Εκεί που πεθαίνει το βιβλίο,.

ανθίζει η βία

Το βιβλίο στην ζωή του παιδιού. 

 Γράφει η Αφροδίτη Λυμπέρη 

Βιβλίο; Ποιο βιβλίο; Τα παιδιά πλέον βλέπουν τηλεόραση, παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικές δικτύωσης, χειρίζονται έξυπνα κινητά τηλέφωνα από πρώιμη ηλικία. Ποιος ασχολείται με το βιβλίο;
Με το βιβλίο ασχολούνται οι γονείς που θέλουν για τα παιδιά τους μια άλλου είδους διαπαιδαγώγηση, μακριά από ταινίες βίας, παθητική παρακολούθηση της εικόνας, ανταλλαγή υβριστικών σχολίων μέσω του διαδικτύου και επίπλαστη δημιουργία παιδικών φιλικών σχέσεων.
Είναι πολύ βολικό σήμερα να δώσουμε σε ένα παιδί ένα τηλεχειριστήριο για να αλλάζει κανάλια, ένα κινητό για να σερφάρει αλόγιστα στο ίντερνετ και ένα βιντεοπαιχνίδι για να εκτονώνεται μόνο του χωρίς να κουράζει τον ήδη κουρασμένο γονέα, που αναζητά χαλάρωση και ηρεμία, χωρίς έγνοιες και παιδικές φωνές, πολλές ερωτήσεις και φασαρία.
Εδώ βρίσκεται το λάθος. Ένα παιδί μέσω του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών προάγει μεν τις διανοητικές του ικανότητες, εθίζεται δε στη χρήση τους και δεν προσλαμβάνει πλέον χαρά από το φυσικό παιχνίδι με τους συνομηλίκους του, από μια θεατρική παράσταση και πόσο μάλλον από ένα βιβλίο. Έτσι πλέον παρατηρούμε παιδιά μοναχικά, νευρικά, με βίαιες συμπεριφορές που καταναλώνουν συνεχώς νέα τεχνολογικά επιτεύγματα, βιώνοντας σε μικρή ηλικία άγχος, θλίψη και σχολικό εκφοβισμό.

Το βιβλίο είναι παρεξηγημένο. Μοιάζει απλά με ένα μέσο εκμάθησης που χρησιμοποιείται στο σχολείο και τα παιδιά αρνούνται να το κρατήσουν στα χέρια τους πέραν της σχολικής αίθουσας, Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει.
Ας αρχίσουν και οι γονείς να διαβάζουν. Μια όμορφη εικόνα με την μητέρα και τον πατέρα να κρατούν ένα βιβλίο στο χέρι, αποτελεί ένα σωστό και υγιές παράδειγμα για τα παιδιά.
Να κάνουμε δώρο βιβλία στα παιδιά. Ακόμη κι αν γι΄ αυτά το βιβλίο δεν φαντάζει ως ένα χρήσιμο και διασκεδαστικό δώρο, αρχίζοντας να το διαβάζουμε μαζί, αποκτά άλλη διάσταση, εκείνη του φανταστικού και του μαγικού που έχει μια παράξενη ιστορία να σου διηγηθεί, τις εικόνες της οποίας θα πρέπει να συλλάβεις μόνος σου.
Να βρίσκουμε χρόνο να περνάμε με τα παιδιά εξηγώντας τους τις απορίες που προκύπτουν από την ανάγνωση ενός βιβλίου. Τα παιδιά θα ρωτήσουν, θα χρειαστούν διευκρινίσεις και θα πρέπει να είμαστε εκεί να ενθαρρύνουμε την περιέργεια τους και ταυτόχρονα την συνέχεια της ανάγνωσης.
Να επισκεπτόμαστε βιβλιοπωλεία με τα παιδιά. Να διαλέγουμε από κοινού ένα βιβλίο που να ταιριάζει στην ηλικία τους και στις ανησυχίες τους. Μια ωραία βόλτα σε έναν μεγάλο χώρο γεμάτο βιβλία για παιδιά με χρώματα και εικόνες, θα είναι η αρχή για το κτίσιμο μιας διαφορετικής σχέσης μεταξύ βιβλίου και παιδιού.

Με ρεύμα ή χωρίς, με τεχνολογική πρόοδο ή όχι, το βιβλίο θα βρίσκεται εδώ έτοιμο να τροφοδοτήσει την ψυχή των ανθρώπων κάθε ηλικίας. Είναι ένα αξεπέραστο αγαθό που θα πρέπει να καταλαμβάνει στην ζωή των παιδιών την θέση που του αξίζει. Γιατί το αξίζουν.

ΠΗΓΗ: http://www.thinkingpeople.gr/