"Πώς έγραψα το «Ζ»

 

Ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, που έφυγε από τη ζωή πριν από 2 ημέρες σε ηλικία 89 ετών αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στο χώρο των Γραμμάτων και των Τεχνών, υπήρξε ένας από τους δέκα πιο μεταφρασμένους έλληνες συγγραφείς (βάσει δεδομένων της UNESCO), με τα βιβλία του να έχουν μεταφραστεί σε 33 γλώσσες σε όλο τον κόσμο, καθώς και στη γραφή Μπράιγ.

Το μυθιστόρημα-ντοκουμέντο «Ζ» για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στις 2 Μαΐου του 1963, το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά που το μετέτρεψε σε μια θρυλική οσκαρική ταινία, είναι ένα βιβλίο-σύμβολο της ελληνικής λογοτεχνίας.

Γραμμένο σχεδόν παράλληλα με την εξέλιξη των γεγονότων και της δίκης που συντάραξε την Ελλάδα, το «Ζ» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1966 από τις εκδόσεις Θεμέλιο και κινείται στα όρια μεταξύ λογοτεχνίας και δημοσιογραφίας, με τον συγγραφέα να ενορχηστρώνει το δημοσιογραφικό και το προανακριτικό υλικό της υπόθεσης Λαμπράκη.

Στις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται όλο το παρασκήνιο που οδήγησε στην αποκάλυψη της δολοφονίας του Λαμπράκη το 1963. Αποτελεί ένα πολιτικό θρίλερ και έναν ύμνο στην προσωπικότητα και το ήθος του Λαμπράκη, με τόσο συναρπαστική πλοκή που ξεχνά κανείς ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία.

 «Δεν θα είχα γράψει την ιστορία αυτή, που συγκλόνισε την Ελλάδα -δήλωσε το 2012 ο Βασίλης Βασιλικός σε συνέντευξή του- αν δεν υπήρχε ο Δημήτρης Δεσποτίδης, ο οποίος επέμεινε αλλά και με βοήθησε να το γράψω, φέρνοντάς μου όλο το ανακριτικό υλικό, το οποίο δεν γνωρίζω πώς το είχε αποκτήσει. Είχα βέβαια τις εφημερίδες, αλλά είναι άλλο να διαβάζεις ακριβώς τι έχει πει ο μάρτυρας στον ανακριτή».

Παρ’ όλα αυτά, μεταξύ 1964 και 1966 ο Βασίλης Βασιλικός συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να γράψει το βιβλίο, αλλά από ηθική υποχρέωση προς τον Δημήτρη Δεσποτίδη ξεκινάει το «Ημερολόγιο του Ζ», όπου εξιστορεί γιατί δεν μπορεί να ολοκληρώσει το βιβλίο.

«Ξαφνικά, μια φίλη μου Σουηδέζα μου φέρνει το «Εν Ψυχρώ» του Τρούμαν Καπότε και μου έρχεται η πρώτη φράση του βιβλίου, ο στρατηγός κοίταξε την ώρα. Από εκείνη τη στιγμή, το βιβλίο γράφτηκε σε είκοσι ημέρες. Ήταν το κλειδί της αφήγησης».

 ΠΗΓΗ:  https://www.in.gr/