Κανένας άλλος συγγραφέας στον κόσμο δεν έχει την αιχμή, την ορμή και την αυθεντία που απολαμβάνει πλέον ο Φίλιπ Ροθ. Μπορεί να μην πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως με ένα νέο βιβλίο να σαρώνει στις ΗΠΑ και την τελευταία ταινία που βασίστηκε σε βιβλίο του να ξεχωρίζει, ο Ροθ είναι ήδη νομπελίστας στις καρδιές των αναγνωστών του.
Ολοι λένε ότι άξιζε το Νόμπελ Λογοτεχνίας και «πού στο καλό θυμήθηκαν τον Κλεζιό, που δεν έχει την απήχηση και την παραγωγή του Ροθ;». Οπως κι αν είναι, ο αμερικανός συγγραφέας, το νέο βιβλίο του οποίου μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ προκαλώντας και πάλι κύματα αναγνωστικής ανακούφισης, εξακολουθεί να είναι ένας από τους κορυφαίους γραφιάδες της σύγχρονης σκηνής, με δύναμη, πολιτικό λόγο και ένστικτο πλοκής ασυναγώνιστο.
Στην Ελλάδα τα βιβλία του είναι ασφαλή best sellers, ενώ τώρα οι εκδόσεις Πόλις ετοιμάζουν ήδη δύο βιβλία του ως τα Χριστούγεννα και μεταφράζονται άλλα δύο για την επόμενη εκδοτική σεζόν. Επιπλέον, τον επόμενο μήνα θα προβληθεί και στην Ελλάδα η ταινία «Ελεγεία», που βασίζεται στο πολυδιαβασμένο βιβλίο του «Το ζώο που ξεψυχά». Εχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε τι λέει ο κορυφαίος αμερικανός συγγραφέας (μπορεί και η υπηκοότητά του να ήταν αυτή που του στέρησε το Νόμπελ) για το νέο του βιβλίο.
Στο 29ο βιβλίο του, «Αγανάκτηση», ο Φίλιπ Ροθ ξεφυλλίζει προς τα πίσω τις σελίδες και μας παρουσιάζει ένα νεαρό πρωταγωνιστή, ο οποίος έχει εγκαταλείψει την πόλη του, για να ξεφύγει από τον εθνικιστή πατέρα του. Αντιλαμβάνεται τελικά ότι η απόσταση είναι μια κατάσταση του νου.
Το ημερολόγιο γράφει 1951 και ο Μάρκους Μέσνερ σπουδάζει στο κολέγιο Γουίνσμπεργκ του Οχάιο. Τον κατατρύχει ο φόβος ενδεχόμενης αποτυχίας, που θα τον αναγκάσει να καταταγεί στο στρατό και να πολεμήσει στην Κορέα.
Όπως συμβαίνει με πολλούς χαρακτήρες του Ροθ, ο Μάρκους θέλει να νιώσει ότι ανήκει κάπου. Έχει αγοράσει ακόμη και ρούχα παρόμοια μ' εκείνα που είδε στο εξώφυλλο του ενημερωτικού φυλλαδίου της σχολής του. Οι ανασφάλειές του και η αδυναμία του να δείξει εμπιστοσύνη σε κάποιον άλλο, πέρα από μια προβληματική φοιτήτρια, εγγυώνται ότι θα είναι δυστυχισμένος.
Τι σας παρακίνησε να γράψετε για νεαρά παιδιά και τον κόσμο τους;
«Εγραφα επί τόσα πολλά χρόνια για ηλικιωμένους και τις εμπειρίες τους και χρειαζόμουν μια αλλαγή. Ήθελα επίσης να χρησιμοποιήσω τον Πόλεμο της Κορέας ως φόντο.»
«Αγανάκτηση» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος σχεδόν κάθε βιβλίου που έχετε γράψει. Πώς βλέπετε εσείς τον αγανακτισμένο άνθρωπο;
«Δεν θα έλεγα κάθε βιβλίο, αλλά αντιλαμβάνομαι τι θέλετε να πείτε. Νομίζω ότι οι άνθρωποι βρίθουν αγανάκτησης. Περπατούν στο δρόμο αγανακτισμένοι, παίρνουν το μετρό με αγανάκτηση. Είναι ένα σύνηθες, ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Πιστεύετε ότι θα μου εκφραστούν παράπονα από αγανακτισμένους;»
Διαβάστε το άρθρο και ολόκληρη τη συνέντευξη του Φίλιπ Ροθ, όπως δημοσιεύτηκε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, απλώς κάνοντας …κλικ ΕΔΩ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου