Συλλαβίζοντας το Καλοκαίρι…

Άννα Καρτάλη- http://artic.gr/l

Τα βιβλία που εκδίδονται είναι πολλά. Υπάρχουν αξιόλογα βιβλία και κατώτερα, μα αυτό είναι μια υποκειμενική άποψη. Το σίγουρο είναι πως το κάθε βιβλίο που διαβάζουμε μας βάζει σε ένα κόσμο ξεχωριστό που καλούμαστε να τον ζήσουμε για όσο θα διαρκέσει το ταξίδι μας στις σελίδες του. Με ένα βιβλίο μπορούμε να ονειρευτούμε, να διασκεδάσουμε, να προβληματιστούμε ή και να παραδειγματιστούμε… 

«Σαράντα χρόνια αργότερα ένας άντρας» Παράξενο που άρχιζε έτσι το δεύτερο κεφάλαιο του Πρώτου ανθρώπου. Λες και ο συγγραφέας του, ο Αλμπέρ Καμύ, γνώριζε πως θα «ξαναζούσε» σαράντα χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του, που δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει αυτό το μυθιστόρημα. Επιστρέφοντας στη Μύκονο, ένα καλοκαίρι στα τέλη του εικοστού αιώνα, βρίσκεται αντιμέτωπος με το ερώτημα: Είναι ο θάνατος το αναπάντεχο τέλος που κόβει οριστικά το νήμα της ζωής και της δημιουργίας, ή υπάρχει κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία για να ολοκληρώσει κανείς ό,τι άφησε στη μέση;
Δίπλα στον Καμύ μια νεαρή δημοσιογράφος αναζητά το μύθο, ένας αιρετικός επιστήμονας τη δικαίωση, ένας αποτυχημένος συγγραφέας την έμπνευση. Άνθρωποι, βιβλία και έρωτες ζητούν ολοκλήρωση. Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι απλώς το στοίχημα του χαμένου χρόνου.

Ένα ταξίδι στις Κυκλάδες και στο φως, που συμφιλιώνει τη ζωή με το θάνατο, ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τη λογοτεχνία, για τη φιλοσοφία και τα απωθημένα της ψυχής μας...

Το «Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι»(εκδ. ΠΑΤΑΚΗ) αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό βιβλίο του Δημήτρη Γ. Στεφανάκη, καθώς εδώ ο συγγραφέας πραγματεύεται τη βασική συγγραφική του εμμονή με το χρόνο. Αναζητώντας την πραγματική του διάσταση, καταρρίπτει το μύθο της αρχής και του τέλους, μεταφέροντας ένα παρηγορητικό μήνυμα για το αμετάκλητο του θανάτου.
Το βιβλίο του Δημήτρη Στεφανάκη, είναι από τα πολύ καλά μυθιστορήματα. Ο συγγραφέας μέσα από μια φανταστική ιστορία και με λόγο λιτό και υπαινικτικό μας χαρίζει τις θέσεις του και τις απόψεις του για τη ζωή, τον έρωτα, το θάνατο. «Δεν μπορείς να μπεις για δεύτερη φορά στον ίδιο ποταμό, μπορείς όμως να βιώσεις όσα σου επιτρέψει να "συλλαβίσεις" η ροή του.»

Ο Δημήτρης Στεφανάκης έχει μεταφράσει έργα των Σολ Μπέλοου, Ε. Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι και Προσπέρ Μεριμέ, Τζον Απντάικ, Μάργκαρετ Άτγουντ κ.α. Εξέδωσε έξι μυθιστορήματα με πιο γνωστό το «Μέρες Αλεξάνδρειας» (Εκδόσεις Ψυχογιός) που κυκλοφόρησε το 2007 και απέσπασε θετικές κριτικές. Πρόσφατα εκδόθηκε στα γαλλικά και τιμήθηκε με το Prix Méditerranée Étranger, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει στα ισπανικά και στα αραβικά. Για το ίδιο βιβλίο έλαβε το διεθνές βραβείο Καβάφη 2011 και ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Européen. http://artic.gr/l