«Εδώ στην Ελλάδα, στις παρέες γελάτε ακόμη...»

Βικτόρια Χίσλοπ

"Όλοι αυτοί οι απλοί άνθρωποι έζησαν τόσο δύσκολα και όμως δεν το έβαλαν κάτω. Δεν υπέμειναν τη μίζερη ζωή τους, αλλά προσπάθησαν για μια άλλη ζωή, αυτήν-αυτές που πραγματεύομαι στο βιβλίο". Είναι η Βικτόρια Χίσλοπ που έκανε την έκπληξη με το μπεστ σέλερ της για το νησί των λεπρών και επιστρέφει στο προσκήνιο με αφορμή την τηλεοπτική μεταφορά του
"Στο Νησί, η επιλογή δεν υπήρξε ακριβώς δική μου. Η Σπιναλόγκα περίμενε...", λέει στο «Βιβλιοδρόμιο» η βρετανή συγγραφέας.
"Έκανα διακοπές με την οικογένειά μου στην Κρήτη και ένα απόγευμα επισκεφθήκαμε μαζί με άλλους τουρίστες το νησί. Η ατμόσφαιρα, η επίδραση πάνω μου ήταν καταλυτική. Και η ανάγκη να αρχίσω μια ιστορία, επιτακτική! Δεν περιφερόμουν αναζητώντας θέμα για να γράψω εκείνη την εποχή. Στην πραγματικότητα, δεν έγραφα καν μυθοπλασία όταν άρχισα το Νησί.
Όταν όμως πήγα σε εκείνο τον τόπο, το ένιωσα το θέμα, την ιστορία που περίμενε, την ιστορία»….Όταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στον κινηματογράφο, η υπόθεση συμπτύσσεται. Για 26 όμως τηλεοπτικά επεισόδια πρέπει να επεκταθείς. Το σίριαλ παρουσιάζει όλα όσα υπάρχουν στο βιβλίο μου, αλλά μαζί με καινοτομίες, νέα πρόσωπα κυρίως, που ζουν στη Σπιναλόγκα και σχετίζονται με τους ήρωες του βιβλίου. Θα δείτε... Αυτοβιογραφικά στοιχεία έχει η Ελένη, αλλά από τη μητέρα μου. Την είχα έντονα στο μυαλό μου όταν έγραφα για την Ελένη. Η ίδια όμως δεν ταυτίζομαι με κάποια από τις γυναίκες. Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία διάσπαρτα σε διάφορα πρόσωπα, αλλά κανένα δεν είμαι εγώ. Θα ήθελα να είμαι καλή σαν τη Μαρία, αλλά το ξέρω πως δεν είμαι!

Ξέρετε, με συναρπάζει να μιλώ για την Ελλάδα και το πόσο αγαπώ τη χώρα σας. Οι περισσότερες βρετανικές εφημερίδες μιλούν μόνο αρνητικά. Δεν δείχνουν την καλή όψη. Δείχνουν τουρίστες που δεν μπορούν να επιβιβαστούν στα πλοία ή άλλους που αδυνατούν να μετακινηθούν λόγω απεργίας. Μια γκρίζα εικόνα της Ελλάδας που με ενοχλεί. Θέλω να τους πω πως αυτό δεν είναι παρά μια πτυχή και ότι φυσικά και μπορείς να πας διακοπές στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν παντού φωτιές ούτε διαδηλωτές στους δρόμους. Και το λέω όποτε μου δοθεί η ευκαιρία. Ξέρετε, δεν θέλω να ακουστώ υπεραισιόδοξη, αλλά αυτό που παίρνεις από την Ελλάδα είναι η φυσική ομορφιά, το τοπίο, η κουλτούρα και, ευτυχώς, αυτά σχετίζονται με το χρήμα. Αν μπορείς να καθήσεις σε ένα καφενείο και να πιεις με φίλους έναν καφέ ή μια μπίρα, μπορείς και απολαμβάνεις μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Στην Ελλάδα στις παρέες γελάτε ακόμη, μου έκανε εντύπωση. Αν ήσασταν στην Αγγλία, όπου μπορεί να μην αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα αλλά η ύφεση είναι σοβαρή, θα βλέπατε ότι ο κόσμος δεν βγαίνει πια έξω. Δεν υπάρχει και η συνήθεια του «βγαίνω για καφέ» όπως σε εσάς. Εσείς εξακολουθείτε να μαζεύεστε γύρω από ένα τραπέζι, κουβεντιάζετε, διασκεδάζετε μεταξύ σας- και αυτό είναι, πάλι, κάτι που δεν αγοράζεται με χρήματα. Κάτι διαφορετικό, όμορφο, η έννοια της φιλίας, της παρέας. Στην Αγγλία ο κόσμος κλείνεται στο σπίτι του, πίσω από κλειστές πόρτες και τραβηγμένες κουρτίνες…"
(Αποσπάσματα συνέντευξης στην Εριφύλη Μαρωνίτη/ΒΙΒΛΙΟΔΡΟΜΙΟ-www.tanea.gr)