Λέσχη Ανάγνωσης "ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ" - "Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμουπόλεως"

«ΠΡΩΤΗ ώρα, Ιλιάδα. Το κείμενο γεμάτο κρέατα και κοψίδια που ψήνονται στο στρατόπεδο των Αχαιών. Η τσίκνα βγαίνει από το κείμενο κι απλώνεται στην τάξη. Στα μπροστά θρανία χεράκια υπερκινητικά, στα πίσω όμως απόλυτος λήθαργος. Λοβοτομή, μηδέν αντίδραση. Δυο ζευγάρια ηλίθια μάτια με κοιτούν, κι εγώ χτυπώ το νύχι στο θρανίο. "Πού είσαι παιδί μου;" Ομως καμιά απάντηση, μόνο τα δύο αγελαδίσια μάτια με κοιτούν και το βιβλίο στο θρανίο είναι ανάποδα»... Μια νεοδιόριστη φιλόλογος στη Θήβα, με προβληματική προσωπική ζωή και σε πλήρη δυσαρμονία με το εργασιακό της περιβάλλον, αγωνίζεται να διαχειριστεί το αίσθημα του ανικανοποίητου που τη διαποτίζει, πεπεισμένη πως κανείς δεν την κατανοεί. Κι είναι το δικό της «Αχτι» που δίνει τον τίτλο στην ομώνυμη συλλογή του Νίκου Ξένιου (εκδ. Φαρφουλάς), πλάι σε δεκαπέντε ακόμη διηγήματα, με ήρωες που επίσης νιώθουν ότι ένα χάος τους χωρίζει απ' τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω τους.

Με μια πρόζα σφιχτή, χωρίς περιττά στολίδια, ο Ξένιος ελίσσεται ανάμεσα σε σχολικές τάξεις, αστυνομικά τμήματα, πολύβοους δρόμους, μικροαστικά διαμερίσματα, στρατόπεδα και φυλακές, δίνοντας φωνή σε κάθε λογής μοναχικούς κι απελπισμένους, σε λαθρομετανάστες και σε βιοπαλαιστές, σε ζευγάρια που θάβουν τα όνειρά τους «μέσα στην κολλώδη καθημερινότητα», σε πλάσματα που ανακαλούν τις ήττες, τους θριάμβους και τους εφιάλτες τους ενώ παλεύουν με τ' αδιέξοδά τους. Και μολονότι το «Αχτι» είναι το πρώτο του, το φλερτ του ίδιου με τη λογοτεχνία κρατάει χρόνια.
Γεννημένος το 1962 στο Χαρτούμ και μεγαλωμένος στην Αθήνα, ο Ξένιος είναι εκπαιδευτικός -διδάσκει στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου- έχει πίσω του εκτενή αρθρογραφία σε σχέση με το θέατρο, διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Αρχαιολογία», «Οδός Πανός» καθώς και στη συλλογή «Ιστός '95», κι είναι μέλος της λέσχης δημιουργικής γραφής «Γομολάστιχα» που δραστηριοποιείται στο Διαδίκτυο (gomolastixa.blogspot.com). Το εκτενέστερο δε διήγημα του βιβλίου του, το σπαρακτικό «Ο γιος των Σωτήρη», με τη συνάντηση ενός σαλεμένου μετανάστη και μιας ευαίσθητης κοινωνικού λειτουργού, είχε διακριθεί στο λογοτεχνικό διαγωνισμό των εκδόσεων Πατάκη «Hotel Οιδίπους».
ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ: «Το άχτι» (εκδ. Φαρφουλάς) - (http://www.enet.gr)