"Ανήμερα της Ανάληψης οι κάτοικοι
συμμετέχουν
σε μια σπάνια τελετή καθαγιασμού των υδάτων.
|
Της Αναλήψεως σήμερα, ως γνωστό 40 μέρες μετά το Πάσχα και πάντα πέφτει Πέμπτη, η παράδοση λέει μικροί μεγάλοι πέφτουν στη θάλασσα να κάνουν το πρώτο τους μπάνιο και πιάνουν τη «μαλλιαρή»!
Μην πάει το μυαλό σου πάλι στο κακό! Δεν φταίω εγώ που η παράδοση θέλει κάθε φορά κάτι να πιάνουμε! Είχαμε το μαγιόξυλο την Πρωτομαγιά, τώρα θέλει τη μαλλιαρή.
Τι να κάνω; Πρέπει να τα πιάνω αυτά όλα για να δω άσπρη μέρα, γιατί σ' αυτή τη χώρα που ζω δεν βλέπω χαΐρι και προκοπή.
Πήγα λοιπόν στη γνωστή και αγαπημένη παραλία να κάνω κι εγώ το πρώτο μου μπάνιο, ο παλιόκαιρος όλο το Μάη δεν έδωσε το πράσινο φως με τόσες βροχές και κρύο! Δεν είχα χρόνο για ψάρεμα, ήταν άλλωστε μέρα για μπάνιο της μαλλιαρής! Το βαρκί με περίμενε αλλά μόνο το χαιρέτισα.
Η πρώτη επαφή με την θάλασσα σαν την αμαρτία παγωμένη και γλυκιά. Σε σοκάρει στην αρχή, αλλά μετά συνηθίζεις και αφήνεσαι στα δροσερά της χάδια που αγκαλιάζουν με πάθος όλο σου το σώμα. Και πραγματικά, νιώθω τόσο γαλήνη και ηρεμία μέσα της που πραγματικά κατανοώ, γιατί το επέλεξε ο άνθρωπος σαν μέσο εξαγνισμού του στο μυστήριο της βάπτισης. Αισθάνομαι τόσο ανάλαφρη και ζωντανή, ξεχνώ κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας και χαλαρώνω απίστευτα.
Πιάσαμε και την περιβόητη μαλλιαρή για το καλό του χρόνου.
Η πέτρα αυτή, με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του στοιχείου αυτού, που, κατά τον Ευριπίδη, "κλύζει πάντα τ' ανθρώπων κακά" (Ιφιγένεια η εν Ταύροις, 1193).
Είναι δηλαδή η θάλασσα «καθαρκτική και ανανεωτική, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, όταν με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί.» (Δ. Λουκάτος, «Πασχαλινά και της Άνοιξης»)
Οι παλιοί γιαγιάδες και μητέρες μας συνήθιζαν να μαζεύουν νερό από σαράντα κύματα , να ραντίζουν μ' αυτό το σπίτι και να λένε : «Όπως ανελήφτηκε ο Χριστός , έτσι ν' ανεληφτεί από το σπίτι μας η κακογλωσσιά , η αρρώστια , το κακό μάτι και όλα τα κακά».
Ή άλλοτε: « Έξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα η πέτρα η μαλλιαρή».
Την έβαλα κι εγώ κάτω απ’ το κρεβάτι -όπως συνηθίζεται- και …περιμένω τα καλά της…
ΠΗΓΗ: http://armenakisyros.blogspot.gr/
Ευχαριστώ για την αναδημοσίευση παιδιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφή