Η Μάρω Βαμβουνάκη στη LIFO

Λίγες μέρες μετά την έκδοση του νέου της βιβλίου (30.000 αντίτυπα) απαντά στις απορίες της LIFO.

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης; 
Συνήθως δεν απευθύνομαι, νομίζω πως γράφοντας μονολογώ. Είναι αδύνατον να γνωρίζεις τον ιδανικό αναγνώστη, είναι απρόβλεπτη η δεκτικότητα των ψυχών. 
 Τι κάνετε τα βιβλία που δεν σας αρέσουν; 
Σίγουρα δεν τα κάνω δώρο.
Έχετε μια συγκεκριμένη ρουτίνα στη συγγραφή κειμένων;
Όχι, καμιά ρουτίνα. Θα με αποσυντόνιζε.
Έχετε μια ιεροτελεστία όταν γράφετε; 
Ούτε ιεροτελεστία. Τίποτα δεν προετοιμάζω, θέλω να μάθω να «αφήνομαι πάνω στο κύμα'».Γενικώς. Πίνετε ή τρώτε καθώς γράφετε; 
Συχνά πίνω καφέ. 
Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στο τελευταίο σας βιβλίο; 
Δυσκολεύομαι να επιστρέφω στις συνθήκες που το προξένησαν. Νιώθω πως έκανα ό,τι μπορούσα και πια δεν γίνεται τίποτα! 
Πώς προκύπτουν τα ονόματα των ηρώων σας; 
Ανεξήγητα και παρορμητικά, σαν να μου στήνουν εκείνα καρτέρι. 
Ποιες είναι οι λογοτεχνικές επιρροές σας; 
Οι κλασικοί Ρώσοι μυθιστοριογράφοι βέβαια. Υπάρχει μεγαλύτερο σχολειό; Ίσως και ο παλμός της Ντιράς. 
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα ήσασταν; 
Μικρή ήθελα να γίνω μπαλαρίνα. Μεγάλη, να παίζω κάποιο όργανο στη γωνιά μιας κλασικής ορχήστρας. 
Τι θα αλλάζατε στον τρόπο γραφή σας; 
Δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα. Η γραφή μου είναι κάτι που από μόνο του μου επιβάλλεται. Σαν έξω από μένα κι έξω από το δικό μου έλεγχο. Ασκούμαι να την υπακούω, διαφορετικά πλήττω με τα δικά μου κατασκευάσματα. 
Τι θα αλλάζατε στον εαυτό σας; 
Μα δεν τον γνωρίζω για να μπορώ και να αποφασίζω αλλαγές. Ας πούμε όμως πως παλεύω συνεχώς με εγωισμούς μου. 
Πώς χαλαρώνετε; 
Με απομόνωση και σιωπή. 
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να διαβάσετε; 
Αυτό που τούτες τις μέρες διαβάζω. Τους Κιβδηλοποιούς του Αντρέ Ζιντ. 

Ποιο βιβλίο έχετε πει ψέματα πως έχετε διαβάσει; 
Βιβλίο γνωστού μου προσώπου, που καθόλου δεν μου άρεσε. Πάλεψαν μέσα μου η συμπάθεια και η ειλικρίνεια, αλλά νίκησε το πρώτο.
Πώς προέκυψε η ιδέα του τελευταίου σας βιβλίου.
Μελετώντας ψυχανάλυση, διαβάζοντας του άγιους πατέρες μας, ζώντας με αντιφάσεις, ακούγοντας κάποιες μουσικές. Κρατάνε χρόνια και χρόνια αυτά και κάνουν τη δουλειά τους εν αγνοία μου. Έρχεται μια μέρα που θέλουν να ντυθούν μια μορφή και να παραδοθούν, να με εγκαταλείψουν. 
[Πηγή http://www.lifo.gr]