Γράφει η Μαρία Κρόντη
Σαν πολύτιμα πετράδια πάνω στο ευλογημένο γαλάζιο, οι Κυκλάδες…
…Ευλογημένο το ταξίδι σ’ αυτές… όπως κι αν τις συναντήσεις, όπως κι αν τις ζεις… μέσ’ απ΄ το τοπίο, μέσ’ απ’ τους ανθρώπους, μεσ’ απ’ τους χορούς και τα τραγούδια… θα πεισθείς για την μαγική ομορφιά τους, τα χρώματα, την αύρα τους, τη μοσχοβολιά τους…
«Οι άνθρωποι χαρούμενοι κι ανοιχτοί…οι χοροί ζωντανοί κι ανάλαφροι σαν το κύμα… γρήγοροι, όλο χάρη και τσαχπινιά, σβελτάδα και σπιρτάδα… τα τραγούδια σε ρυθμούς και στίχους, που αγαπούν τη θάλασσα, τη μάνα τους… γιατί η θάλασσα τους γέννησε αυτούς τους χορούς, για να μιλήσουν… σαν να ‘ναι το πέταγμα των γλάρων… ελεύθερα, ασυγκράτητα… μεσ’ του ανέμου το στροβίλισμα, μεσ’ το παιχνίδισμα των ήχων… Το ύφος των χορών εκεί δεν παραπέμπει;
Όταν βλέπεις καλούς χορευτές… κι αυτοί είναι εκείνοι που ζουν με την ψυχή τους το χορό, χωρίς όρια… είναι κάτι σαν να βλέπεις τους γλάρους να πετούν ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι… σαν να θέλουν να σου μιλήσουν μέσα απ΄ αυτό το πέταγμά τους, να σου πουν ό,τι δε λέγεται με λόγια, ότι μόνο η ψυχή του ανθρώπου έχει τη δύναμη ν’ αγγίζει και δε μετριέται, όπως μετριέται το καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη, αλλά έχει άλλη γλώσσα, είναι επικοινωνία, είναι μεράκι, χαρά, πάθος, όρκος ζωής, σαν την ανάσα που βγαίνει από βαθιά μέσα μας και μας δίνει ζωή, πνοή στα όνειρά μας…
Καλά ταξίδια στο γαλάζιο και στο φως του Αιγαίου, με τους χορούς του, όπως τους γέννησε η θάλασσα η πλανεύτρα, η μάνα των υπέροχων νησιών μας, η μάνα των ελεύθερων χορών μας!!!»
Το κείμενο αυτό της Μαρίας Κρόντη διαβάστηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση στις 21-06-2015, στη φετινή αποχαιρετιστήρια γιορτή-λήξης των μαθημάτων χορού, του Χορευτικού Ομίλου της «Σοφίας της Παράδοσης», θέλοντας να προσθέσει έναν υπαινιγμό, μια σκέψη για το βίωμα του χορού, όπως το ζούμε εμείς, που τόσο τον αγαπούμε και γεμίζει τη ζωή μας!
ΠΗΓΗ: http://www.logotypos.gr/
Σαν πολύτιμα πετράδια πάνω στο ευλογημένο γαλάζιο, οι Κυκλάδες…
…Ευλογημένο το ταξίδι σ’ αυτές… όπως κι αν τις συναντήσεις, όπως κι αν τις ζεις… μέσ’ απ΄ το τοπίο, μέσ’ απ’ τους ανθρώπους, μεσ’ απ’ τους χορούς και τα τραγούδια… θα πεισθείς για την μαγική ομορφιά τους, τα χρώματα, την αύρα τους, τη μοσχοβολιά τους…
«Οι άνθρωποι χαρούμενοι κι ανοιχτοί…οι χοροί ζωντανοί κι ανάλαφροι σαν το κύμα… γρήγοροι, όλο χάρη και τσαχπινιά, σβελτάδα και σπιρτάδα… τα τραγούδια σε ρυθμούς και στίχους, που αγαπούν τη θάλασσα, τη μάνα τους… γιατί η θάλασσα τους γέννησε αυτούς τους χορούς, για να μιλήσουν… σαν να ‘ναι το πέταγμα των γλάρων… ελεύθερα, ασυγκράτητα… μεσ’ του ανέμου το στροβίλισμα, μεσ’ το παιχνίδισμα των ήχων… Το ύφος των χορών εκεί δεν παραπέμπει;
Όταν βλέπεις καλούς χορευτές… κι αυτοί είναι εκείνοι που ζουν με την ψυχή τους το χορό, χωρίς όρια… είναι κάτι σαν να βλέπεις τους γλάρους να πετούν ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι… σαν να θέλουν να σου μιλήσουν μέσα απ΄ αυτό το πέταγμά τους, να σου πουν ό,τι δε λέγεται με λόγια, ότι μόνο η ψυχή του ανθρώπου έχει τη δύναμη ν’ αγγίζει και δε μετριέται, όπως μετριέται το καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη, αλλά έχει άλλη γλώσσα, είναι επικοινωνία, είναι μεράκι, χαρά, πάθος, όρκος ζωής, σαν την ανάσα που βγαίνει από βαθιά μέσα μας και μας δίνει ζωή, πνοή στα όνειρά μας…
Καλά ταξίδια στο γαλάζιο και στο φως του Αιγαίου, με τους χορούς του, όπως τους γέννησε η θάλασσα η πλανεύτρα, η μάνα των υπέροχων νησιών μας, η μάνα των ελεύθερων χορών μας!!!»
Το κείμενο αυτό της Μαρίας Κρόντη διαβάστηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση στις 21-06-2015, στη φετινή αποχαιρετιστήρια γιορτή-λήξης των μαθημάτων χορού, του Χορευτικού Ομίλου της «Σοφίας της Παράδοσης», θέλοντας να προσθέσει έναν υπαινιγμό, μια σκέψη για το βίωμα του χορού, όπως το ζούμε εμείς, που τόσο τον αγαπούμε και γεμίζει τη ζωή μας!
ΠΗΓΗ: http://www.logotypos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου