η πρόκληση είναι ακατανίκητη!
Συντάκτης: Αθηνά Κακούρη
«Έγραψα αρχικά αστυνομικές ιστορίες, γιατί σκόπευα να γίνω εκατομμυριούχος και διάσημη, διασκεδάζοντας τους αναγνώστες μου. Στο πρώτο και το δεύτερο απέτυχα παταγωδώς, στο τρίτο τα πήγα καλούτσικα.
Συνέχισα με ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που για να μαζέψω το υλικό του, κατανάλωσα από σιδερένια παπούτσια ζεύγη δέκα και από έτη του βίου μου επίσης δέκα. Το μυθιστόρημα πέρασε σχεδόν απαρατήρητο αλλά εγώ μπήκα στον γοητευτικό κόσμο της ιστορικής αφήγησης, όπου ακόμη παραμένω δραστήρια.
Σήμερα γράφω για τη χαρά της όλης διαδικασίας –ξεκινώντας από το να μάθω. Γιατί τώρα πλέον ξέρω ότι τίποτα δεν μπορώ να διηγηθώ ζωντανά αν δεν έχω προσπαθήσει να το εξετάσω απ’ όλες τις πλευρές του και δεν το έχω καταλάβει εντεταγμένο μέσα στον ιστορικό του περίγυρο.
Το πώς έζησαν και τι έπραξαν οι πρόσφατοι πρόγονοί μας είναι ιστορίες θαυμαστές που γεννούν καημούς στην καρδιά και ανάβουν τη φαντασία μου. Η κατοχή αυτής της γνώσεως είναι η πρώτη φάση της ικανοποίησης που μου δίνει η συγγραφή ενός μυθιστορήματος. Αυτή είναι η πιο ξέγνοιαστη και εύκολη φάση της δουλειάς - η συγκέντρωση του υλικού.
Έρχεται μετά η επεξεργασία του. Εδώ το μυαλό καλείται να αποδώσει, να παραγάγει. Αντλώντας μέσα από τα στοιχεία που έχει μαζέψει, πρέπει να φανταστεί χαρακτήρες, να επινοήσει τα επεισόδια, να σχηματίσει μια πλοκή που θα υπηρετήσει την παρουσίαση της εποχής με τους προβληματισμούς της.
Τρίτη φάση είναι το γράψιμο. Τα σχέδια και οι προγραμματισμοί πρέπει να γίνουν περιγραφές, διάλογοι, σκηνές -χιλιάδες λέξεις που η καθεμιά πρέπει να βρεθεί στη θέση της, καλά διαλεγμένη και αποτελεσματική.
Αυτές οι δύο τελευταίες φάσεις της δουλειάς θα κρατήσουν μήνες, που σ’ όλη τη διάρκειά τους θα δοκιμάζεται η επινοητικότητά μου βεβαίως, αλλά θα βρίσκεται σε εγρήγορση και εκείνη η ιδιαίτερη μνήμη, την οποία χρειάζεται ο συγγραφέας μυθιστορήματος, προκειμένου οι καταστάσεις και τα πρόσωπα στο έργο του να λειτουργούν με συνεκτικότητα και συνέπεια, ούτως ώστε το μυθιστόρημα στο σύνολό του να αποκτήσει μια φυσιογνωμία σαφή και πιστευτή, μια δική του ατμόσφαιρα.
Η καθεμιά απ’ αυτές τις φάσεις έχει τον αγώνα της. Οι δικοί μου στόχοι είναι υψηλοί και δεν τους έχω φτάσει ποτέ. Γράφω όμως γιατί η πρόκληση μου είναι ακατανίκητη και η γοητεία του αγώνα ακαταμάχητη.»
* Το τελευταίο βιβλίο της Αθ. Κακούρη είναι η ιστορική μελέτη «1821, η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε» (Πατάκης, 2013)
ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/
Συντάκτης: Αθηνά Κακούρη
«Έγραψα αρχικά αστυνομικές ιστορίες, γιατί σκόπευα να γίνω εκατομμυριούχος και διάσημη, διασκεδάζοντας τους αναγνώστες μου. Στο πρώτο και το δεύτερο απέτυχα παταγωδώς, στο τρίτο τα πήγα καλούτσικα.
Συνέχισα με ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που για να μαζέψω το υλικό του, κατανάλωσα από σιδερένια παπούτσια ζεύγη δέκα και από έτη του βίου μου επίσης δέκα. Το μυθιστόρημα πέρασε σχεδόν απαρατήρητο αλλά εγώ μπήκα στον γοητευτικό κόσμο της ιστορικής αφήγησης, όπου ακόμη παραμένω δραστήρια.
Σήμερα γράφω για τη χαρά της όλης διαδικασίας –ξεκινώντας από το να μάθω. Γιατί τώρα πλέον ξέρω ότι τίποτα δεν μπορώ να διηγηθώ ζωντανά αν δεν έχω προσπαθήσει να το εξετάσω απ’ όλες τις πλευρές του και δεν το έχω καταλάβει εντεταγμένο μέσα στον ιστορικό του περίγυρο.
Το πώς έζησαν και τι έπραξαν οι πρόσφατοι πρόγονοί μας είναι ιστορίες θαυμαστές που γεννούν καημούς στην καρδιά και ανάβουν τη φαντασία μου. Η κατοχή αυτής της γνώσεως είναι η πρώτη φάση της ικανοποίησης που μου δίνει η συγγραφή ενός μυθιστορήματος. Αυτή είναι η πιο ξέγνοιαστη και εύκολη φάση της δουλειάς - η συγκέντρωση του υλικού.
Έρχεται μετά η επεξεργασία του. Εδώ το μυαλό καλείται να αποδώσει, να παραγάγει. Αντλώντας μέσα από τα στοιχεία που έχει μαζέψει, πρέπει να φανταστεί χαρακτήρες, να επινοήσει τα επεισόδια, να σχηματίσει μια πλοκή που θα υπηρετήσει την παρουσίαση της εποχής με τους προβληματισμούς της.
Τρίτη φάση είναι το γράψιμο. Τα σχέδια και οι προγραμματισμοί πρέπει να γίνουν περιγραφές, διάλογοι, σκηνές -χιλιάδες λέξεις που η καθεμιά πρέπει να βρεθεί στη θέση της, καλά διαλεγμένη και αποτελεσματική.
Αυτές οι δύο τελευταίες φάσεις της δουλειάς θα κρατήσουν μήνες, που σ’ όλη τη διάρκειά τους θα δοκιμάζεται η επινοητικότητά μου βεβαίως, αλλά θα βρίσκεται σε εγρήγορση και εκείνη η ιδιαίτερη μνήμη, την οποία χρειάζεται ο συγγραφέας μυθιστορήματος, προκειμένου οι καταστάσεις και τα πρόσωπα στο έργο του να λειτουργούν με συνεκτικότητα και συνέπεια, ούτως ώστε το μυθιστόρημα στο σύνολό του να αποκτήσει μια φυσιογνωμία σαφή και πιστευτή, μια δική του ατμόσφαιρα.
Η καθεμιά απ’ αυτές τις φάσεις έχει τον αγώνα της. Οι δικοί μου στόχοι είναι υψηλοί και δεν τους έχω φτάσει ποτέ. Γράφω όμως γιατί η πρόκληση μου είναι ακατανίκητη και η γοητεία του αγώνα ακαταμάχητη.»
* Το τελευταίο βιβλίο της Αθ. Κακούρη είναι η ιστορική μελέτη «1821, η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε» (Πατάκης, 2013)
ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου