Ένα μυθιστόρημα για το πώς θα ζούμε στο μέλλον

Σήμερα το i-phone, αύριο το apparat 

Για τον Γκάρι Στέινγκαρτ το επόμενο βήμα θα είναι να «φορέσουμε» την τεχνολογία και το μεθεπόμενο να την βάλουμε μέσα στο σώμα μας 

Συνέντευξη στον EVAN Ι. SCHWARTZ
Στο εγγύς μέλλον, όλοι οι πολίτες θα φορούν ένα κεντρικά ελεγχόμενο, σούπερ i-phone, το οποίο θα «σκανάρει» όποιον βρίσκεται κοντά τους. Ο ρωσο-αμερικανός συγγραφέας πιστεύει ότι το λεξιλόγιο των παιδιών συρρικνώνεται γιατί οι γονείς τούς στέλνουν γραπτά μηνύματα και δεν έχουν χρόνο να επικοινωνήσουν μαζί τους
. Ο ρωσο-αμερικανός συγγραφέας Γκάρι Στέινγκαρτ «εφηύρε» το μηχάνημα apparat, για το νέο του σατιρικό μυθιστόρημα «Πάρα πολύ θλιβερή αληθινή ιστορία αγάπης». Ο κεντρικός χαρακτήρας ερωτεύεται μια νεότερη γυναίκα, η οποία συνεχώς στέλνει «τιν», γραπτά μηνυματάκια στους φίλους της. Το apparat φαντάζει τόσο απίστευτο όσο και εφιαλτικά οικείο.
Μιλήστε μας για την «εφεύρεσή» σας, το apparat.
Το φαντάζομαι μικρό, σε μέγεθος μενταγιόν, σαν κόσμημα, για να το έχεις πάντα μαζί σου. Είναι ενδιαφέρον το ότι δεν κυκλοφορούν τέτοιες συσκευές, γιατί είναι πολύ άβολο να πρέπει συνέχεια να βάζω το χέρι στην τσέπη για να βγάλω το i-phone. 
Με ποιον τρόπο αξιολογεί το apparat τους ανθρώπους; 
Ας πούμε ότι μπαίνω σε ένα μπαρ. Αυτομάτως οι πάντες με κατατάσσουν σε διάφορες κατηγορίες και έτσι θα είμαι ο έβδομος ασχημότερος άντρας στο μπαρ, αλλά θα έχω την τέταρτη καλύτερη πιστωτική αξιολόγηση, οπότε όλο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Επίσης κατατάσσεσαι όσον αφορά την «προσωπικότητα» και το πόσο ελκυστικός είσαι. Υπάρχει και ένα πάνελ για τα συναισθήματα: αν δεις κάποιον/α που σου αρέσει, καταγράφει τους χτύπους της καρδιάς σου καθώς ανεβαίνουν την ώρα που τον/την αναζητάς με το βλέμμα. Και αυτός/ή ξέρει πόσο τον/τη θέλεις και μπορεί κατόπιν να σε απορρίψει ή να σε αποδεχτεί.
Άλλα εντυπωσιακά στοιχεία του apparat; 
Μπορείς να του «φορτώσεις» όλα τα προσωπικά σου δεδομένα. Εκπέμπεις ο ίδιος ηλεκτρονικά ποιος είσαι. Επίσης, είναι αρκετά κοντά στο σημερινό i-phone. Ολοι, στο μέλλον που έχω δημιουργήσει, κάνουν streaming. Η δημοσιογραφία έχει πεθάνει, κανείς δεν νοιάζεται πια για τις ειδήσεις. Έτσι, μπορεί να συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα, αλλά ο κόσμος νοιάζεται για το βάρος του, τους υδατάνθρακες που καταναλώνει, το pH (πε-χα) τους. 
Στο βιβλίο σας, η Αμερική είναι μια μετα-εγγράμματη κοινωνία, όπου η ικανότητα της άμεσης επικοινωνίας του ενός με τον άλλο έχει χαθεί. Φταίει η τεχνολογία που την οδήγησε σε αυτό το σημείο; 
Στο βιβλίο υπάρχουν πολλοί φταίχτες. Νομίζω ότι η τεχνολογία μπορεί να ερμηνευτεί σαν ένας εκ των ενόχων, αλλά βασικότερο είναι το γεγονός ότι γινόμαστε πιο βλάκες. Το αν αυτό το καθιστά εφικτό η τεχνολογία είναι ένα ερώτημα. Σε σύγκριση με άλλες χώρες, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις μας είναι σε συνεχή πτώση. Διάβασα μια μελέτη, σύμφωνα με την οποία, το λεξιλόγιο των παιδιών συρρικνώνεται γιατί οι γονείς τους τους στέλνουν γραπτά μηνύματα και δεν έχουν χρόνο να επικοινωνήσουν μαζί τους. Τέτοια στοιχεία με κάνουν να νιώθω ότι αυτός ο κόσμος έχει ήδη στοιχεία του δικού μου... 
Γιατί πιστεύετε ότι τόσοι άνθρωποι επέτρεψαν στο apparat να αλλάξει τόσο δραστικά τη ζωή τους στο βιβλίο σας;
Οταν είσαι με το apparat σου, τίποτα δεν σε χωρίζει από την τεχνολογία. Είσαι η τεχνολογία. Το επόμενο βήμα θα είναι να το βάλουμε μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Πιστεύω τελικά ότι θα συγχωνεύσουμε όλες τις τεχνολογίες στο σώμα μας. Ετσι, κάθε χρόνο, χάνω περί το 6% της ανθρώπινης υπόστασής μου και μπορεί μέχρι το 2018 να είμαι ένα app -μια εφαρμογή- με πόδια! 
(© 2010 Technology Review. Επιμέλεια: ΒΑΣΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ-http://www.enet.gr)