Σκηνές από τις «Επικίνδυνες σχέσεις» Ο «Καλός στρατιώτης Σβέικ» είναι ένα παράδειγμα. Ενα άλλο «Η κυρία με τις καμέλιες». Ενα πιο πρόσφατο και πολύ πιο ελληνικό, το «Ουζερί Τσιτσάνης» του Σκαμπαρδώνη. Και στη φετινή θεατρική σεζόν, τα βιβλία που ανεβαίνουν στη σκηνή είναι πολλά.
«Το μάθημα» του Στίβεν Κινγκ ανεβάζουν στο «Επί Κολωνώ», το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Δέλτα στο Εθνικό, όπως επίσης και τη «Μητέρα του σκύλου» του Μάτεσι. Η «Κυρία Κούλα» του Μένη Κουμανταρέα θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Τέχνης, ο «Φράνκενσταϊν» της Σέλεϊ στην «Knot Gallery», οι «Επικίνδυνες σχέσεις» του Λακλό στο «Αλμα», η «Λωξάντρα» της Ιορδανίδου στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος, ο «Συμβολαιογράφος» του Βασιλειάδη στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη ενώ ένας Αλβανός, ο Ενκε Φεζολάρι και ένας Ελληνοϊρανός, ο Βασίλης Κουκαλάνι θα ερμηνεύουν δυο ποιήματα του Ρίτσου από την «Τέταρτη διάσταση» στο «Χώρα».
Και γιατί το βιβλίο ανεβαίνει στο σανίδι; «Γιατί έτσι θέλει ο καλλιτέχνης» απαντάει αποστομωτικά ο Γώργος Κιμούλης, που διασκεύασε και σκηνοθέτησε τις «Επικίνδυνες σχέσεις». Παλιότερα, εξάλλου, είχε ανεβάσει τη «Δίκη» του Κάφκα, το «Εγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογέφσκι και την «Καρδιά του σκύλου» του Μπουλγκάκοφ. Ο ίδιος επισημαίνει τρία βασικά προβλήματα που αφορούν τη θεατροποίηση ενός λογοτεχνικού κειμένου: ένα μυθιστόρημα ή ένα διήγημα κινείται σε περισσότερους από έναν ή δύο χώρους, οπότε αναγκαστικά η θεατρικοποίηση απομακρύνεται από οποιαδήποτε κινηματογραφική ματιά. Επειτα, οτιδήποτε στο χώρο της μυθιστοριογραφίας γίνει εικόνα «περιορίζει» το βλέμμα της φαντασίας του αναγνώστη, ενώ αντίθετα το βιβλίο γυμνάζει αυτό το βλέμμα. «Το τρίτο πρόβλημα το οποίο μπορεί να εμφανιστεί», προσθέτει «είναι το κατά πόσο τα διαλογικά μέρη που χρειάζεται μια θεατρική παράσταση έχουν την αντίστοιχη δυναμική στο βιβλίο»….
(Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΙΑΦΚΟΥ-www.enet.gr-με ένα ΚΛΙΚ εδώ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου