διαδικασίας, κρατάει σημειώσεις.
Κι όσο κι αν σκοτεινιάζει ο ουρανός, όσο κι αν οι καιροί γίνονται πιο χαλεποί, ο ποιητής θα ΄ναι πάντα εκεί, να κρατάει σημειώσεις.
(ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ - post-it / www.tovima.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου