Κόρη του Απρίλη είναι η Άνοιξη...

Μάνος Ελευθερίου 

«Ο Απρίλης κάθεται σε μια ψάθινη πολυθρόνα στον κήπο του και μαθαίνει την Άνοιξη αριθμητική. 
-Ένα χελιδόνι κι άλλο ένα χελιδόνι μάς κάνουν δύο χελιδόνια. Δύο χελιδόνια κι άλλα δύο χελιδόνια μάς κάνουν τέσσερα χελιδόνοα. Τρία χελιδόνια κι άλλα τρία χελιδόνια μάς κάνουν... Πόσα χελιδόνια μάς κάνουν, Άνοιξη; 
-Μάς κάνουν έξι χελιδόνια! 
Ο Απρίλης τρίβει τα χέρια του από χαρά και περηφάνια για την πρόοδό της. 
-Τα θέλω όλα τα χελιδόνια, φωνάζει η Άνοιξη. Έξι χελιδόνια, καλέ μπαμπά, μες στο σπίτι μας, για σκέψου το!
Ο Απρίλης χτυπάει τη μαλαματένια βέργα του και παρουσιάζονται έξι χελιδόνια. 

-Και τώρα θέλω όλα τα δέντρα του κόσμου, λέει η Άνοιξη ξεφωνίζοντας από χαρά. 
Ο Απρίλης ξαναχτυπάει τη βέργα του πάνω στο τραπεζάκι. Τότε παρουσιάζονται κι όλα τα δέντρα του κόσμου. Τι κουμαριές, τι ελιές, τι αμυγδαλιές, τι πορτοκαλιές, τι έλατα, τι πλατάνια, τι δάφνες, τι ροδιές! 
-Φτάνει, καλέ μπαμπά, δεν έχει χώρο στον κήπο μας. Θέλω,όμως και ποταμάκια για να πίνουν νερό τα χελιδόνια μου... 
Ο Απρίλης φέρνει και ποταμάκια. Φέρνει και θάμνους, υψώνει κι ένα βουνό που το γεμίζει με χορταράκια κι αρώματα. Φέρνει κι ένα γλυκό αέρα, σπόρους και ψίχουλα, κουρελάκια και άχυρα, για να χτίσουν τα πουλιά τις φωλιές τους. Φέρνει και τις φιλενάδες της κόρης του, να παίζουν φλάουτα, κιθάρες και μαντολίνα...» 

 (Από το βιβλίο του Μάνου Ελεθευρίου «ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ», εκδ.ΚΕΔΡΟΣ. Δώδεκα ιστορίες γραμμένες σαν τα παλιά παραμύθια, για κάθε μήνα του χρόνου, όπως τα αρχαία μηνολόγια. Κάθε ιστορία και μήνας. Κάθε μήνας και παραμύθι...)