Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Η τέχνη της γραφής

Γιατί γράφουμε; Για ποιον γράφουμε; Τι να γράφουμε και πώς; Πότε να γράφουμε και με ποιον ρυθμό; Πώς να περιγράφουμε, πόσα και πώς να είναι τα πρόσωπα σε ένα κείμενο, τι είδους συναισθήματα να προκαλούμε στον αναγνώστη, πράγματα που πρέπει να αποφεύγουμε;

 Είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται στις 220 σελίδες του το βιβλίο Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ-Συμβουλές σε ένα νέο συγγραφέα του ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ (ανθολόγηση ΠΙΕΡΟ ΜΠΡΟΥΝΕΛΙ, μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. 
 Πρόκειται για τμήματα από επιστολές του συγγραφέα που έχουν ταξινομηθεί με έναν πολύ προσεκτικό και εύστοχο τρόπο.

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 
 1.Δε μας κλείνουν τις πόρτες επειδή γράφουμε. Αντίθετα, γράφουμε επειδή μας κλείνουν τις πόρτες και δεν έχουμε τι άλλο να κάνουμε. 
 2.Η ζωή είναι μια πορεία προς τη φυλακή. Η αληθινή λογοτεχνία οφείλει να διδάσκει πώς να διαφεύγεις ή να υπόσχεται την ελευθερία. 
 3.Η συντομία είναι αδερφή του ταλέντου. 
 4.Μέσα στο κεφάλι μου έχω ολόκληρη στρατιά από ανθρώπους που παρακαλούν να βγουν έξω και να πάρουν διαταγές. 
 5.Σεβάσου τον εαυτό σου, για το όνομα του Θεού, μην αφήνεις τα χέρια σου να γράφουν όταν το μυαλό τεμπελιάζει. 
6….το ψέμα στο διήγημα είναι πολύ πιο ενοχλητικό απ΄ όσο είναι όταν το λες… 
 7.Το καλύτερο απ’ όλα είναι να αποφεύγεις την περιγραφή της ψυχικής κατάστασης των ηρώων… 
Πρέπει να προσπαθείς ώστε να γίνει αντιληπτή μέσα από τις πράξεις τους… 


«Μια αρνητική κριτική αξίζει περισσότερο από το τίποτε, από το να σε αγνοήσουν... ή μήπως όχι;» έγραφε στο μεγαλύτερο αδερφό του Αλέξανδρο ο Άντον Τσέχoφ, προσπαθώντας να τον βοηθήσει, ελαφρύνοντας τη μοναξιά που συνοδεύει το γράψιμο. Σε επιστολή του στο Μαξίμ Γκόρκι ο Τσέχoφ παρατηρεί: «τους κλείνουν τις πόρτες, όχι επειδή γράφουν, αντιθέτως, γράφουν επειδή τους κλείνουν τις πόρτες και δεν έχουν πού αλλού να πάνε». Σε κάποιο άλλο σημείο, στα σημειωματάριά του, διαβάζουμε την ειρωνική γνώμη ενός καθηγητή: «αυτό που έχει σημασία δεν είναι ο Σαίξπηρ, αλλά τα σχόλια για το Σαίξπηρ...». Ο Πιέρο Μπρουνέλλο συγκέντρωσε, ψαχουλεύοντας κυρίως μέσα στην αλληλογραφία του Ρώσου συγγραφέα, «συμβουλές», σχόλια, αφορισμούς: χωρίζοντας το υλικό σε θεματικούς κύκλους, προέκυψε αυτό το βιβλίο - μια μικρή διαθήκη, χρήσιμη και απολαυστική όχι μόνο για τους επίδοξους συγγραφείς αλλά για οποιονδήποτε αναγνώστη. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 ΠΗΓΗ: http://www.musicheaven.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου