Μέρες στο Βιβλιοπωλείο Μορισάκι

 (Σατόσι Γιαγκισάβα–Εκδ. Ελληνικά Γράμματα)

 

«…Μετά από καιρό, και, πρωτίστως από περιέργεια, αποφασίζει να διαβάσει ένα βιβλίο. Και τότε, είναι σαν να ανοίγει για εκείνη μια πόρτα που ούτε γνώριζε ότι υπήρχε. Ανακαλύπτει τη χαρά της ανάγνωσης και το διάβασμα γίνεται πια καθημερινή της συνήθεια. Μια αργή μεταμόρφωση συντελείται μέσα της. Είναι σαν να ξεκινάει τώρα η ζωή της. Βλέπει πλέον τη γειτονιά της, τον κόσμο αλλά και τον εαυτό της, με άλλα μάτια. Τα βιβλία τη βοηθούν να διακρίνει κάτι πολύτιμο μέσα της. Να πιστέψει στην αξία της. Να βάλει στόχους και να παλέψει γι’ αυτούς. Αρχίζει να δημιουργεί σχέσεις με ανθρώπους που διαβάζουν, μαθαίνει καινούργια πράγματα, ανακαλύπτει νέους κόσμους. Αισθάνεται και απολαμβάνει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που επικρατεί σε αυτή τη γειτονιά των βιβλίων…»

 

Όταν η νεαρή Τακάκο μαθαίνει ότι ο επί έναν χρόνο σύντροφός της, ο οποίος τυχαίνει να είναι και συνάδελφός της, ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποια άλλη, παραιτείται από τη δουλειά της, για να μην τον συναντά, και αποφασίζει να δεχτεί την πρόταση του θείου της και να εγκατασταθεί στο δώμα πάνω από το οικογενειακό βιβλιοπωλείο. Είναι το βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων βιβλίων που διατηρούσε κάποτε ο παππούς της, και τώρα συνεχίζει τη λειτουργία του ο θείος της...

Βρισκόμενη στον χώρο του βιβλιοπωλείου, σοκάρεται από τον αριθμό των βιβλίων που βρίσκονται στοιβαγμένα παντού, καταλαμβάνοντας κάθε σημείο του οικήματος. Αρχικά, καθαρίζει κι οργανώνει τον χώρο διαμονής της και, για μέρες, λόγω της άσχημης ψυχολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της μόνο στον ύπνο. Είναι ο τρόπος της για να μην σκέφτεται, για να κρύβεται από τα συναισθήματά της.

ΠΗΓΗ: https://bookpress.gr/