"Τα σμυρνέικα τραγούδια..."

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ 
(1929- 13 Νοεμβρίου 2017)*


"Οι Ρωμιοί θα επιστρέψουν, το γράφει το Κοράνι..." προφητεύει ο ιμάμης της Προύσας πριν πέσει κάτω από το κουρμπάτσι του Κεμάλ.

Και πράγματι ένας Ρωμιός, ο Αλέξης, επιστρέφει κρυφά στην καμένη Σμύρνη αναζητώντας το νεανικό του έρωτα, τη Μιριάμ, η οποία, πιστεύοντας ότι την έχει απαρνηθεί, έχει τουρκέψει. Ανταμώνουν. Μα δε σμίγουν. O Καρίμ, ο οσμανλής άντρας της Μιριάμ, μη θέλοντας να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία τους, ρίχνεται στον γκρεμό.
Ο Αλέξης φεύγει κυνηγημένος για δεύτερη φορά και η Μιριάμ στήνει το δικό της μοναστήρι στην προμηθεϊκή γη της Καππαδοκίας. Ο μεγάλος διωγμός των χριστιανών της Ανατολίας, Ελλήνων και Αρμενίων, ξεσπάει και τότε εμφανίζεται ένας καινούριος κορυφαίος της ανθρώπινης τραγωδίας, ο νεαρός αξιωματικός του ιππικού Ισκεντέρ, γιος της Μιριάμ. Μέσα του έχει ξυπνήσει το ρωμέικο αίμα, μα δεν παύει να είναι και ένας πιστός οσμανλής, αφοσιωμένος στο καθήκον του.
Η τραγωδία κορυφώνεται στο ποτάμι του Έβρου, όταν Αλέξης και Ισκεντέρ σταυρώνουν τα ξίφη τους και σμίγουν το αίμα τους, καθώς σωριάζονται θανάσιμα τραυματισμένοι, ο ένας επάνω στον άλλον.
10 Νοεμβρίου 1938. Ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ. Ο Κεμάλ Ατατούρκ, αφήνοντας μια τρομερή κραυγή από τον πόνο που του έσχιζε τα σωθικά, σωριάζεται νεκρός, νικημένος από την αρρώστια. Οι γιατροί τρέχουν και τον μεταφέρουν στον οντά του. Με δάκρυα στα μάτια ο καβάσης του μαζεύει από κάτω το βιβλίο που διάβαζε ο αρχηγός του.
Τίτλος του: "Το Αδικοχυμένο Αίμα δε Στεγνώνει Ποτέ".

*Ο Γιάννης Καψής, Σμυρνιός στην καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Για ένα μικρό διάστημα άσκησε τη δικηγορία, αλλά τελικά αφοσιώθηκε εξ ολοκλήρου στη δημοσιογραφία…
Ξεκίνησε ως βοηθός στο αστυνομικό ρεπορτάζ, αλλά πολύ γρήγορα ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του ρεπορτάζ με ειδίκευση τελικά στα πολιτικά και διπλωματικά θέματα. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Έθνος από το 1958 έως το 1970, οπότε καταδικάστηκε από ειδικό Στρατοδικείο της χούντας των συνταγματαρχών και φυλακίστηκε λόγω των άρθρων του υπέρ της δημοκρατίας. Μετά την αποφυλάκισή του, εργάστηκε ως β’ αρχισυντάκτης στην εφημερίδα. «Το Βήμα» και στη συνέχεια ως διευθυντής στο περιοδικό «Ταχυδρόμος». Μετά τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973, και για να αποφύγει τη σύλληψη, διέφυγε στο Λονδίνο μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Εκτός από την εργασία του σε ελληνικές εφημερίδες, ο Καψής υπήρξε συνεργάτης διεθνών ΜΜΕ στην Ελλάδα, όπως το αμερικανικό περιοδικό Time.

Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, ανέλαβε διευθυντής της εφημερίδας «Τα Νέα»μέχρι το 1982. Αυτή την περίοδο, «Τα Νέα» καθιερώθηκαν ως η πρώτη σε κυκλοφορία καθημερινή εφημερίδα, με πανελλαδική κυκλοφορία γύρω στα 250.000 φύλλα, επιτυχία που πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό στον ίδιο.

Από την δημοσιογραφία στην πολιτική

Τον Απρίλιο του 1982, ανέλαβε υφυπουργός Εξωτερικών  παραμένοντας σε αυτή τη θέση μέχρι το Σεπτέμβριο του 1987.

Στο μεταξύ, από τον Ιανουάριο του 1987 ήταν ταυτόχρονα υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Εξωτερικών.

Στη συνέχεια, μετά το Σεπτέμβριο του 1987 πήρε τη θέση του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών έως τον Ιούλιο του 1989…

 Έχει τιμηθεί με 14 παράσημα.

Μετά την συνταξιοδότηση του, αφοσιώθηκε στην συγγραφή βιβλίων. Έχει εκδώσει 15 συνολικά βιβλία, εκ των οποίων τα περισσότερα σημείωσαν μεγάλη εκδοτική επιτυχία, ενώ ιδιαίτερα δημοφιλές μέχρι σήμερα παραμένει το πρώτο του βιβλίο, Χαμένες Πατρίδες, που εξέδωσε το 1962.

Χθες, Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 88 ετών.

 Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Πάνου Σκουρλέτη, η κηδεία του πρώην Υπουργού, Ιωάννη Καψή, θα τελεσθεί με δημόσια δαπάνη.