«Τα λόγια και τα χρόνια,1963-2013»

Συγκεντρωτική έκδοση Μάνου Ελευθερίου 

Όλα τα τραγούδια του μεγάλου στιχουργού Μάνου Ελευθερίου κυκλοφορούν για πρώτη φορά σε συγκεντρωτική έκδοση με τον τίτλο «Τα λόγια και τα χρόνια, 1963-2013» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Το βιβλίο, που διανθίζεται με άγνωστες λεπτομέρειες για τους συντελεστές των τραγουδιών, θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία στις 22 Νοεμβρίου...
Στο κείμενό του ο Μάνος Ελευθερίου μιλάει για την περιπέτεια της στιχουργικής με συνθέτες που απέρριψαν στίχους του ύστερα από… 25 χρόνια. Αποκαλύπτει ότι κάποια μέτρια τραγούδια της δεκαετίας του΄70 που ούτε και ο ίδιος δεν τα θυμάται και ούτε τα ανθολογεί, πολτοποιήθηκαν από τις εταιρείες διότι «δεν πουλούσαν». Δηλώνει ότι δεν έχει το άγχος της αθανασίας και κάνει αυτοκριτική, επειδή υπέκυψε «στην τρομοκρατία της ομοιοκαταληξίας»…

Αναφερόμενος στο σημερινό τραγούδι επισημαίνει πως «έχουμε ανάγκη από ακροατές με ταλέντο». Ξεχωρίζει τους νέους τραγουδοποιούς που στους σημερινούς καιρούς «νομίζουν ότι πληρώνονται» αλλά- ευτυχώς- «τους αποθεώνει η νεολαία». Δηλώνει πως η κρίση έχει ανάγκη από πολιτικά τραγούδια αν και παρατηρεί ότι κυριαρχούν τα «αθάνατα ερωτικά τραγούδια».

Το βιβλίο ανοίγει με το πρώτο τραγούδι με το οποίο εμφανίσθηκε το 1963, το «Ρημαγμένοι κήποι»:
«Το σπίτι γέμισε με λύπη/ και με σταχτί πικρό καπνό/ φεύγεις και ρήμαξαν οι κήποι/ χωρίς γαλάζιο ουρανό/ Το σπίτι γέμισε με νύχτα/ κι απ΄το βοριά κι απ΄το νοτιά/ ποιος θα σηκώσει απ΄την καρδιά μου/ ετούτη την πικρή φωτιά/ Το σπίτι γέμισε μ΄αστέρια/ και με τ’ Αυγούστου τα πουλιά/ ρίζωσε η λύπη στ΄άδεια χέρια/ νεκρό ποτάμι τα φιλιά». Μουσική Χρήστου Λεοντή, ερμηνεία Έφης Παναγιώτου.
Το τελευταίο τραγούδι είναι του 2013 με τίτλο «Δέκα γραμμάρια»:
 «Δέκα γραμμάρια χασίς/ και πέντε μιας αναπνοής/ αρκούν για πάντα να κλειστείς/ στο κρατητήριο/ Σκέψου την Κάλλας σε μιαν άρια/ φτάνει τα τέσσερα γραμμάρια/ γιατί αυτά μοιάζουν τροπάρια/ σε κομμωτήριο/ Δέκα γραμμάρια χαράς/ είναι τα ρούχα που φοράς/ κι είσαι στο τέλος της σειράς/ φτωχός κι ασήμαντος/ Να με ακούς όταν χτυπώ/ Σε διάλεξα να σ΄αγαπώ/ Μοιραίος να ισορροπώ/ ενός προβλήματος/ Δέκα γραμμάρια ζωής/ σου΄δίναν τράτο για να ζείς/ κι ύστερα για να ψευτοζείς/ τρώγοντας χώματα/Δεν είχες τρόπους να κρυφτείς / ν΄ανοίξεις τρύπες μες τη γης/ Στο τέλος να εξαφανιστείς/ με δέκα ονόματα/Εγκαύματα καθολικά / σαν τατουάζ φανταστικά/ ήτανε δώρα μαγικά/ απ΄τους αγγέλους σου/ Ας μη σε γνώρισα λοιπόν/ Κρατώ από σένα το παρόν/ σαν ευλογία των θεών/ Κι ίσως του γέλιου σου. Δεν ήσουν έμπορος ματσό/ για να γλυτώσεις στο λεπτό» (…). Μουσική και ερμηνεία Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
 Όπως σημειώνει, ο στίχος γράφτηκε πάνω σ' ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη στην Πτολεμαΐδα τον Ιούνιο του 2005, με θύμα τον Βασίλη Καραλευθέρη, τον οποίο συνέλαβαν ως κάτοχο χρήστη και τον έκλεισαν στο κρατητήριο της Ασφάλειας με χειροπέδες. Στην απελπισία του έβαλε φωτιά και κάηκε…

Ο αναγνώστης σε 534 σελίδες απολαμβάνει στίχους οι οποίοι, παρ΄ότι δεν έγιναν σουξέ, στέκονται αυτοτελώς ως ποίηση. Φυσικά χαίρεται τα μεγάλα τραγούδια που έχουν γίνει κλασικές επιτυχίες και συγκινούν δύο και τρεις γενιές Ελλήνων, όπως τα «Μαλαματένια λόγια», τα «Παραπονεμένα λόγια», «Τα λόγια και τα χρόνια» σε μελωδίες του Γιάννη Μαρκόπουλου και ερμηνεία Χαράλαμπου Γαργανουράκη. Αλλά ανακαλύπτει και άγνωστα, όπως το λαϊκότροπο… «Εσύ δεν είσαι γκόμενα, είσαι απ΄τα φαινόμενα», σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και ερμηνεία Ηλία Κλωναρίδη, έτος 1987.

Πρόκειται για μια ιστορική έκδοση στίχων του κορυφαίου στιχουργού, Μάνου Ελευθερίου, του οποίου τα λόγια βρίσκονται στα χείλη και στην καρδιά των Ελλήνων εδώ και μισό αιώνα! 

ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr/ 

(Διαβάστε τον πρόλογο του Μάνου Ελευθερίου στο βιβλίο του "Τα λόγια και τα χρόνια, 1963-2013», εκδ.ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.)