Tο αγόρι στο θεωρείο

Αγγελική Δαρλάση (εκδ. Μεταίχμιο) 

 Γράφει η Τζίνα Μιτάκη 


"Την ώρα που πρόβαρε το νυφικό της τους βρήκε το κακό και η Ευδοξούλα, προσφυγοπούλα από την Σμύρνη, κεντάει το κατεστραμμένο πέπλο του νυφικού της βελονιά βελονιά, προσπαθώντας να «μαντάρει» μαζί με το πέπλο, ότι απόμεινε από την κατεστραμμένη ζωή της, να κλείσει τις τρύπες του πόνου και της απώλειας, να ζωντανέψει τα όνειρα..."
Έτσι αριστοτεχνικά κεντάει με λέξεις και η συγγραφέας την ιστορία του αγοριού στο θεωρείο. Του Δρόσσου, που βρέθηκε μικρό αγόρι να ζει μαζί με άλλους πρόσφυγες μετά την Μικρασιατική καταστροφή στο Εθνικό (Βασιλικό λεγόταν ως τότε) Θέατρο της Αθήνας, χωρίς τους γονείς του, ξένος ανάμεσα σε ξένους που αδιάντροπα τον χαστουκίζουν με φράσεις του τύπου «Δεν βούλιαζε καλύτερα το πλοίο σας να πνιγείτε κι εσείς μαζί του! Που ήρθατε να φάτε το ψωμί μας»!

Συντροφιά του στο εξής η Δόμνα, μια γυναίκα που τον γνώριζε, χωρίς ο ίδιος να την θυμάται και στην συνέχεια, ο Σάββας και η Ευδοξούλα -συγκάτοικοι στο θέατρο- που μαζί με το κατεστραμμένο πέπλο του νυφικού της «μαντάρει» εκτός από τους δικούς της πόνους και τους πόνους όλων των ενοίκων του θεάτρου, μέσα από την θεραπευτική οργάνωση μιας παράστασης της «Τρικυμίας» του Σαίξπηρ στην οποία παίζουν τα προσφυγόπουλα, από σκισμένες σελίδες του έργου, που ανακάλυψε ο Δρόσσος σε αποθήκη του θεάτρου.

Αφορμή για «Το αγόρι στο θεωρείο» στάθηκε η γνωστή φωτογραφία 

με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών

Βιβλίο για νέους το πόνημα αυτό της κ. Δαρλάση, βιβλίο όμως, που οφείλουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας να διαβάσουμε και οι μεγάλοι, να αφεθούμε να κεντήσει με λέξεις τρυφερές, μελωδικές και μεθυστικά αρωματικές στην ψίχα της ψυχής μας, η συγγραφέας τα ξεχασμένα μας.
Την ξεχασμένη ιστορία μας, τις πληγές, τις δυσκολίες, τις απώλειες, τον πόνο, την καχυποψία, αλλά και την ανιδιοτέλεια, την γιατρειά μέσα από την αλληλοβοήθεια και την ελπίδα, το ξεχασμένο δάκρυ, το παγωμένο και αφυδατωμένο μέσα μας, που θα ξεπαγώσει η ανάγνωση της ιστορίας και θα κυλήσει αβίαστα να λύσει τα μάγια τής κακιάς μάγισσας «Συκόρακα» στις ψυχές και τα μυαλά μας.

ΠΗΓΗ: http://anemosmagazine.gr/