«Στα πέτρινα σκαλιά

του Αυγούστου…»

"Η καμπάνα του χωρίου που ανοίγεται στον άνεμο 
Η κάμπια, ο κρόκος, ο αχινός, το αλφάκι του νερού 
Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν 
Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα 
Ν' ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού 
Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θ' αναστήσουν το αίσθημα 
Γενναίο σαν στήθος το αίσθημα έτοιμο να ξαναπετάξει 
Έλα λοιπόν να στρώσουμε το φως 
Να κοιμηθούμε το γαλάζιο φως 
στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου 

 Ξέρεις, κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια 
Όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και τη στεριά 
Θα πιάσουμε το σύννεφο θα βγούμε από τη συμφορά του χρόνου 
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς 
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα 
Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς 
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος." 

( Η Γέννηση της Ημέρας, 
Απόσπασμα από τους "Προσανατολισμούς",  
Ο . Ελύτης 1939)

 ΠΗΓΗ: http://www.apotis4stis5.com/