Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Κωνσταντινούπολη...

...βιβλία και δακρυγόνα 

Του Βασίλη Δανέλλη - http://www.oanagnostis.gr/ 

Με πρωτότυπες βιβλιοθήκες έχει γεμίσει τις τελευταίες μέρες το πάρκο Gezi στην πλατεία Ταξίμ. Ένα σπασμένο λεωφορείο όπου οι διαδηλωτές μπορούν να κάτσουν και να διαβάσουν τα βιβλία που βρίσκονται εκεί, υπαίθριοι πάγκοι, ακόμα και μια αυτοσχέδια βιβλιοθήκη από τις πέτρες που άφησαν πίσω τους τα συνεργεία του υπουργείου Υποδομών καλούν τους διαδηλωτές να ντύσουν τις διαμαρτυρίες τους με λογοτεχνία. 
Τις τελευταίες μέρες, ύστερα από την απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων από το πάρκο, οι διαδηλωτές αναζητούν τρόπους για να προχωρήσουν στην αυτό-οργάνωση του χώρου πρασίνου.
Από τις πρώτες δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν, ήταν η προώθηση της ανάγνωσης. Έτσι λοιπόν, κάθε απόγευμα χιλιάδες άνθρωποι ανταλλάσουν βιβλία και διαβάζουν στο γρασίδι. Η ανταπόκριση μέχρι στιγμής είναι εντυπωσιακή και το πάρκο μοιάζει με την Ουτοπία κάθε βιβλιοφάγου. 
Την έμπρακτη συμπαράστασή τους, όμως, δείχνουν και 15 εκδοτικοί οίκοι, οι οποίοι τροφοδοτούν τις αυτοσχέδιες βιβλιοθήκες. Η πρωτοβουλία ανήκει στις εκδόσεις Sel, οι άνθρωποι της οποίας επικοινώνησαν με τους υπόλοιπους εκδότες. Όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, όταν τοποθετούσαν τα βιβλία στα πέτρινα ράφια, «πρέπει να στηρίξουμε το κίνημα με καλή λογοτεχνία».
 ∙ Την οργή του κόσμου έχει προκαλέσει η στάση του Ορχάν Παμούκ σε σχέση με τις εξεγέρσεις. Την ώρα που οι διαδηλωτές προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να επικοινωνήσουν τον αγώνα τους τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, ο νομπελίστας συγγραφέας ήταν από τους ελάχιστους Τούρκους καλλιτέχνες και διανοούμενους που ούτε συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, ούτε τοποθετήθηκαν για αυτές.
Τις τελευταίες δύο μέρες η ερώτηση «Αλήθεια που είναι τώρα ο Ορχάν Παμούκ;» ταξίδεψε ταχύτατα μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ μέχρι και ορισμένες εφημερίδες αναφέρθηκαν κριτικά στη σιωπή του πολυβραβευμένου συγγραφέα. Ο Παμούκ τελικά έγραψε μια ανοιχτή επιστολή, στον τίτλο της οποίας χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Ερντογάν καταπιεστική και αυταρχική, χωρίς ωστόσο να ικανοποιήσει τους διαδηλωτές. Οι βασικές αντιρρήσεις στην στάση του αφορούν την αργοπορημένη αντίδρασή του, η οποία κατά τη γνώμη των περισσότερων ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που δέχτηκε από τον κόσμο, αλλά και το περιεχόμενο της επιστολής, η οποία –με εξαίρεση τον σκληρό τίτλο- είναι γενικόλογη και δεν αγγίζει τον παλμό των διαδηλώσεων.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου