«Ακούνε με τα μάτια μας,
διαβάζουν με τη φωνή μας»
Μια ιδέα που ξεκίνησε από έναν καφέ μεταξύ φίλων, έγινε όραμα που κινητοποίησε 2500 ανθρώπους
Ένα βιβλίο, λένε, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του αναγνώστη του. Για την Αργυρώ και το Θοδωρή αυτό το βιβλίο ήταν το «Σπίτι του ύπνου», του Τζόναθαν Κόου. Στη διάρκεια μιας συνάντησής τους σε ένα καφέ, η Αργυρώ του είπε πως είναι εξαιρετικό μυθιστόρημα και εκείνος, ο οποίος είναι τυφλός, την προσγείωσε απότομα, απαντώντας της ότι δεν μπορεί να το διαβάσει, καθώς δεν υπάρχει στην ακουστική βιβλιοθήκη τους.
Η Αργυρώ συνειδητοποίησε τότε ότι το να έχεις πρόσβαση σε όποιο βιβλίο επιθυμείς δεν είναι αυτονόητο για όλους. Θύμωσε και αποφάσισε να δράσει. Κάπως έτσι, στη διάρκεια μιας κουβέντας πάνω από δυο φλιτζάνια καφέ μεταξύ δύο φίλων, της Αργυρώς Σπυριδάκη και του Θοδωρή Τσάτσου, γεννήθηκε το «Διαβάζω για τους Άλλους», μια ομάδα εθελοντών που διαβάζει σε όλους όσοι δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους, σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης ή που εξαιτίας κάποιας ασθένειας δεν μπορούν να κρατήσουν βιβλίο στα χέρια τους, ηλικιωμένους, παιδιά σε ιδρύματα ή φυλακισμένους που είναι αναλφάβητοι.
Αρχικά η ιδέα της Αργυρώς αντιμετωπίστηκε με αρκετό σκεπτικισμό από το Θοδωρή.
«Είχαμε γνωριστεί ελάχιστο καιρό πριν, σε ένα σεμινάριο ψυχολογίας, στο οποίο ήμουν εισηγητής», θυμάται ο Θοδωρής.
«Είμαι άνθρωπος που ενθουσιάζεται δύσκολα με τις ιδέες, δεν είμαι οραματιστής. Έτσι, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Τότε δεν γνώριζα πόσο πεισματάρα και οργανωτική είναι η Αργυρώ.»
Αντιθέτως, εκείνη, όχι μόνο πίστεψε και οραματίστηκε το δίκτυο, αλλά ξεκίνησε αμέσως να το κάνει πράξη! Με μια δυναμική δημοσίευση στο Facebook, έψαξε να βρει και άλλους ανθρώπους που τους ενέπνευσε το σχέδιό της και κανόνισε συμβολικά την πρώτη τους συνάντηση στο καφέ «Μύρτιλλο», όπου εργάζονται μόνο άτομα με ειδικές ικανότητες.
«Δεν περίμενα ότι θα εμφανιστούν πενήντα άνθρωποι σε αυτή την συνάντηση», λέει η Αργυρώ. "Ωστόσο, είχα πάει οργανωμένη, είχα καταγράψει τις ανάγκες, τις ομάδες, τις θέσεις. Καθένας από εμάς ανέλαβε ένα κομμάτι. Μέσα σε ένα μήνα το δίκτυο πήρε σάρκα και οστά και άρχισε να αναπτύσσεται».
Σήμερα το «Διαβάζω για τους Άλλους» αναπτύσσει δράσεις ζωντανών αναγνώσεων σε όλο και περισσότερα ιδρύματα κάθε μέρα, στην Αθήνα, στο Ηράκλειο Κρήτης, στα Χανιά και στη Θεσσαλονίκη, ενώ οι εθελοντές του δικτύου ηχογραφούν παραμύθια και βιβλία λογοτεχνίας για την «Ακουστική Βιβλιοθήκη» των τυφλών.
Ωστόσο δεν υποδέχτηκαν όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό αυτό το δίκτυο εθελοντών, με τις σοβαρότερες αντιστάσεις να προέρχονται, σύμφωνα με το Θοδωρή, από φορείς από το χώρο των ΑμεΑ, όπως ο «Φάρος Τυφλών», που αρνήθηκε να τους παραχωρήσει κάποιο από τα τρία ανεκμετάλλευτα στούντιο ηχογράφησης που έχει χρηματοδοτήσει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, γεγονός που τους πίκρανε (αλλά δεν τους αποθάρρυνε από το να συνεχίσουν τη σημαντική αυτή κοινωνική τους πρωτοβουλία).
ΠΗΓΗ: Εφημ. Documento
διαβάζουν με τη φωνή μας»
Μια ιδέα που ξεκίνησε από έναν καφέ μεταξύ φίλων, έγινε όραμα που κινητοποίησε 2500 ανθρώπους
Ένα βιβλίο, λένε, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του αναγνώστη του. Για την Αργυρώ και το Θοδωρή αυτό το βιβλίο ήταν το «Σπίτι του ύπνου», του Τζόναθαν Κόου. Στη διάρκεια μιας συνάντησής τους σε ένα καφέ, η Αργυρώ του είπε πως είναι εξαιρετικό μυθιστόρημα και εκείνος, ο οποίος είναι τυφλός, την προσγείωσε απότομα, απαντώντας της ότι δεν μπορεί να το διαβάσει, καθώς δεν υπάρχει στην ακουστική βιβλιοθήκη τους.
Η Αργυρώ συνειδητοποίησε τότε ότι το να έχεις πρόσβαση σε όποιο βιβλίο επιθυμείς δεν είναι αυτονόητο για όλους. Θύμωσε και αποφάσισε να δράσει. Κάπως έτσι, στη διάρκεια μιας κουβέντας πάνω από δυο φλιτζάνια καφέ μεταξύ δύο φίλων, της Αργυρώς Σπυριδάκη και του Θοδωρή Τσάτσου, γεννήθηκε το «Διαβάζω για τους Άλλους», μια ομάδα εθελοντών που διαβάζει σε όλους όσοι δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους, σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης ή που εξαιτίας κάποιας ασθένειας δεν μπορούν να κρατήσουν βιβλίο στα χέρια τους, ηλικιωμένους, παιδιά σε ιδρύματα ή φυλακισμένους που είναι αναλφάβητοι.
Αρχικά η ιδέα της Αργυρώς αντιμετωπίστηκε με αρκετό σκεπτικισμό από το Θοδωρή.
«Είχαμε γνωριστεί ελάχιστο καιρό πριν, σε ένα σεμινάριο ψυχολογίας, στο οποίο ήμουν εισηγητής», θυμάται ο Θοδωρής.
Αντιθέτως, εκείνη, όχι μόνο πίστεψε και οραματίστηκε το δίκτυο, αλλά ξεκίνησε αμέσως να το κάνει πράξη! Με μια δυναμική δημοσίευση στο Facebook, έψαξε να βρει και άλλους ανθρώπους που τους ενέπνευσε το σχέδιό της και κανόνισε συμβολικά την πρώτη τους συνάντηση στο καφέ «Μύρτιλλο», όπου εργάζονται μόνο άτομα με ειδικές ικανότητες.
«Δεν περίμενα ότι θα εμφανιστούν πενήντα άνθρωποι σε αυτή την συνάντηση», λέει η Αργυρώ. "Ωστόσο, είχα πάει οργανωμένη, είχα καταγράψει τις ανάγκες, τις ομάδες, τις θέσεις. Καθένας από εμάς ανέλαβε ένα κομμάτι. Μέσα σε ένα μήνα το δίκτυο πήρε σάρκα και οστά και άρχισε να αναπτύσσεται».
Σήμερα το «Διαβάζω για τους Άλλους» αναπτύσσει δράσεις ζωντανών αναγνώσεων σε όλο και περισσότερα ιδρύματα κάθε μέρα, στην Αθήνα, στο Ηράκλειο Κρήτης, στα Χανιά και στη Θεσσαλονίκη, ενώ οι εθελοντές του δικτύου ηχογραφούν παραμύθια και βιβλία λογοτεχνίας για την «Ακουστική Βιβλιοθήκη» των τυφλών.
Ωστόσο δεν υποδέχτηκαν όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό αυτό το δίκτυο εθελοντών, με τις σοβαρότερες αντιστάσεις να προέρχονται, σύμφωνα με το Θοδωρή, από φορείς από το χώρο των ΑμεΑ, όπως ο «Φάρος Τυφλών», που αρνήθηκε να τους παραχωρήσει κάποιο από τα τρία ανεκμετάλλευτα στούντιο ηχογράφησης που έχει χρηματοδοτήσει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, γεγονός που τους πίκρανε (αλλά δεν τους αποθάρρυνε από το να συνεχίσουν τη σημαντική αυτή κοινωνική τους πρωτοβουλία).
ΠΗΓΗ: Εφημ. Documento
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου